ΕΤΣΙ ΠΟΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΚΟΥΦΑΛΑ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ!

ΦΙΛΟΣΟΦΗΜΕΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ ΕΚ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ

Εδώ υπάρχουν σύνδεσμοι για να διαβάσετε τις φιλοσοφημένες φιλοσοφίες...
Μέρος 1ο
Μέρος 2ο
Μέρος 3ο

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

ΟΥΦ, ΞΕΜΠΕΡΔΕΨΑΜΕ! ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΡΔΕΥΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ...

Αυτό ήταν... Από απόψε το βράδυ, δε θα 'μαστε πια μαθητές, αλλά απόφοιτοι. Δώδεκα χρόνια σπαταλήσαμε μέσα τις τάξεις, μαζέψαμε και θετικά και αρνητικά. Πλέον, αλλάζουμε πορεία, ανεβάζουμε στροφές και προχωράμε παρακάτω.

Σ' αυτή τη ντουζίνα ετών, είχαμε πολλές ευκαιρίες να κατανοήσουμε το πόσο "μπάζει" πια αυτό το "εκπαιδευτικό" σύστημα. Ένα πράμα που στο δημοτικό σε εξοντώνει σωματικά και διανοητικά, μιας και καθημερινά κουβαλάς ένα τόνο βιβλία και μαθαίνεις ό,τι παπαριά σκέφτηκε ο κάθε συγγραφέας του βιβλίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απαίτηση που έχουν οι δάσκαλοι να μαθαίνουν τα παιδιά όλα τα νησιά των Κυκλάδων και, μάλιστα, με σειρά από Βορρά προς Νότο. Χρήσιμη η γεωγραφία (κι η κάθε γεωγραφία), καμία ένσταση πάνω σ' αυτό το θέμα, αλλά ποιος θα τα θυμάται όλα αυτά αργότερα; Δεν είναι 1+1=2, που το μαθαίνεις και ησυχάζεις. Η παπαγαλία είναι καταστροφή και ειδικά εάν ξεκινά από το δημοτικό. Στο γυμνάσιο τα πράγματα βελτιώνονται. Όχι, βέβαια, επειδή τα βιβλία είναι ποιοτικά, αλλά επειδή τα παιδιά σ' εκείνες τις ηλικίες αρχίζουν και σκέφτονται κομματάκι παραπάνω. Φτάνοντας στο λύκειο, έχουν καταλάβει τι μαλακίες έχουν να μάθουν και τα μισά (και βάλε) τα αφήνουν απ' έξω και με το δίκιο τους. Παρόλ' αυτά, επειδή οι πανελλαδικές ποτέ δεν ήταν ο καλύτερος χώρος να δράσουν οι έξυπνοι, οι περισσότεροι υποχρεώνονται και παπαγαλία να μάθουν και ερμηνευτικά σχόλια να συγκρατήσουν και... και... και... Η σωματική, πνευματική και ψυχική κούραση παρελαύνει κι ο μαθητής όσο αντέξει. Αλλά δεν πειράζει... Χαλλλαρά ακόμα κι εκεί!

Το χειρότερο δεν είναι ότι για δώδεκα χρόνια τα παιδιά βομβαρδίζονται από ηλίθιες-περιττές πληροφορίες και ανίκανους εκπαιδευτικούς, ούτε ότι οι εγκαταστάσεις στις οποίες βρίσκονται για πολλές ώρες καθημερινά είναι ετοιμόρροπες (στο μεγαλύτερο ποσοστό τους) και τους θέτουν σε κίνδυνο. Το χειρότερο είναι ότι, άσχετα από το αν καταφέρουν να μπουν σε πολύ καλή ή λιγότερο καλή σχολή, γνωρίζουν ότι θα πρέπει να φτύσουν άπειρες φορές αίμα μέχρι να βιώσουν και την εργασιακή αξιοπρέπεια. Γνωρίζουν ότι οι πολιτικοί θα τους κλέβουν, ότι δε θα 'χουν οικονομικούς πόρους όχι για να κάνουν οικογένεια ή να διασκεδάζουν, αλλά ούτε για να ζήσουν. Το 'χουν χωνέψει ότι κάθε ευρώ που θα δίνουν στην εφορία θα πάει χαμένο γιατί θα τα τρώνε μαζί μερικοί, ότι στην πρώτη τόση δα πυρκαγιά από σπίρτο ή τσιγάρο θα υπάρχει ενδεχόμενο να καεί ολόκληρη η χώρα, διότι κάποιοι είναι σε πόστα που δεν τους αναλογούν. Η οικονομία τρύπησε τον πάτο και πήγε ακόμη παρακάτω, οι υποδομές είναι σα να άρχισε μόλις πέρσι η βιομηχανική επανάσταση, όσοι ασχολούνται με την πολιτική μολύνουν το περιβάλλον και μόνο που υπάρχουν... Τι ωραία, τι καλά...

Ξεμπερδέψαμε με το σχολείο, για να καταλήξουμε να μπερδευτούμε ακόμη περισσότερο. Μπερδεύεται που μπερδεύεται ο άνθρωπος από μόνος του λόγω της σύγκρουσης της λογικής και των συναισθημάτων του, αν βάλουμε ότι κάποιοι έχουν σκοπό να μπερδεύουν συνεχώς τους τριγύρω τους, καταλαβαίνουμε (;) πού πάμε.

Δεν πειράζει, όμως, διότι κι αυτό έχει το γούστο του. Τουλάχιστον σε προκαλεί να πάρεις μπρος. Γυρίστε τις πλάτες σας στο μέλλον. Κάθε σύστημα έχει τα καλά και τα κακά του, κάθε σύστημα έχει τον τρόπο του να ταλαιπωρεί τις κοινωνικές άμυνες. Ας βγούμε όξω ως προετοιμασμένοι προπονητές, έχοντας γεμίσει τα μπλοκάκια μας με σημειώσεις σχετικά με τους αντιπάλους μας. Τότε, θα μπορούμε να παίξουμε επιθετικά.



Και μην ξεχάσετε να δώσετε χαιρετίσματα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: