ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ

Όταν τα πράγματα φτάνουν στα όριά τους, φυσικό είναι κάποια στιγμή και εσύ ο ίδιος να νιώθεις μέσα σου οργή...Τα τελευταία χρόνια η Ελληνική Αστυνομία έχει δείξει το χειρότερό της πρόσωπο στην Ελλάδα που υποτίθεται ότι υπηρετεί, στους έλληνες πολίτες που υποτίθεται ότι προστατεύει.
17 Νοέμβρη του 2006,ο Κύπριος σπουδαστής Αυγουστίνος Δημητρίου δέχεται άγρια επίθεση από 6-7 αστυνομικούς με πολιτική περιβολή στη Θεσσαλονίκη.Ο λόγος;Για τους αστυνομικούς προφανής...αλλά για τον Αυγουστίνο κανένας.Τον πλησιάζουν,χωρίς να δηλώσουν καν την ταυτότητά τους,και το αποτέλεσμα ήταν ο σοβαρός τραυματισμός του.Μιλάω φυσικά για την υπόθεση ¨ζαρντινιέρα¨.Το βίντεο που αποδεικνύει την αναίτια επίθεση των αστυνομικών το έχουν παρακολουθήσει πάνω από 60.000 άνθρωποι στο διαδίκτυο,επιβεβαιώνοντας έτσι το διαφαινόμενο-οι εν λόγω ¨κύριοι¨ επιτίθενται στον Κύπριο σπουδαστή χωρίς προφανή αιτία,χωρίς να έχουν συμβεί προηγούμενα,χωρίς να τους έχει προκαλέσει ο ίδιος.Η αστυνομία δείχνει το σκληρό της πρόσωπο ακόμη μια φορά.Η ποινή που δέχτηκαν;;Φυλάκιση από 15 έως 39 μήνες, ορισμένες εξ αυτών με αναστολή.Όλες τους εξαγοράστηκαν προς πέντε ευρώ την ημέρα(!!!).Η αστυνομική βία έχει σε αυτήν την περίπτωση στόχο έναν ανήμπορο φοιτητή,η ελληνική δικαιοσύνη αποτυγχάνει παταγωδώς να δικαιολογήσει τουλάχιστον την ύπαρξη της,ενώ ο Αυγουστίνος Δημητρίου ζει ακόμα με το σημάδι της αστυνομικής ωμότητας αποτυπωμένο στις ουλές που απόκτησε στο σώμα του εκείνο το μοιραίο βράδυ.
6 Δεκέμβρη 2008.Ο δεκαπεντάχρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από πυρά ειδικού φρουρού στην περιοχή των Εξαρχείων,περίπου στις 9 μμ, στη συμβολή των οδών Τζαβέλα & Μεσολογγίου.Σύμφωνα με την αρχική μαρτυρία του ειδικού φρουρού, το περιστατικό συνέβη έπειτα από επίθεση που δέχθηκαν ο ίδιος και ο συνάδελφός του από παρέα 30 κουκουλοφόρων, που ανήκαν κατά πάσα πιθανότητα στον αντιεξουσιαστικό χώρο και είχε ως αποτέλεσμα να πυροβολήσει τρεις φορές, δύο στον αέρα και μια στο έδαφος. Η τελευταία από τις βολές σύμφωνα με τον ειδικό φρουρό εξοστρακίστηκε στο έδαφος και χτύπησε το νεαρό στο στήθος.Όμως,σύμφωνα με μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, όπως μεταδόθηκαν από τα μέσα ενημέρωσης, η αντιπαράθεση περιορίστηκε σε φραστική διένεξη των δύο αστυνομικών με μία ομάδα 4-5 ατόμων, που είχε ως αποτέλεσμα να πυροβολήσει ο ειδικός φρουρός σε ευθεία βολή το πλήθος και να πετύχει το νεαρό μαθητή στο θώρακα.Σε ευθεία βολή...Αυτή η κατάθεση των μαρτύρων,¨ακυρώνει¨ στην ουσία την κατάθεση του ειδικού φρουρού περί εξοστρακισμού.Εκείνο το βράδυ τα θεμέλια του ¨δημοκρατικού¨ πολιτεύματος στην Ελλάδα σείστηκαν, και δημιούργησαν ρωγμές στην ιδέα περι ¨προστασίας του πολίτη¨ που υπηρετεί η ΕΛ.ΑΣ. ενώ παράλληλα στους Έλληνες πολίτες επανήλθε στη μνήμη τους η υπόθεση ¨Καλτεζά¨ το 1985.Νέοι και μη,βγήκαν στους δρόμους εκφράζοντας την αγανάκτηση τους για το γεγονός αυτό,ενώ τα Μ.Μ.Ε. απέδωσαν το χαρακτηρισμό της ¨εξέγερσης¨ σε αυτό το ξέσπασμα οργής.

