Ρεάλ Μαδρίτης και Μάντσεστερ Σίτυ για αρχή. Πάρα πολλές ομάδες για συνέχεια. Αποκλεισμός-αναποτελεσματικότητα για το τέλος. Το φωνάζουμε και δεν ακούνε. Τα λεφτά δεν παίζουν μπάλα...Ανήμερα των 84ων γενεθλίων τού Ολυμπιακού (10/3/2009), η Λίβερπουλ διέλυσε με μεγαλοπρεπή τρόπο τη Ρεάλ στο Άνφιλντ, ρίχνοντας μία περιποιημένη τεσσάρα. Το 4-0 θα μπορούσε να ήταν άνετα 5-0 ή 6-0, όμως ο Κασίγιας δεν παρέδωσε τα όπλα, σ' αντίθεση με ΟΛΗ την υπόλοιπη ομάδα.
Ανήμερα των 85ων γενεθλίων τού Ολυμπιακού (10/3/2010), η Λυόν πήρε την ισοπαλία στο Μπερναμπέου με σκορ 1-1 και παράλληλα προκρίθηκε στους "8" τού Τσάμπιονς Λιγκ. Τι κι αν η Ρεάλ στο πρώτο ημίχρονο ήταν σαφώς καλύτερη, τι κι αν είχε μέσα Κριστιάνο Ρονάλντο, Κακά και λοιπούς, τι κι αν είχε και δοκάρι στη φάση τού Ιγκουαΐν... Τελικά έφαγε το γκολ έπειτα από πανέμορφη συνεργασία τής Λυόν και είπε αντίο στη διοργάνωση και πάλι απ' τους "16". Μάλιστα, αυτό συνέβη στη χρονιά στην οποία ο τελικός θα διεξαχθεί στο γήπεδό της, στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, στις 22 τού Μάη (για πρώτη φορά θα παιχτεί Σάββατο).
Ας καθιερωθεί, λοιπόν, η 10η Μαρτίου και ως ημέρα αποκλεισμού τής Ρεάλ. Κρίμα που του χρόνου η 10η Μαρτίου θα πέσει Πέμπτη, γιατί τις Πέμπτες δεν έχει Τσάμπιονς Λιγκ. Επειδή, όμως, είμαστε... παραδοσιακοί τύποι, ευχόμαστε η Ρεάλ να αποκλειστεί απ' τους ομίλους και να συνεχίσει στο Europa League, ώστε να παίξει 10 Μαρτίου τού 2011 και να χάσει (θα είναι ο πρώτος αγώνας τής φάσης των "16" και δε θα μπορεί να αποκλειστεί, δυστυχώς).
Ο χθεσινός αποκλεισμός (τον οποίο περίμενα) απέδειξε για εκατομμυριοστή φορά ότι, διάολε, τα λεφτά δεν παίζουν μπάλα. Εσείς που νομίζετε ότι παίζουν, να 'στε σίγουροι ότι δε θα δείτε ποτέ το ταμπλό να γράφει στη θέση τού σκόρερ τη λέξη "money". Η φετινή Ρεάλ τού Φλορεντίνο Πέρεθ, ο οποίος το καλοκαίρι ξόδεψε πάνω από 200.000.000 ευρώ σε μεταγραφές, έχει αποτύχει παταγωδώς. Αποκλείστηκε από το κύπελλο Ισπανίας (το οποία λείπει από τη συλλογή τού τεράστιου Ραούλ) από την Αλκορκόν, η οποία στον πρώτο αγώνα την σκόρπισε με 4-0. Αποκλείστηκε από το Τσάμπιονς Λιγκ από τη Λυόν και μάλιστα μέσα στο Μπερναμπέου. Και είναι πιθανό να χάσει και το πρωτάθλημα, μιας και η Μπαρτσελόνα δε μασάει και δεν το 'χει σε τίποτα να πάει στο Μπερναμπέου και να πάρει το διπλό. Πριν λίγους μήνες διάβασα πως το καλοκαίρι, το μπάτζετ τής Ρεάλ θα αγγίξει τα 400.000.000. Αν δεν συμβεί αυτό, θα ξέρουμε όλοι το γιατί. Αν συμβεί, θα καταλάβουμε πόσο ανίδεοι είναι.
Άλλη μια ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι αυτή τής Μάντσεστερ Σίτυ. Οι Άραβες έχουν δώσει και αυτοί εκατοντάδες εκατομμύρια για την ομάδα, όμως η Σίτυ προκοπή δεν είδε ακόμα. Αποκλείστηκε από το Λιγκ Καπ, για Ευρώπη ούτε λόγος, ενώ στο πρωτάθλημα είναι 5η (ισοβαθμεί με την 4η Τότεναμ). Για εμένα αυτό δεν θεωρείται επιτυχία. Μπορεί να μου πείτε ότι έχει να αντιμετωπίσει μεγαθήρια όπως η Γιουνάιτεντ, όμως αν το πίστευαν οι Άραβες ότι δεν μπορεί η ομάδα να κοντράρει τις άλλες μεγάλες αγγλικές ομάδες, ποιος ο λόγος να δώσουν τόσα λεφτά; Άρα, θεωρώ πως και αυτοί είναι βέβαιοι ότι τα λεφτά παίζουν μπάλα.
Και δεν διαφωνώ με το ξόδεμα εκατομμυρίων ευρώ. Το υποστηρίζω, γιατί μόνο αν φέρεις καλούς παίχτες μπορείς να πας μπροστά. Όμως, καλούς σε ουσιαστικούς τομείς και όχι σε φωτογραφήσεις. Δε χρειάζεται ένας παίχτης να κοστίζει π.χ. 5.000.000 και να δίνεις 20.000.000 για κάνεις μία κίνηση εντυπωσιασμού. Γιατί προφανώς, πιο πολύ ενθουσιάζει η εικόνα μίας ομάδας (π.χ. της Ρεάλ) να σηκώνει το τρόπαιο τού πρωταθλήματος ή τού Τσάμπιονς Λιγκ, παρά η εικόνα τής επιταγής των πολλών εκατομμυρίων για παίχτες όπως π.χ. ο Μπενζεμά ή ο Αλόνσο. Αυτό πρέπει να καταλάβουν όσοι έχουν μεγάλες οικονομικές δυνατότητες, να ξοδεύουν πολλά αλλά μόνο όταν πρέπει. Να ξοδεύουν όσα είναι απαραίτητα, άντε 1-2 εκατομμύρια παραπάνω. Αλλά το να δίνει 3πλάσια παραπάνω χρήματα για να γίνεις πρώτο θέμα από τα Μ.Μ.Ε. είναι εντελώς ηλίθιο.
Αυτά για ομάδες όπως η Ρεάλ, η Σίτυ και άλλες που ξοδεύουν περισσότερα απ' όσα πρέπει και, καμιά φορά, περισσότερα απ' όσα μπορούν και μετά τις πνίγουν τα χρέη. Πληροφοριακά, για τους ελάχιστους που δεν το γνωρίζουν, στην επόμενη φάση τού Τσάμπιονς Λιγκ βρίσκονται -μέχρι στιγμής- η Άρσεναλ, η Μπάγερν, η Λυόν κι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, οι οποίες πέρασαν τα εμπόδια των Πόρτο, Φιορεντίνα, Ρεάλ και Μίλαν αντίστοιχα.
Τέλος, έχω να γράψω κάτι λίγα για ένα άρθρο τού Λάμπρου Γκαραγκάνη, το οποίο δημοσίευσε στο site τού Nova ΣΠΟΡ FM (πατήστε στο λινκ για να το διαβάσετε). Σ' αυτό εξηγεί τους λόγους για τους οποίους θα πόνταρε τα χρήματά του στη Ρεάλ. Εγώ, αντιθέτως, θα τα πόνταρα στην Μάντσεστερ και το λέω εδώ και λίγες μέρες. Αν η Γιουνάιτεντ δεν κέρδιζε με 4-0 αλλά με 1-0 ή 2-0, θα το θεωρούσα ακόμα πιο πιθανό να το σηκώσει. Επειδή έγινε ομάδα, μιας κι έφυγε ο Κριστιάνο. Επειδή ο Ρούνεϋ είναι σε δαιμονιώδη φόρμα, επειδή στον πάγκο βρίσκεται ο μεγάλος Σερ Άλεξ "Δε Τσίχλας" Φέργκιουσον, επειδή μπορεί να ανατρέπει τα σκορ ακόμα κι αν είναι στη χειρότερή της μέρα, επειδή την ακολουθεί ατελείωτη τύχη (πείτε τη και κωλοφαρδία) και επειδή, πάνω απ' όλα, δεν τρομάζει τόσο πολύ πια τους αντιπάλους της και μπαίνουν στον αγώνα λιγότερο υποψιασμένοι. Και εκεί ακριβώς χτυπάει η αρμάδα τού Φέργκιουσον, στην χαλαρότητα των αντιπάλων. Όλοι περίμεναν να βυθιστεί σε άβυσσο μετά τη φυγή τού Κριστιάνο, κάτι που φυσικά και δεν έγινε. Όμως, πόσοι από σας έχουν συνειδητοποιήσει ότι και φέτος είναι πολύ κοντά στην κατάκτηση τού πρωταθλήματος; Πόσοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι κατέκτησε ήδη έναν τίτλο και ότι είναι στους "8" τού Τσάμπιονς Λιγκ, σκορπίζοντας την Μίλαν των 7 κυπέλλων πρωταθλητριών στο Σαν Σίρο και στο Ολντ Τράφορντ;
Είναι η πρώτη χρονιά μετά από πάρα πολλά χρόνια που η Γιουνάιτεντ δουλεύει τόσο αποτελεσματικά και, κυρίως, τόσο αθόρυβα. Και αν σκεφτεί κανείς πως τα προβλήματα με την... ηχορρύπανση είναι πολλά, τότε ίσως μπορέσει να καταλάβει γιατί θεωρώ τη Γιουνάιτεντ ως το μεγαλύτερο φαβορί για το φετινό Τσάμπιονς Λιγκ. Η Γιουνάιτεντ μπορεί να βασιστεί στον Σερ Άλεξ και ο Σερ Άλεξ μπορεί να βασιστεί στην ομάδα του.
Κλείνω με μία πρόταση που έχω να κάνω στους διοικούντες τής Γιουνάιτεντ. Όποτε πραγματοποιηθεί η επέκταση τού Ολντ Τράφορντ, να ονομάσετε το νέο τμήμα τού γηπέδου "Sir Alex Ferguson". Μπορεί όποτε μιλάει να λέει απίστευτες μπούρδες, αλλά ως προπονητής χαρακτηρίζεται άνετα μεγαλοφυΐα.
Υ.Γ. Κι αυτά τα λέει ένας φανατικός οπαδός τής Λίβερπουλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου