Μ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ!

 ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΕΙ ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΑ ΠΥΡΑ ΤΟΥ.

Η κλήρωση για τα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ πραγματοποιήθηκε κι ο Παναθηναϊκός, εφόσον ξεπέρασε εύκολα το εμπόδιο της Μάδεργουελ με δύο νίκες, καλείται να προσανατολίσει τα πυρά του στην ισπανική Μάλαγα και μάλιστα με ακρίβεια, αν θέλει να πετύχει το μεγάλο στόχο της εισόδου στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.. 

Ο ΠΑΟ δεν έχει καταφέρει ποτέ ν' αποκλείσει σύλλογο από την Ισπανία σε νοκ άουτ παιχνίδια ευρωπαϊκών διοργάνωσεων τις 6 φορές που έχει κληθεί να το πραγματοποιήσει, ενώ σε σύνολο 25 αγώνων, μετά 3 νίκες, 7 ισοπαλίες και 15 ήττες. Η παράδοση προφανώς και δεν το ευνοεί, αλλά αυτό δεν αποτελεί λόγο για να προδικάσουμε κάτι. 

Ο πρώτος αγώνας έχει προγραμματιστεί για τις 22 του Αυγούστου στην Ισπανία κι η ρεβάνς αναμένεται να παιχτεί στις 28 του ίδιου μήνα στο Ο.Α.Κ.Α. Το ντεμπούτο των πρασίνων για το πρωτάθλημα θα γίνει στις 25 του μήνα, καθώς θα αντιμετωπίσουν στο Λεβαδειακό στις 21:30. 

Η Μάλαγα, πάντως, δεν είναι και στην καλύτερη κατάσταση. Ο Αμπντουλάχ Αλ Τάνι έταξε πολλά στους οπαδούς και στο προσωπικό της ομάδας και αρχικά έδειξε ότι δε θα έμενε μόνο στα λόγια. Σκόρπισε στις ποδοσφαιρικές αγορές 60.000.000 ευρώ για μεταγραφές. Έφερε ονόματα όπως ο Βαν Νίστελροϊ κι ο Καθόρλα, ενώ πριν από κάποιες εβδομάδες ισχυρίστηκε ότι δεν πρόκειται να φύγουν παίχτες από την ομάδα, προκειμένου να συνεχίσει να είναι όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστική.

Λόγια ήταν, όμως, και λόγια παρέμειναν. Τα χρέη σιγά σιγά μαζεύτηκαν, ξεπερνώντας τα 50.000.000 ευρώ και παίχτες έχουν μείνει απλήρωτοι. Σταδιακά όλο και περισσότεροι έχουν διαβεί την πόρτα της εξόδου, μεταξύ αυτών ο Βαν Νίστελροϊ, ο Καθόρλα, ο Απόνιο, ο Ροντόν και τελευταίος ο Ματάισεν. Και πέραν αυτών, δεν είναι λίγα τα έξοδα για τους εναπομείναντες παίχτες της ομάδας. Ο Χοακίν κοστίζει στα ταμεία του συλλόγου 3.500.000 ευρώ το χρόνο, ενώ ακριβώς είναι και ο Ντεμικέλις. Η έλευση του Τουλαλάν κόστισε 15.000.000 ευρώ, με φόντο ένα α λα ισπανικά "λεφτά υπάρχουν". 

Όμως, τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει αυτήν την περίοδο η Μάλαγα, χρειάζεται να μείνουν εκτός του μυαλού των παιχτών του Παναθηναϊκού, προκειμένου ν' αντιμετωπίσουν τους Ισπανούς με την πρέπουσα σοβαρότητα στα δύο παιχνίδια που πλησιάζουν. Εξάλλου, μπορεί να έφυγαν "ονόματα", αλλά κι αυτά που έχουν παραμείνει, δεν είναι σε καμία περίπτωση αμελητέες ποσότητες.

