Τι ''rock n' roll'' να το πείς τι ''heavy metal'' να το πεις.Οι τύποι αυτοί έγραψαν ιστορία.

Μιλάω πάντα για τους AC/DC ένα από τα ιστορικότερα συγκροτήματα που δημιουργήθηκαν στο χώρο της μουσικής.Το όνομά τους είναι αρχικά του εναλλασσόμενου και του συνεχές ρεύματος(Alternative current/Direct current).Πολλοί μίλησαν ότι οι AC/DC παίζουν heavy metal,hard rock ωστόσο οι ίδιοι αποκάλεσαν το είδος της μουσικής που παίζουν ''rock n' roll''.

Μερικά από τα άλμπουμ τα οποία άφησαν εποχή (καθώς οι AC/DC είχαν πολλά σκαμπανεβάσματα) είναι High Voltage 1976, το Black in black 1980 το Razors Edge 1990 και το Highway to Hell 1979.Την περίοδο 1976-1980 οι AC/DC με τον bon scott στα φωνητικά φτάνουν στην κορυφή.Βέβαια το 1980 ο bon scott φεύγει από την ζωή και τον αντικαθιστά ο Brian Johnson με τον οποίο το συγκρότημα αφήνει και πάλι το στίγμα της στο χώρο της μουσικής.Όσοι τους απόλαυσαν από κοντά είναι πολύ τυχεροί καθώς τα live τους παραμένουν αξέχαστα.

Οι AC/DC ήρθαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα στις 28 Μαίου του 2009 στο ΟΑΚΑ.\

Για όσους ήταν τότε εκεί θυμηθείτε την είσοδο με το τρένο στην σκηνή....

ΟΥΦ, ΞΕΜΠΕΡΔΕΨΑΜΕ! ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΡΔΕΥΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ...

Αυτό ήταν... Από απόψε το βράδυ, δε θα 'μαστε πια μαθητές, αλλά απόφοιτοι. Δώδεκα χρόνια σπαταλήσαμε μέσα τις τάξεις, μαζέψαμε και θετικά και αρνητικά. Πλέον, αλλάζουμε πορεία, ανεβάζουμε στροφές και προχωράμε παρακάτω.

Σ' αυτή τη ντουζίνα ετών, είχαμε πολλές ευκαιρίες να κατανοήσουμε το πόσο "μπάζει" πια αυτό το "εκπαιδευτικό" σύστημα. Ένα πράμα που στο δημοτικό σε εξοντώνει σωματικά και διανοητικά, μιας και καθημερινά κουβαλάς ένα τόνο βιβλία και μαθαίνεις ό,τι παπαριά σκέφτηκε ο κάθε συγγραφέας του βιβλίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απαίτηση που έχουν οι δάσκαλοι να μαθαίνουν τα παιδιά όλα τα νησιά των Κυκλάδων και, μάλιστα, με σειρά από Βορρά προς Νότο. Χρήσιμη η γεωγραφία (κι η κάθε γεωγραφία), καμία ένσταση πάνω σ' αυτό το θέμα, αλλά ποιος θα τα θυμάται όλα αυτά αργότερα; Δεν είναι 1+1=2, που το μαθαίνεις και ησυχάζεις. Η παπαγαλία είναι καταστροφή και ειδικά εάν ξεκινά από το δημοτικό. Στο γυμνάσιο τα πράγματα βελτιώνονται. Όχι, βέβαια, επειδή τα βιβλία είναι ποιοτικά, αλλά επειδή τα παιδιά σ' εκείνες τις ηλικίες αρχίζουν και σκέφτονται κομματάκι παραπάνω. Φτάνοντας στο λύκειο, έχουν καταλάβει τι μαλακίες έχουν να μάθουν και τα μισά (και βάλε) τα αφήνουν απ' έξω και με το δίκιο τους. Παρόλ' αυτά, επειδή οι πανελλαδικές ποτέ δεν ήταν ο καλύτερος χώρος να δράσουν οι έξυπνοι, οι περισσότεροι υποχρεώνονται και παπαγαλία να μάθουν και ερμηνευτικά σχόλια να συγκρατήσουν και... και... και... Η σωματική, πνευματική και ψυχική κούραση παρελαύνει κι ο μαθητής όσο αντέξει. Αλλά δεν πειράζει... Χαλλλαρά ακόμα κι εκεί!