<<Εάν έπρεπε ή όχι να πυροβολήσει ο αστυνομικός, το εάν τελικώς έπρεπε να χαθεί αυτό το παιδί και ποιο αδίκημα θα πρέπει αποδοθεί στους αστυνομικούς θα το κρίνει η Δικαιοσύνη.>>
— Αλέξης Κούγιας, δήλωση στα ΜΜΕ 10/12/2008

Ο ¨κύριος¨ Κούγιας ανέλαβε την υπεράσπιση των 2 ειδικών φρουρών προσπαθώντας με γελοία,κατά τη γνώμη μου, επιχειρήματα να δικαιώσει στην ουσία τους δράστες της δολοφονίας.Οι δηλώσεις του είχαν ως αντικείμενο το ότι ο Αλέξης σύχναζε στα Εξάρχεια,ήταν γόνος εύπορης οικογένειας,και το ότι είχε αποβληθεί από το σχολείο που φοιτούσε.Το εν λόγω σχολείο με ανακοίνωσή του,διαψέυδει τον ισχυρισμό αυτό,ενώ εγώ ακόμα προσπαθώ να καταλάβω για ποιον λόγο το να βγαίνει ένας νέος στα Εξάρχεια ή το να έχει μια οικονομική άνεση αποτελεί κάτι μεμπτό. Οι οριστικές ποινές στους ειδικούς φρουρούς δεν έχουν υποβληθεί ακόμα. Γεννιούνται όμως πολλά και καίρια ερωτήματα...Αυτός είναι ο ρόλος της ελληνικής αστυνομίας;Η δολοφονία δεκαπεντάχρονων;Σε τι εποχές ζούμε εν τέλει;;;¨Το κράτος δολοφονεί¨ είναι το πιο επίκαιρο σύνθημα στα χείλη των νέων εκείνη την περίοδο,η οργή πηγάζει μέσα από τα στήθη μας και απελευθερώνεται στους δρόμους.¨Στο δρόμο,στο δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο¨.Κάποια πράγματα δεν περιγράφονται με λέξεις,είναι δύσκολο να περιγράψεις τα συναισθήματα σου εκείνες τις μέρες.Σίγουρα οργή όπως προανέφερα,μίσος μερικές φορές,θλίψη,απόγνωση,θυμός,ένταση...Ένας νέος νεκρός,μία φωνή που έσβησε νωρίς. Νιώσαμε βαθιά στο πετσί μας τι σημαίνει τρομοκρατία εκείνη την περίοδο.Η αστυνομία δεν υφίσταται,υπάρχει μόνο η σφαίρα που καρφώθηκε στο σώμα του Αλέξη για να υπενθυμίζει το ρόλο της σε αυτήν την κοινωνία.Να φοβίζει,να βιαιοπραγεί, να δολοφονεί.