Στον πάγκο βρίσκεται ο Πελεγκρίνι, ο πιο αποτελεσματικός τεχνικός που έχει περάσει από τον πάγκο της Ρεάλ (όπως αναφέρεται στη σημερινή sport day), με ποσοστό νικών 81,58%, που δεν κατάφερε, όμως, να πανηγυρίσει ούτε ένα τρόπαιο. Έχει σημασία ν' αναφέρουμε και τ' ότι ο προκάτοχος του Πελεγκρίνι στην τεχνική ηγεσία δεν είναι άλλος από τον τωρινό προπονητή του Παναθηναϊκού, Ζεσουάλδο Φερέιρα. Ο Πορτογάλος πρώτος ανέλαβε να δρομολογήσει τις διαδικασίες για την αγωνιστική ανάσταση του συλλόγου, στην έναρξη των ημερών του Αλ Τάνι. Δεν τα κατάφερε σε καμία περίπτωση, οδηγώντας τη Μάλαγα έπειτα από 9 αγωνιστικές στη ζώνη του υποβιβασμού. Και τότε ήταν που κλήθηκε να τον αντικαταστήσει ο Χιλιανός.

Αναλυτικά το ρόστερ της Μάλαγα

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ

Καμπαγέρο
Καμενί
Βιέχο

ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ

Γάμεθ
Ουέλιτον
Ντεμικέλις
Μονρεάλ
Ελισέου
Σάντσεθ

ΜΕΣΟΙ

Καμάτσο
Χοακίν
Τουλαλάν
Μαρέσκα
Ντούντα
Μπουονανότε
Ίσκο
Γαρθία Ρέθιο

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ

Φερνάντες
Μπαπτίστα
Χουάνμι
Πορτίγιο

 Γίνεται, συνεπώς, αντιληπτό ότι ο Παναθηναϊκός θα έχει ένα αρκετά δύσκολο έργο, καθώς και τ' ότι είναι εξαναγκασμένος να πάρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στην Ισπανία, προκειμένου να 'χει να μπαλώσει όσο το δυνατόν λιγότερα, σε μια ενδεχόμενη ήττα με μικρή διαφορά τερμάτων (πχ. 1-0, 2-1). Αυτό το έχουν καταλάβει και στο στρατόπεδο των Ισπανών και στοχεύουν σε ευρεία νίκη στον πρώτο αγώνα (γνωρίζοντας, βέβαια, ότι δεν είναι και το ευκολότερο), με σκοπό να μη δυσκολευτούν τόσο στον επαναληπτικό της Αθήνας, ξέροντας κιόλας ότι το Ολυμπιακό Στάδιο θα είναι -εκτός απροόπτου - σχεδόν γεμάτο.

Μένει να δούμε κατά πόσο η ελληνική πλευρά θ' ανταποκριθεί στις προσδοκίες των φιλάθλων της, αλλά και των αγώνων.

ΦΟΥΛ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ!

Η ενίσχυση στα χαφ για τους πρωταθλητές Ελλάδας δεν περίμενε κανείς να γίνει τζάμπα. Η μεταγραφή του Πάουλο Μασάδο αναμένεται να κοστίσει ακριβά στον Ολυμπιακό, εάν ο παίχτης εξαντλήσει το συμβόλαιό του (3+1 χρόνια). Ετησίως, ο Πορτογάλος θα λαμβάνει 1.200.000 ευρώ καθαρά, με την ομάδα να πληρώνει την εφορία. Αυτό σημαίνει πως κάθε χρόνο ο σύλλογος θα καλείται να δίνει περίπου 1.800.000 ευρώ μόνο γι' αυτόν. Η τριετία θα κοστίσει στον Ολυμπιακό κοντά 5.400.000 ευρώ, ενώ μαζί με το κόστος της μεταγραφής και τα 2.700.000 που στάλθηκαν από τους Πειραιώτες στην Τουλούζ, το συνολικό κόστος θα 'χει αγγίξει τα 8.100.000 ευρώ.

Δεν αποκλείεται το ποσό αυτό να εκτιναχθεί ακόμη και στα 10.000.000 ευρώ, αν με το πέρας της τριετίας, ενεργοποιηθεί κι η οψιόν ανανέωσης του συμβολαίου γι' ακόμη ένα χρόνο. Όλα αυτά, βεβαίως, θα ειπώνονται ευκολότερα αφού περάσει ο παίχτης τις ιατρικές εξετάσεις, διότι προ ημερών με την περίπτωση του Κανού, προέκυψε έκπληξη, καθώς ο Βραζιλιάνος κρίθηκε ανέτοιμος από τους γιατρούς κι η μετακίνησή του ακυρώθηκε.

Άνευ εκπλήξεων, ο Ολυμπιακός θα προσθέσει στο ρόστερ του και τον Μασάδο, συγκεντρώνοντας, πλέον, μια λαοθάλασσα οχτών παιχτών για τρεις θέσεις (δεδομένου ότι ο Ζαρντίμ επιλέγει 4-3-3) στο χώρο του κέντρου. Θα τις διεκδικούν ο Μασάδο, ο Φέισα, ο Φουστέρ, ο Μανιάτης, ο Μοντέστο, ο Ιμπαγάσα, ο Τάτος που επέστρεψε από το δανεισμό του και ο Γκρέκο.

ΓΙΑΤΙ Η ΕΡΤ ΠΡΩΤΗ...

Το MEGA στην τελευταία μετάδοση του τσάμπιονς λιγκ που έκανε για την αγωνιστική περίοδο που πέρασε, επέλεξε να δείξει ένα βιντεάκι για να ευχαριστήσει όσους εργάστηκαν επί σειρά ετών στο κανάλι, προκειμένου να γίνεται δυνατή η προβολή του κορυφαίου αυτού αθλητικού γεγονότος στους τηλεθεατές.

Αυτό συνέβη Τετάρτη ξημερώματα. Τετάρτη βράδυ ήταν η σειρά της ΕΡΤ να δείξει αγώνα κι εκεί ξεκίνησε το παραλήρημα. Στον σπίκερ είχε δοθεί ένα χαρτί μ' ένα κείμενο, στο οποίο αναφερόταν ότι η ΕΡΤ πρώτη έφερε το τσάμπιονς λιγκ στην Ελλάδα και αγωνίζεται σκληρά για να μπορούν οι τηλεθεατές να απολαμβάνουν δωρεάν αυτό το προϊόν και μπλα μπλα μπλα. Το συγκεκριμένο κείμενο ο σπίκερ το εκφώνησε πάνω από δέκα φορές, ενώ κατέστη εμφανές ότι το διάβαζε από μέσα.

Από εκείνο το βράδυ, η ΕΡΤ ξανάγινε αντικείμενο χλευασμού και δικαίως. Μάλιστα, το "δωρεάν" σηκώνει αρκετή κουβέντα, καθώς με βάση τα τελευταία στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, η προσφορά της για την απόκτηση των δικαιωμάτων της διοργάνωσης για την τριετία 2012-2015 ήταν κοντά 30.000.000 ευρώ, ενώ η αμέσως επόμενη μη συνδρομητικού ιδιωτικού καναλιού δεν ξεπερνούσε τα 10.000.000 ευρώ. Και νομίζω πως όλοι γνωρίζουμε από πού βρίσκει χρήματα η ΕΡΤ (πέραν των διαφημίσεων). Ο ίδιος ο λαός, λοιπόν, πληρώνοντας την μέσω της Δ.Ε.Η., ακούει από τον σπίκερ πως το τσάμπιονς λιγκ το απολαμβάνει δωρεάν, τη στιγμή που η ΕΡΤ έχει προσφέρει τα τριπλάσια και πλέον χρήματα από ιδιωτικά κανάλια για να κατοχυρώσει τα δικαιώματα, χρήματα τα οποία έχει δώσει ο ίδιος ο τηλεθεατής, που ακούει περί "δώρων" από τη μεριά των κρατικών καναλιών.

Έπειτα, μπορεί να ξεκινήσει άλλη κουβέντα, στην οποία να περιλαμβάνονται συγκρίσεις μεταξύ του έμψυχου δυναμικού της ΕΡΤ και π.χ. της Nova για την κάλυψη των αγώνων. Ο νικητής μυρίζει από χιλιόμετρα, δε χρειάζεται καν να γράψω εγώ τι πιστεύω. Οπότε, καλό θα ήταν να περιορίσουν αρκετά τους τόνους εκεί στην ΕΡΤ, διότι και η κοινωνία έχει φτάσει σε σημεία να μη σηκώνει και πολλά πολλά.

Άλλο μεγάλο ρεζιλίκι... Οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Το πρώτο μετάλλιο της Ελλάδας, το χάλκινο του Ηλιάδη στο τζούντο, δε μεταδόθηκε ποτέ ζωντανά. Μεταδόθηκε σε μαγνητοσκόπηση, τη στιγμή που ο Παγδατής επικρατούσε του Μάρεϊ στο τέννις, ενώ τη στιγμή που έπρεπε να προβληθεί ο Ηλιάδης, η κρατική τηλεόραση επέλεξε να δείξει ποδηλασία και ξιφασκία.

Τα περίφημα διαδικτυακά κανάλια της (websport 1,2,3) δεν αποτελούν αυτόνομα κανάλια. Απλώς αναπαράγουν το πρόγραμμα της ΕΤ1, ΝΕΤ και ΕΤ3 αντίστοιχα, κάτι που εξυπηρετεί μονάχα όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν τα κανάλια αυτά μέσω τηλεόρασης. Ούτε κι εδώ, βέβαια, δύναται να τεθεί θέμα σύγκρισης με τις μεταδόσεις της EBU (European Broadcasting Union) ή το BBC, αν θέλετε, που έδιναν στον κόσμο τη δυνατότητα επιλογής του αθλήματος που ήθελε να παρακολουθήσει εκείνη τη στιγμή, καθώς και καλύτερη εικόνα. Κι αυτά, με τη σειρά τους, είναι μόλις μερικά από τα πολλά που έγιναν αντιληπτά κατά τη διάρκεια των αγώνων. Περιττό ν' αναφερθούν σαρδάμ, λάθη ή υπερβολές όσο γίνονταν μεταδόσεις, όπως επίσης κρίνεται περιττό να σχολιάσει κάποιος το γεγονός πως κάποτε ο Κώστας Βερνίκος πληρωνόταν 65.000 ευρώ περίπου το χρόνο (με βάση κάποια δημοσιεύματα) για να κάνει μεταδόσεις... επιπέδου ή ότι Λυριτζής και Οικονόμου έπαιρναν έκαστος άνω των 300.000 ευρώ ετησίως για την "πρώτη γραμμή". 

Αυτή είναι η ΕΡΤ. Γιατί η ΕΡΤ πρώτη έφερε τους ανίκανους δημοσιογραφίσκους στο εθνικό προσκήνιο, γιατί η ΕΡΤ πρώτη έπρηξε τα χλεχλένια των τηλεθεατών της, γιατί η ΕΡΤ πρώτη έκανε κατάχρηση των δοσμένων από το λαό χρημάτων, γιατί η ΕΡΤ πρώτη κατάντησε σχεδόν αδιάφορους τους Ολυμπιακούς Αγώνες, γιατί η ΕΡΤ πρώτη επέλεξε να προβληθεί η ποδηλασία έναντι ενός τελικού με τη συμμετοχή Έλληνα αθλητή που συνέβαινε την ίδια στιγμή, γιατί η ΕΡΤ πρώτη έχει καταφέρει να εξοργίσει τόσο πολύ τον κόσμο εναντίον της, γιατί η ΕΡΤ πρώτη θα είναι αυτή που όλη την υπόλοιπη τριετία θα δέχεται ορδές καντηλιών από τους τηλεθεατές του Τσάμπιονς Λιγκ για τη συνολική ποιότητα των μεταδόσεών της, εφόσον εκείνοι έχουν παρακολουθήσει έστω λίγο αυτές της Nova (που, μιας και το 'φερε η κουβέντα, ετοιμάζεται για τρισδιάστατες μεταδόσεις).

Συνοπτικά, ο Παναθηναϊκός στρέφει το ενδιαφέρον του στη Μάλαγα. Ο Ολυμπιακός, με τη σειρά του, στον Μασάδο και καλό θα ήταν αυτοί στην ΕΡΤ να το στρέψουν στις μαλακίες που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν. Μάλαγα, Μασάδο, μαλακίες. Μ στην τρίτη, λοιπόν, όπως αναφέρεται και στον τίτλο της ανάρτησης.

''Τι ήταν αυτό θεέ μου''

 

Ήταν ίσως για πολλούς από εμάς η απορία με το περίεργο χούκ του Πρίντεζη που έστειλε τον Ολυμπιακό, το ελληνικό μπάσκετ αλλά και όλους τους αντικειμενικούς Έλληνες στον έβδομο ουρανό.

Πρόκειται για μια ακόμη επιτυχία, μια από τις πολλές επιτυχίες που μας προσφέρουν οι ελληνικές ομάδες τα τελευταία χρόνια σε διασυλλογικό και ευρωπαϊκό επίπεδο στο μπάσκετ αλλά κατά προσωπική μου άποψη η φετινή είναι μια από τις πιο ένδοξες επιτυχίες και ίσως η μία που σε κάνει να κλαίς μετά το eurobasket του 87' και το euro του 2004.
Η υπερπροσπάθεια, η εξαιρετική ενέργεια που έβγαινε στο παρκέ από τους παίκτες του Ολυμπιακού αλλά και το πάθος για  μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές σε τελικό Euroleague είναι τα στοιχεία που κάνουν την επιτυχία του Ολυμπιακού να διαφέρει από αυτές του Παναθηναϊκού χωρίς βέβαια να υποβαθμίζουμε τις επιτυχίες του Παναθηναϊκού σε κανένα βαθμό.
Είδαμε νέους παίχτες με τεράστια θέληση για μια ανατροπή υπό το εξαιρετικό κοουτσάρισμα ενός μεγάλου προπονητή που κατάφερε αυτή την ομάδα να την δέσει εξαιρετικά και να αποδείξει ότι τιποτα δεν είναι αδύνατον.
Είδαμε έναν Ολυμπιακό που μετά από όσα έγιναν το καλοκαίρι, χωρίς μπάτζετ, χωρίς τους μεγάλους σταρ αλλά με το ταλέντο και την όρεξη  των νέων του παικτών να απάντά σε όσους τον θεωρούσαν τελειωμένο (ευρωπαϊκά) κατακτώντας τη Euroleague για 2η φορά στην ιστορία του.
Το ελληνικό μπάσκετ ζει, η Ελλάδα έχει νέους και ταλαντούχους παίκτες και πρέπει και μπορεί να τους εκμεταλευτεί. Συγχαρητήρια στον Ολυμπιακό και στο Ελληνικό μπάσκετ για τα ''μωρά'' που αναδεικνύει με την πάροδο των χρόνων και εύχομαι στο μέλλον να ζήσουμε και άλλες τέτοιες αθλητικές συγκινήσεις.

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΧΡΕΩΚΟΠΗΜΕΝΟΥ

  Καθώς απέχουμε μόλις 12 μέρες από τις εθνικές εκλογές θέλω να παραθέσω μερικές σκέψεις μου γύρω απ'όλα αυτά που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια.

  Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Λίγο πριν τις εκλογές 2009, το ΠΑΣΟΚ έταζε "λαγούς με πετραχίλια" στο λαό με σύνθημα "Λεφτά υπάρχουν" (εμπνεύστρια η σημερινή πρόεδρος της "Κοινωνικής Συμφωνίας"). Αντ'αυτού,ο ΓΑΠ μετεκλογικά μίλησε για την κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος και την ολιγκώδη αύξηση του χρέους από τις κυβερνήσεις Καραμανλή (2004-2009) για την ελληνική οικονομία που είναι έτοιμη να βουλιάξει σαν τον "Titanic" καθώς και ότι το ΔΝΤ είναι ένα τόξο στην φαρέτρα μας.