Το χειρότερο δεν είναι ότι για δώδεκα χρόνια τα παιδιά βομβαρδίζονται από ηλίθιες-περιττές πληροφορίες και ανίκανους εκπαιδευτικούς, ούτε ότι οι εγκαταστάσεις στις οποίες βρίσκονται για πολλές ώρες καθημερινά είναι ετοιμόρροπες (στο μεγαλύτερο ποσοστό τους) και τους θέτουν σε κίνδυνο. Το χειρότερο είναι ότι, άσχετα από το αν καταφέρουν να μπουν σε πολύ καλή ή λιγότερο καλή σχολή, γνωρίζουν ότι θα πρέπει να φτύσουν άπειρες φορές αίμα μέχρι να βιώσουν και την εργασιακή αξιοπρέπεια. Γνωρίζουν ότι οι πολιτικοί θα τους κλέβουν, ότι δε θα 'χουν οικονομικούς πόρους όχι για να κάνουν οικογένεια ή να διασκεδάζουν, αλλά ούτε για να ζήσουν. Το 'χουν χωνέψει ότι κάθε ευρώ που θα δίνουν στην εφορία θα πάει χαμένο γιατί θα τα τρώνε μαζί μερικοί, ότι στην πρώτη τόση δα πυρκαγιά από σπίρτο ή τσιγάρο θα υπάρχει ενδεχόμενο να καεί ολόκληρη η χώρα, διότι κάποιοι είναι σε πόστα που δεν τους αναλογούν. Η οικονομία τρύπησε τον πάτο και πήγε ακόμη παρακάτω, οι υποδομές είναι σα να άρχισε μόλις πέρσι η βιομηχανική επανάσταση, όσοι ασχολούνται με την πολιτική μολύνουν το περιβάλλον και μόνο που υπάρχουν... Τι ωραία, τι καλά...

Ξεμπερδέψαμε με το σχολείο, για να καταλήξουμε να μπερδευτούμε ακόμη περισσότερο. Μπερδεύεται που μπερδεύεται ο άνθρωπος από μόνος του λόγω της σύγκρουσης της λογικής και των συναισθημάτων του, αν βάλουμε ότι κάποιοι έχουν σκοπό να μπερδεύουν συνεχώς τους τριγύρω τους, καταλαβαίνουμε (;) πού πάμε.

Δεν πειράζει, όμως, διότι κι αυτό έχει το γούστο του. Τουλάχιστον σε προκαλεί να πάρεις μπρος. Γυρίστε τις πλάτες σας στο μέλλον. Κάθε σύστημα έχει τα καλά και τα κακά του, κάθε σύστημα έχει τον τρόπο του να ταλαιπωρεί τις κοινωνικές άμυνες. Ας βγούμε όξω ως προετοιμασμένοι προπονητές, έχοντας γεμίσει τα μπλοκάκια μας με σημειώσεις σχετικά με τους αντιπάλους μας. Τότε, θα μπορούμε να παίξουμε επιθετικά.

Και μην ξεχάσετε να δώσετε χαιρετίσματα!

Το κάψιμο στις μέρες μας έχει το δικό του όνομα

Και ονομάζεται world of warcraft ή αλλιώς W.O.W .Μιλάμε για ένα από τα πιο πετυχημένα παιχνίδια τις τελευταίας δεκαετίας που έχει τεράστια απήχηση σε όλο τον κόσμο.Το επικό αυτό online game,στο οποίο δυστυχώς πρέπει να δίνεις σχετικά πολλά χρήματα για την prepaid(30 ευρώ το μήνα),έχει κοντά στα 11 εκατομμύρια χρήστες από όλο το κόσμο.H blizzard,η εταιρία που προωθεί το παιχνίδι έχει τεράστια έσοδα ετησίως μόνο από αυτό το παιχνίδι.Καθημερινά πολλά άτομα από διάφορες ηλικίες αφιερώνουν ανά μέσο όρο 5 ώρες ημερησίως για αυτό το παιχνίδι.Θυμάμαι τον εαυτό μου πριν δύο χρόνια όπου και έπαιζα WOW να μην μπορώ να ξεκολλήσω από το pc και την περίοδο των εξετάσεων.

Το παιχνίδι αυτό συνδυάζει την υπομονή με το ατελείωτο κάψιμο καθώς δεν είναι ένα απλό game όπου ''σφάζεις'' διάφορα mobs(τέρατα) μόνο και μόνο για να ανέβεις level.Πρέπει να ακολουθήσεις ένα μεγάλο campaign μέχρι να μπορέσεις να κάνεις raid στα οποία σκοτώνεις τους βασικούς αντίπαλους της ιστορίας(βλ.Illidan,lich king κτλ).

