Η ΑΓΝΟΙΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΑΙ, Η ΑΠΕΙΘΕΙΑ ΠΟΤΕ

Το τεύχος του 'Παμού του Λεοντείου' που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2008'κόπηκαν' στη λογοκρισία του σχολείου 3 άρθρα!!!!Τα २ άρθρα βρίσκοταν στη σελίδα 13 ('Κράτος Δικαίου' της Κάτιας Αναστασίου και 'Ο ΑΛΕΞΗΣ ΖΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΖΕΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ!' από το 15μελές Μαθητικό Συμβούλιο Γυμνασίου) και το τρίτο άρθρο βρισκόταν στην σελίδα 15 κι είχε τον τίτλο του άρθρου μου, με συντάκατη τον Ιάσονα Κουτούφαρη-Μαλανδρίνο,2Γ' Λυκείου.Θα παραθέσω το άρθρο ατόφιο για να δημοσιευτεί έστω και μια φορά σε ηλεκτρονική μορφή.
Ίσως ο τίτλος να σας θυμίζει κάτι.Είναι στίχοι του συνεργάτη του 'Παλμού' Χρήστου Τριανταφύλλου.Πιστεύω πως εκφράζουν επακριβώς την κατάσταση του εκπαιδευτικού συστήματος και τη συχνά αλγεινή για τους μαθητές τακτική που ανέχεται το Σχολείο μας.
Πρόσφατα,βρέθηκα μάρτυρας μιας σειράς καταχρήσεων και βανδαλισμών.Σκίσιμο τετραδίων, επειδή λησμονήθηκε εκείνο του μαθήματος, αποβολή από την τάξη για αιτίες ανάξιου λόγου, εκφοβιστική συμπεριφορά απέναντι στους μαθητές.Και το κυριότερο: η χρησιμοποίηση της διδασκαλίας και της αξιολόγησης, όχι ως μέσων διαπαιδαγώγησης, αλλά ως μέσων τιμωρίας.
Μπορούν να αναφερθούν πολλές περιπτώσεις μαθητών, που παρέμειναν εκτός τάξης για ψύλλου πήδημα.Εκτός κι αν ο καθηγητής παίζει ρόλο γαιοκτήμονα και οι μαθητές ρόλο σιωπηλών δουλοπαροίκων.Η τάξη κατά κύριο λόγο ανήκει στο μαθητή, που βρίσκεται εκεί για να μάθει και όχι για να υποταχθεί στις ιδιορρυθμίες τού καθηγητή επειδή φοβάται την εκδήλωση της εκδικητικότητάς του.
Η άγνοια μπορεί εύκολα να καλυφθεί:υποτιθέμενες ιδιαιτερότητες,κίβδηλο ενδιαφέρον,αντιγραφές,σκονάκια.Η απείθει, όμως, δεν κρύβεται και εξοργίζει τους απολογητές τής πειθαρχίας και της ανελευθερίας. Η απειθαρχία μπορεί να αποτελεί πάράπτωμα η απείθεια όχι.Κι όταν λέμε απείθεια ας εξηγηθούμε: δεν εννοώ την παράβαση κοινά αποδεκτών κανόνων, που ρυθμίζουν τις σχέσεις μιας ομάδας ανθρώπων, αλλά την αντίσταση σε κάθε παράλογο αίτημα, που στηρίζεται μόνο στην αίσθηη εξουσίας.Εκτός αν βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση ή έγκλειστοι σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Ή μήπως το Σχολείο έχει μετατραπεί σε μία μεγάλη φυλακή της οποίας "οικατάδικοι φοβούνται και πειθαρχούν στους φύλακες,αλλά αλληλοϋπονομεύονται μεταξύ τους" για να θυμηθούμε τα λόγια της Αμερικανίδας ακτιβίστριας Άντζελα Νταίηβις.Αυτό, λοιπόν, είναι το νόημα της εκπαίδευσης: Η ανάδειξη της πειθαρχίας ως ύψιστης υποχρέωσης, αλλά η υποβάθμιση της ελευθερίας και της μάθησης ως κατώτατου δικαιώματος;
Προς το παρόν πάντως, βγαίνοντας στην αρένα της τάξης, μπορούμε να κραυγάσουμε προς τον καθηγητή-αυτοκράτορα: "Άβε Καίσαρα,οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν!"