Όπως όλοι ξέρουμε το ΔΝΤ κατέφθασε στη χώρα μας, τον Ιούνιο 2010, μετά από πρόσκληση της κυβέρνησης και η χώρα μπήκε σε διεθνή οικονομική επιτήρηση από τη λεγόμενη τρόικα (ΕΕ,ΕΚΤ,ΔΝΤ). Οι προεκλογικές υποσχέσεις, ως είθισται, στην Μεταπολίτευση πήγαν περίπατο, με αποτέλεσμα οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και η κυβέρνηση συνεργασίας Παπαδήμου στη συνέχεια να πάρουν αντιλαϊκά νεοφιλελεύθερα μέτρα (όπως οριζόντια περικοπή μισθών και συντάξεων, αύξηση ΦΠΑ, επιβολή νέων δημοσιονομικών μέτρων σχεδόν κάθε εβδομάδα (!) που είχαν ως αποτέλεσμα την ραγδαία αύξηση της ανεργίας κυρίως στους νέους). Ο λαός βυθίστηκε στην φτώχεια και την ανασφάλεια χωρίς να'χει ελπίδα για 1 καλύτερο αύριο!

  Ο χειμαζόμενος ελληνικός λαός αντίδραση σε όλα αυτά που βίωνε στο πετσί του με πορείες και διαδηλώσεις που κατέληξαν σε βίαια καταστολή από την αστυνομία, χωρίς να έχουν προκαλέσει οι διαδηλωτές αλλά προβοκάτορες και παρακρατικά στοιχεία (30-31/6 διάλυση των "Αγανακτισμένων" στην Πλ.Συντάγματος και 20/10 θάνατος διαδηλωτή του Π.Α.ΜΕ. από την ακατάσχετη ρίψη χημικών που είχε ως αποτέλεσμα ο διαδηλωτής να πεθάνει από ασφυξία!).

  Πολλοί είχαν μια λογική πορεία "Ποιος φταίει που φτάσαμε έως εδώ;" ο αντιπρόεδρος Θ.Πάγκαλος απάντησε "Τα φάγαμε όλοι μαζί, πολίτες και πολιτικοί" που εν μέρει ήταν αλήθεια αλλά αυτό προκαλεί εντονότατες αντιδράσεις ιδιαίτερα όταν ακούγεται από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης που είναι αποδέκτης τόσων προνομίων, όπως κι όλη η πολιτική ελίτ στην Ελλάδα. Το "φιάσκο" της Μεταπολίτευσης, μέσα από τα κόμματα της εξουσίας που έκαναν κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος, (διορισμοί στο Δημόσιο,μίζες,υπεξαιρέσεις δημοσίου χρήματος,σκάνδαλα διαφθοράς) έσκασε εν μια νυκτί και έκανε την ελληνική οικονομία από παχιά (περίοδος Σημίτη με SWAPS και ανάμειξη της Goldman Sachs την διαχείριση του χρέους) σε ισχνή αγελάδα (Μάιος 2010-σήμερα). Ο χλευασμός που δέχθηκε η Ελλάδα από τα ξένα ΜΜΕ δεν είχε προηγούμενο. Αποκορύφωμα αποτέλεσε το εξώφυλλο του γερμανικού περιοδικού Focus τον Φεβρουάριο 2010 με την υβριστική χειρονομία της Αφροδίτης της Μήλου. Μεγάλο μερίδιο γι'αυτό τον χλευασμό και ευθύνης της σημερινής κατάστασης φέρνει και ο ελληνικός λαός που με μνήμη χρυσόψαρου ψήφιζε τους ίδιους κλέφτες και λαμόγια οι οποίοι έκλεβαν την ψήφο του πουλώντας του για χρυσό τον άνθρακα στις μεγαλειώδεις σκηνοθετικά προεκλογικές συγκεντρώσεις.

  Στις εκλογές της 6ης Μαΐου καλούμαστε να ψηφίσουμε. Το τέλος της Μεταπολίτευσης έχει παρέλθει με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η λογική λέει ότι πρέπει να μείνουμε στη Ε.Ε. και στην ευρωζώνη για να μην υπάρξει χάος,αναταραχή ακόμα και εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των μελών της ελληνικής κοινωνίας! Πρέπει με την ψήφο μας να στείλουμε ένα μήνυμα ότι έχουμε "ξυπνήσει" πολιτικά χωρίς να είμαστε δογματικοί και να φοράμε τις παρωπίδες του παρελθόντος.

ΠΙΑΣΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΓΥΡΑ ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ...

Ουφ... έφυγε...