Ένα από τα βασικά μειονεκτήματα αυτού του παιχνιδιού είναι ότι υπάρχουν διάφοροι hacker κυρίως από τις Κίνα και Ιαπωνία οι οποίοι κλέβουν λογαριασμούς account και μαζεύουν gold (τα εικονικά χρήματα του παιχνιδιού) και τα πουλάνε με αντάλλαγμα αληθινά χρήματα μέσω πιστωτικής κάρτας.Σαν αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ότι υπάρχουν πολλά παιδιά μικρής ηλικίας τα οποία κρυφά από τους γονείς τους χρησιμοποιούν τις κάρτες και σπαταλούν πολλά χρήματα.Επίσης όσα account αγοράζουν παράνομα gold από τέτοια άτομα καταγράφονται και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου μετά λίγους μήνες τα account αυτά κλέβονται.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο θα πρέπει οι γονείς να ξέρουν τις κινήσεις των παιδιών τους και να ελέγχουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα το χρόνο τον οποίο αφιερώνουν αυτά στο παιχνίδι.

Υ.Γ :Η Blizzard στο site της έχει την λειτουργία parental control που είναι ακριβώς για όσους γονείς θέλουν να ελέγχουν τα παιδιά τους.

Ξένη αγορά?Αξιόπιστη λύση ή μια απάτη?

Ένα θέμα που απασχολεί τα τελευταία χρόνια το ελληνικό αλλά και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο είναι οι συνεχείς μεταγραφές ξένων ποδοσφαιριστών .Πολλές φορές οι ομάδες ενθουσιασμένες από την καταγωγή ενός ποδοσφαιριστή (π.χ αν είναι βραζιλιάνος) δεν δίνουν έμφαση στο σύνολο των εμφανίσεων αλλά και της καριέρας του ποδοσφαιριστή.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έρχονται ποδοσφαιριστές χαμηλής ποιότητας οι οποίοι πολλές φορές δεν βρίσκουν το κίνητρο να παίξουν στο ελληνικό πρωτάθλημα.Επίσης η παραμονή τους στην χώρα μας δεν διαρκεί πολύ και ο κόσμος τους ξεχνάει γρήγορα.Σίγουρα πάντως αυτές που δεν αποκομίζουν κανένα όφελος από τέτοιου είδους μεταγραφές είναι οι ομάδες οι οποίες σπαταλούν ένα καράβι λεφτά για παίχτες που επί της ουσίας δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα στην ομάδα.

Ακόμη ένα άλλο πρόβλημα που δημιουργείται από τέτοιες τακτικές για το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ότι πολλά ταλέντα από την ενδοχώρα δεν ανακαλύπτονται.Έτσι πολύ απλά δεν υπάρχει καμία βελτίωση στο ελληνικό ποδόσφαιρο και οι ελληνικές ομάδες παύουν να είναι ελληνικές.

Πιστεύω όμως ότι αν περιόριζαν οι ελληνικές ομάδες τις μεταγραφές ξένων ποδοσφαιριστών και έδιναν περισσότερη σημασία στις ακαδημίες τους(επενδύοντας περισσότερα λεφτά) τότε θα μπορούσαν αναμφισβήτητα να φτιάχνουν πιο ολοκληρωμένες ομάδες με περισσότερους Έλληνες οι οποίοι θα έχουν όρεξη να δώσουν το 100% της απόδοσης τους στην ομάδα.

Υ.Γ1:Η Μπάρτσα αυτό έκανε και απολαύστε τα αποτελέσματα.

Υ.Γ2:Πάρτε εδώ την ενδεκάδα του Άρη που έχει μόνον έναν Έλληνα.Ελληνική ομάδα σου λένε μετά που σε εκπροσωπεί στην Ευρώπη.

ΤΟ HD ΚΙ ΟΙ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΕΣ ΠΙΤΣΕΣ.

Η Μπαρτσελόνα από το Σάββατο πανηγυρίζει το τέταρτο κύπελλο πρωταθλητριών στην ιστορία της και πλέον στέκεται δίπλα στον Άγιαξ και την Μπάγερν, ομάδες που έχουν ίσες κατακτήσεις του συγκεκριμένου τροπαίου.

Παράσταση για ένα ρόλο από το 2-1 με το γκολ του Μέσσι και μετά, αν και αρχικά η Γιουνάιτεντ μπήκε πιο δυνατά (όπως και στον τελικό του 2009 στη Ρώμη) κι αυτή τη φορά κράτησε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο, παρά το γκολ του Πέδρο. Η ισοφάριση του Ρούνεϊ έδωσε την εντύπωση ότι αυτός ο τελικός θα μπορούσε να είναι πραγματικά συναρπαστικός κι απ' τις δύο πλευρές, όμως, εν τέλει, η Μπαρτσελόνα επιβλήθηκε ολοκληρωτικά και, αν κάποιος επιθυμούσε να απολαύσει τον τελικό, έπρεπε να περιοριστεί στο να απολαμβάνει μόνο τη μία απ' τις δύο φιναλίστ να "ζωγραφίζει" πάνω στο χορτάρι. Το φαλτσαριστό πλασέ του Βίγια ήταν κάτι παραπάνω από "κερασάκι στην τούρτα". Τουλάχιστον ο Βαν Ντερ Σααρ θα 'χει να θυμάται ότι το τελευταίο γκολ που δέχτηκε στην καριέρα του (εάν τελικά σταματήσει πράγματι το ποδόσφαιρο) ήταν δείγμα μεγάλης κλάσης του σκόρερ, το δέχτηκε στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και μάλιστα μέσα σ' αυτό το κόσμημα, που συνηθίζουμε να λέμε Γουέμπλεϋ.