5 Μαρτίου 2010.Ένα ακόμη γεγονός που θίγει την Ελληνική Αστυνομία είναι η επίθεση με δακρυγόνα στον Μανώλη Γλέζο.Ο Μανώλης Γλέζος είναι δημοσιογράφος και αποτελεί εξέχουσα προσωπικότητα της Αριστεράς.Στις 30 Μαίου 1941,ο Γλέζος μαζί με τον Απόστολο Σάντα υπέστειλαν τη γερμανική σημαία με τον φερόμενο αγκυλωτό σταυρό (του Γ' Ράιχ) που βρισκόταν στην Ακρόπολη.Το εγχείρημα αυτό,είχε ως αποτέλεσμα την σύλληψη τους στις 24 Μαρτίου του 1942 από γερμανικό κλιμάκιο και τον φυλακισμό τους στις φυλάκές Αβέρωφ όπου βασανίστηκαν απάνθρωπα.Αφέθηκε ελεύθερος καθώς είχε προσβληθεί από φυματίωση βαριάς μορφής.Έπειτα συνελλήφθη άλλες 5 φορές, το 1943 από τους Ιταλούς κατακτητές,το 1944 απο συνεργάτες των κατακτητών,το 1948 για τις πολιτικές του πεποιθήσεις ενώ συνάμα καταδικάστηκε σε θάνατο,το 1958 ως κατάσκοπος της ΕΣΣΔ,πράγμα το οποίο δεν αποδείχτηκε ποτέ,και το 1967 την ημέρα του πραξικοπήματος στις 2 τα ξημερώματα ενώ παρέμεινε στη εξορία μέχρι το 1971.Αναγκάστηκα να γράψω συνοπτικά τι υπέστη ο Μανώλης Γλέζος λόγω της αντίστασής του κατά του Ναζισμού και των αριστερών πολιτικών του πεποιθήσεων,ώστε να γίνει σε όλους κατανοητό ποιος είναι ο άνθρωπος που οι δυνάμεις των ΜΑΤ ψέκασαν στο πρόσωπο με δακρυγόνα,σε ποιον συμπεριφέρθηκαν με αυτόν τον τρόπο που δηλώνει τουλάχιστον ασέβεια στο πρόσωπο ενός,θα μου επιτρέψετε,σύγχρονου ήρωα.Μία τέτοια μορφή της ελληνικής σύγχρονης ιστορίας,υφίσταται τέτοιου είδους επιθέσεις απο τις ομάδες ΜΑΤ.Και ρωτώ...Δεν ξέρουν αυτοί οι ¨άνθρωποι¨ ποιον έχουν απέναντί τους;Δεν γνωρίζουν το ποιόν του;Τους αγώνες του;Τις θυσίες του;Τι έχει κάνει,στο κάτω κάτω,ώστε να μπορούν εκείνοι ελεύθερα να δέρνουν φοιτητές,έφηβους και συνταξιούχους;Δεν μπορώ να καταλάβω με ποιο κριτήριο κάποιοι άνθρωποι γίνονται αστυνομικοί όταν δεν γνωρίζουν την ιστορία της χώρας στην οποία βρίσκονται και υποτίθεται πως έχουν ως κύριο μέλημά τους την ασφάλεια των πολιτών της.
Τα παραπάνω γεγονότα χαρακτηρίστηκαν ως ¨ατυχή¨.Έχουν όμως κοινό παρονομαστή το βίαιο πρόσωπο της αστυνομίας στις μέρες μας.Μία αστυνομία που έχει κερδίσει με το σπαθί της τον χαρακτηρισμό των μελών της ως ¨μπάτσους¨.Σίγουρα με τα λεγόμενά μου δε θίγω ολόκληρο το αστυνομικό σώμα.Αλλά τόσα πολλά ατυχή γεγονότα μαζεμένα σε διάστημα λίγο μόνο χρόνων,μόνο συμπτώσεις δεν είναι.Έχουν άραγε παιδεία οι αστυνομικοί αυτοί;Έχουν πρώτα απ'όλα σώας τας φρένας;Είναι δυνατόν στην εποχή μας να γινόμαστε μάρτυρες ξυλοδαρμών, δολοφονιών και επιθέσεων από αστυνομικούς σε α(o)πλούς πολίτες;Και όμως γίνεται αλλά όσο δεν εκφράζουμε την αντίθεσή μας με πάθος,θα συμβαίνουν τα ίδια!!Όσο σκύβουμε,τόσο θα κορδώνονται εκείνοι...Είναι απαραίτητο να ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ τι έχει συμβεί!!Να μην μένουμε στο ¨έλα μωρέ, πριν 2 χρόνια έγινε¨ όπως συνηθίζουμε άλλωστε.Είναι χρέος μας να φωνάζουμε γι'αυτό που μας ανήκει και το στερούμαστε αλλά και να διεκδικούμε συνεχώς αυτά τα οποία δεν έχουμε κατακτήσει ακόμα,διότι ο εφησυχασμός οδηγεί στην αδράνεια,η αδράνεια στην απάθεια και η απάθεια στο να χάσουμε αυτά για τα οποία παλέψαμε.Σαν πολίτες δικαιούμαστε να έχουμε μια αστυνομία που θα προστατεύει και δεν θα τρομοκρατεί,δεν θα σκοτώνει,δεν θα ξυλοκοπεί.Μία αστυνομία που να σέβεται και δεν θα επιβάλλεται μέσω του γκλοπ,των δακρυγόνων,του περίστροφου και των χημικών ουσιών.Δεν ξέρω αν ζητάω πολλά,αλλά σίγουρα δεν είμαι ο μόνος...