Πάει το 2011. Έτος γεμάτο προβλήματα, οικονομικά, κοινωνικά, ηθικά, πάσης φύσεως δηλαδή, έτος που απέδειξε ότι, ακόμη κι αν ευχόμαστε χίλια δυο πράματα τις πρωτοχρονιές, δύσκολα πιάνουν οι ευχές.

Μπήκε και το '12. Και τι καταλάβαμε; Μάλλον τίποτα. Πλέον ακόμη κι η "γιορτή" της παραμονής της πρωτοχρονιάς έχει ξεθωριάσει, δεν την αντιμετωπίζουμε όπως παλιά. Κι όχι άδικα, ίσως να 'χουμε και δίκιο. Με τόσες δυσκολίες στην καθημερινότητα, το μυαλό, όσο κι αν το θες, δύσκολα ξεφεύγει, έστω αυτές τις λίγες ώρες. Καλό είναι να ξεφύγει, γιατί χαίρεσαι το γλέντι, αλλά η επαναφορά δεν είναι καθόλου ευχάριστη.

Για τους συνομήλικούς μου, η χρονιά που πέρασε αποτέλεσε ορόσημο. Από τον Ιανουάριο μέχρι τα τέλη του Μάη σκυλοβρίσαμε το "εκπαιδευτικό" σύστημα και δώσαμε και τις περίφημες πανελλαδικές, ενώ από το Μάη μέχρι και την 31η Δεκέμβρη το γλεντήσαμε με την ψυχή μας. Χρονιά μεγάλης αντίφασης, με το πρώτο, ουσιαστικά, εξάμηνο να φεύγει με ένταση, νεύρα, κούραση κι όλα τα σχετικά και το δεύτερο με χαμόγελα, βόλτες, ταξίδια, πολύμηνες διακοπές, καθώς και με μια πρώτη γεύση από το τι εστί φοιτητική ζωή.

Ναι, κυρίες και κύριοι, είδαμε και λίγο τι γίνεται στις σχολές, εντός αυτών των πολυδιαφημισμένων σχολών που "θα ανοίξουν το μυαλό" μας, από τις οποίες θα βγούμε καλύτεροι άνθρωποι και άλλα τόσα κουραφέξαλα. Μπάχαλο επικρατεί, μπουρδέλο έχει καταντήσει. Μέσα στα σκατά βουτήξαμε πάλι, άντε καταλάβετέ το... Και δεν είναι η φύση των όσων μας διδάσκουν, αλλά όλα τα υπόλοιπα, που, είτε σας αρέσει, είτε όχι, πάνε πακέτο με τις γνώσεις που λαμβάνουμε.

Όπως και να 'χει, αυτά αφορούν λίγους. Όλους, όμως, μας αφορά το 2012, όπως θα μας αφορά σε 12 μήνες και το 2013, σε 24 το 2014 και πάει λέγοντας. Εγώ εύχομαι τη χρονιά που μπήκε να αντιμετωπίσουμε λιγότερα προβλήματα, να ζήσουμε περισσότερες στιγμές χαράς, οπωσδήποτε να 'χουμε τύχη, καθώς και υγεία, αν και έτσι όπως έχουμε καταντήσει, η τελευταία εξαρτάται περισσότερο από το πώς θα κυμανθούν τα τρία προηγούμενα, παρά από τις ικανότητες των φοβερών και τρομερών γιατρών τούτης της χώρας.

Ας προσπαθήσουμε (ξανά) για το καλύτερο δυνατό κι ό,τι καταφέρουμε, θα νιώθουμε αξιοπρεπείς μετά και θα τα 'χουμε καλά με τον εαυτό μας. Πρόκειται για τεράστια υπόθεση, για υπόθεση που εύκολα μπορεί να αποτελέσει κινητήριο ή αποτρεπτικό παράγοντα για πολλά από τα όμορφα και άσχημα, αντίστοιχα, που διακρίνουμε καθημερινά στους κόλπους του χάους, όπου και ζούμε. Ένα χάος που προκαλούν κάποιοι, προορίζοντας το για τρίτους, οι οποίοι, τελικά, την πληρώνουν, και μεταφορικά, αλλά, πλέον, και κυριολεκτικά.