Συγχαρητήρια αξίζουν στην ΕΡΤ για τη μετάδοση της στο κανάλι ERT HD, με την εικόνα να ξεπερνά ποιοτικά κατά πολύ τη θολούρα που συναντούσε κανείς στη ΝΕΤ, εάν προηγουμένως ή έπειτα έβλεπε τον αγώνα μέσω του ψηφιακού καναλιού και σε υψηλή ευκρίνεια. Ο ήχος χρειάζεται βελτίωση (ούτε που ακουμπά την ποιότητα Dolby Digital που προσφέρει η Nova στα συνδρομητικά της HD κανάλια), όμως αυτό το πρόβλημα μοιάζει πολύ μικρό μπροστά στην επίτευξη της μετάδοσης ενός τόσο σπουδαίου αθλητικού γεγονότος μ' αυτήν την εικόνα.

Αυτό που χρειάζεται, απ' την άλλη, να σημειώσουμε, είναι ότι στην Αγγλία βλέπουν μπάλα (και όχι μόνο) σε τέτοια ποιότητα εδώ και πολλά χρόνια και, επιπλέον, ότι τα HD κανάλια λειτουργούν συνεχώς και όχι για λίγες ώρες, μονάχα όποτε υπάρχει κάποιο σημαντικό γεγονός.

Μέσα σ' όλα, ας αναφέρω και την τεράστια ξενέρα που φάγαμε εξαιτίας της pizza fan. Έχοντας παραγγείλει από τις 9 παρά 10, περιμέναμε ως το τέλος του ημιχρόνου θα είχαμε ξεκινήσει το φαγοπότι. Τελικά, 3 λεπτά πριν τελειώσει το πρώτο ημίχρονο του τελικού, μας πήραν τηλέφωνο και μας είπαν ότι το κατάστημα υπολειτουργεί και δεν μπορεί να μας εξυπηρετήσει. Η πλέον μεγάλη ξεφτίλα δηλαδή, αφενός γι' αυτούς, αφετέρου για τα στομάχια μας. Περιμέναμε πάνω από μιάμιση ώρα για να φάμε... πόρτα. Επιτρέπεται σε βραδιά τελικού τσάμπιονς λιγκ (και με τέτοια ονόματα μέσα κι όχι π.χ. πόρτο-μονακό) να μην μπορεί μια πιτσαρία με πανελλαδική εμβέλεια να εξυπηρετήσει τον κόσμο; Και πόσοι ακόμα θα κινδύνευαν να μείνουν νηστικοί εξαιτίας τους... Ντροπή... Θα το ξανασκεφτούμε πολύ σοβαρά αν πρόκειται να ξαναπαραγγείλουμε από 'κει, ειλικρινά οι κάτω γνάθοι μας απογοητεύτηκαν. Έκαναν τόση υπομονή κι ας έτρεχαν τα σάλια δεξιά κι αριστερά, για να καταλήξουν να την πατήσουν έτσι. Ευτυχώς που βρέθηκε ο "Σάββας" με τα σουβλάκια του και μας αποζημίωσε!

Τελικός που άξιζε στο μεγαλύτερο μέρος του (εκτός αν κάποιος ήταν φανατικά με τη μία ή την άλλη ομάδα) και ξενέρα σ' όλο της το μεγαλείο. Τελικά, βρήκα ως εξιλαστήρια θύματα κάποια κεμπάπ, πάνω στα οποία ασέλγησα. Να δούμε στον τελικό του 2012 στην Αλλιάνζ Αρένα πού θα 'μαστε, με ποιους και τι διαολεμένη πίτσα θα τρώμε!

ΥΓ. Δεν ανέφερα καθόλου τις μπύρες. Ε, πλέον έχει καταντήσει αυτονόητο ότι αυτοί οι αγώνες συνοδεύονται από δεκάδες τέτοια μωρά, είτε χρυσαφένια-ξανθά, είτε κόκκινα, είτε μαύρα...