Είναι σαν τα σφηνάκια στα μπαρ. Κάθε τόσο λες στον μπάρμαν να πιάσει άλλη μια γύρα. Το ίδιο κι οι χρονιές. Κάθε τόσο, ας πούμε κάθε 12 μήνες για μας τους "πολιτισμένους ανθρώπους", η μια χρονιά διαδέχεται την άλλη. Κάθε ένα χρόνο πιάνουμε στα χέρια μας τα νέα σφηνοπότηρα. Τα σηκώνουμε για να πιούμε και να γευτούμε κάτι που μας αρέσει, και με το που θα τα πλησιάσουμε στο στόμα μας, μυρίζουμε υποχρεώσεις, προβλήματα, τρέξιμο... Άλλοι δε πίνουν καθόλου, άλλοι λίγο, άλλοι είναι μεθυσμένοι και τα κατεβάζουν σα νερό, άλλοι πίνουν ένα "για το καλό", άλλοι το βλέπουν ως εμπειρία και απλά πίνουν για να δοκιμάσουν. Ουσιαστικά, όμως, γεύση παίρνουν όλοι. Εν τέλει, οι μεθυσμένοι δεν καταλαβαίνουν τη γεύση, ενώ οι υπόλοιποι δεν το ευχαριστιούνται καθόλου. Αλλά είναι σαν τα δώρα που δε γίνεται να μην τα δεχθείς από ευγένεια, σαν το ένα ποτό που σε κερνάει ο φίλος σου ή κάποιος του μαγαζιού και υποχωρείς για να μη νιώσει άσχημα.

Οι υποχρεώσεις και τα υπόλοιπα υπάρχουν στις κοινωνίες. Δεν είναι απαραίτητα κακά. Συχνά, όμως, γίνονται και το χειρότερο είναι πως γίνονται από τους ίδιους τους ανθρώπους. Και αυτόματα, η υποχρέωση μεταλλάσσεται σε πρόβλημα, σε αγγαρεία κι αρχίζει η κατρακύλα...

Επειδή άρχισα το περιττό μπλα μπλα, το σταματώ, καθώς είναι θέματα πάνω στα οποία θα εκφράσω κάποιες απόψεις σε μεταγενέστερο στάδιο. Είναι μαθηματικά βέβαιο πως το 2012 θα 'ναι δύσκολη χρονιά. Από το βράχο της κρίσης του ήθους πολύ εύκολα γλιστράς και πέφτεις στους βράχους της οικονομικής (και κάθε άλλης) κρίσης. Κι όταν στον πρώτο βράχο έχει αυτό το γλιστερό πράσινο πράγμα κι εσύ δεν προσέξεις, είναι σχεδόν σίγουρη η κατάληξη. Και ως χώρα δεν κάναμε την έκπληξη.

Αυτό έγινε κι έχει περάσει καιρός. Κακώς οι κουβέντες περί αυτών των θεμάτων περιλαμβάνουν το "αν" και ρήματα τοποθετημένα σε παρατατικό ή αόριστο. Δεν μπορεί να γυρίσει κανένας πίσω να τα διορθώσει όλα. Το θέμα είναι τι θα γίνει τώρα. Η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί, ακόμη και να ανατραπεί. Χρειάζεται αισιοδοξία, όσο δύσκολο κι αν είναι το εγχείρημα. Δεν έχει καμία σημασία πια αν το ημερολόγιο γράφει 2012 ή 3629. Δεν αξίζει να κολλά κανείς στη χρονική σήμανση. Όσοι έχετε προσπαθήσει για κάτι, ξανακάντε το, όσοι δεν το 'χετε κάνει, αποκτήστε μια νέα εμπειρία και δοκιμάστε το.

Φύγαμε, λοιπόν, για τις επόμενες, φετινές για τους χρονοεξαρτημένους, αυγές και δύσεις του ηλίου και μακάρι να μας πάνε καλά όσο το δυνατόν περισσότερα.

Κι αν το μυαλό σας δεν ξέφυγε με τις παραπάνω παπαριές, ας ξεφύγει με αυτό.