Ακόμη ένα φαβορί παρουσιάστηκε άθλιο σ' αυτό το μουντιάλ. Η διαφορά είναι ότι πέρασε, κατ' εμέ λόγω διαιτησίας και τύχης. Το γκολ τής Παραγουάης έπρεπε να μετρήσει, οφσάιντ στον σκόρερ δεν υπάρχει, ούτε κοντρόλ με το χέρι. Το ότι επηρεάζει τη φάση ο Καρντόσο είναι στην κρίση τού επόπτη. Αλλά είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως δεν το ακύρωσε επειδή θεώρησε ότι ο Καρντόσο επηρεάζει τη φάση, αλλά για άλλο λόγο.
Η Παραγουάη άξιζε γκολ, λοιπόν, και είχε την ευκαιρία να το πετύχει με πέναλτι. Ο Καρντόσο, όμως, δεν μπόρεσε να σκοράρει, μιας και ο Κασίγιας μάντεψε σωστά. Το ριπλέι το οποίο έδειξε η παραγωγή δεν το έδειξε για να πει ο Θεοφιλόπουλος τη μέγιστη μαλακία ότι η κάμερα δείχνει την κίνηση τού Κασίγιας, αλλά το ότι κάμποσοι Ισπανοί πάτησαν περιοχή πριν την εκτέλεση τού πέναλτι. Αλλά όταν είσαι ηλίθιος και άσχετο με το άθλημα, αυτά λες.
Στην αμέσως επόμενη φάση, οι Ισπανοί κέρδισαν πέναλτι μετά από καλό μακροβούτι τού Βίγια. Πρόκειται για φάση απ' αυτές που λες πως πιο πολύ το παίρνει ο επιτιθέμενος, παρά το κάνει αμυνόμενος. Την εκτέλεση ανέλαβε ο Αλόνσο και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα, όμως ο διαιτητής διέταξε σωστά επανάληψη. Στη δεύτερη εκτέλεση, ο τερματοφύλακας τής Παραγουάης απέκρουσε το σουτ τού Αλόνσο από τα 11 βήματα και έτσι το σκορ παρέμεινε 0-0.
Στην επόμενη φάση, υπάρχει καθαρό πέναλτι στον Φάμπρεγκας, το οποίο δε δόθηκε.
Τελικά το γκολ το πέτυχαν οι Ισπανοί, χάρη σε ενέργεια τού Αντρές Ινιέστα και χάρη στην κωλοφαρδία που δέρνει τον Νταβίντ Σίλβα. Εεεεε... Βίγια. Νταβίντ Βίγια τον λένε Θεοφιλόπουλε, όχι Σίλβα. Βίγια τον είπε μία φορά, Σίλβα τρεις. Ο Σιλβοβίγια, λοιπόν, πήρε το "ριμπάουντ" μετά το σουτ τού συμπαίχτη του στο δοκάρι, σουτάροντας και πετυχαίνοντας και τα δύο δοκάρια και, εν τέλει, σκοράροντας. Μ' αυτό το γκολ ο Σιλβοβίγια ισοφάρισε το ρεκόρ των 44 τερμάτων τού Ραούλ. Ξεφτίλα να το ισοφαρίζει αυτός, αλλά τι να κάνουμε...
Από την επίτευξη τού γκολ στο 82' και ως το τέλος τού αγώνα, δεν υπάρχει κάτι το αξισημείωτο.
Το πιο απρόσμενο γεγονός τής βραδιάς για μένα ήταν τα δύο (!) σουτ που έκανε ο Τσάβι. Δε θυμάμαι άλλο ματς στο οποίο να σούταρε δύο φορές, όποιος θυμάται κάποιο ας μου το υπενθυμίσει με σχόλιο.
Η Γερμανία συνέχισε στα γνώριμα γι' αυτήν μονοπάτια σ' αυτό το μουντιάλ και διέσυρε με τεσσάρα την Αργεντινή. Μίλερ, Κλόζε επί δύο και Φρίντριχ σκόραραν, με τους Αργεντίνους να είναι ανύπαρκτοι από τον αγωνιστικό χώρο. Μεγάλο over για τους Γερμανούς, οι οποίοι αξίζουν με μεγάλη διαφορά τη στέψη. Οι υπόλοιπες ομάδες των ημιτελικών είναι η Ισπανία, η Ολλανδία και η Ουρουγουάη, οι οποίες -σε σύκγριση με τους Γερμανούς- δεν έχουν παρουσιάσει κάτι το ξεχωριστό.
Ξεχωριστή αναφορά στον Μέσσι, όπως συνηθίζεται άλλωστε από τους περισσότερους. Τι έκανε ο Μέσσι σ' αυτό το μουντιάλ; Έβγαλε μερικές καλές πάσες. Κάτι παραπάνω έκανε; Για μένα όχι. Κανένα γκολ, καμία παρουσία του που να μπορεί να χαρακτηριστεί ηγετική, κανένα δείγμα μεγάλου (μεγάλου, όχι καλού ή ταλαντούχου) παίχτη, κανένα πειστήριο ότι ανήκει στην ελίτ τής παγκόσμιας ποδοσφαιρικής ιστορίας. Το φωνάζω πάρα πολλούς μήνες ότι για την απόδοσή του στην Μπαρτσελόνα ευθύνονται οι συμπαίχτες του. Με Τσάβι, Ινιέστα, Πέδρο, Μπούσκετς στο κέντρο είναι λογικό να παίρνεις καλές πάσες και να διευθύνουν εκείνοι το κέντρο και όχι οι αντίπαλοι. Με Άλβες, Πικέ, Πουγιόλ, ή ακόμη και Μιλίτο και Μάρκεζ στην άμυνα, υπάρχει μία δικαιολογημένη σιγουριά και, κυρίως, η ομάδα δε δέχεται πολλά γκολ. Η κατάσταση, δηλαδή, είναι αναστρέψιμη, ακόμη κι αν βρεθεί πίσω στο σκορ η Μπάρτσα.
Ένας πραγματικός ηγέτης, ένας σαν τον προπονητή του στην εθνική Αργεντινής, θα έπαιρνε την ομάδα απ' το χέρι και θα προσπαθούσε ακόμη και μόνος του. Δεν έχει κανείς την απαίτηση ο Μέσσι να αρχίσει να παίζει χωρίς να δίνει καμία πάσα ή να πάει να βάλει 5 γκολ μόνος του στους Γερμανούς. Όμως, για να τον χαρακτηρίζουν τόσοι εκατοντάδες χιλιάδες μεγάλο παίχτη, ηγέτη και όλα τα λοιπά, πρέπει να προσπαθήσει πιο πολύ από όλους τους υπόλοιπους μαζί και να πάρει πάνω του τις δύσκολες φάσεις. Να φάει κλωτσιές και να σταθεί όρθιος, να καταπιεί γρασίδι και χώμα αμάσητα, να παίζει άμυνα, να κάνει γενικά τα πάντα. Έτσι πράττουν οι ηγέτες, τουλάχιστον έτσι έπρατταν οι πραγματικοί ηγέτες, αυτοί της παλιάς σχολής που είναι άξιοι να μνημονεύονται ως μεγάλοι.
Ο Μέσσι φαίνεται ότι χωρίς εξαιρετικούς συμπαίχτες, δεν μππορεί να κάνει και πολλά. Ηγετική -σχετικά- παρουσία του ήταν αυτή στον ημιτελικό στο Ολντ Τράφορντ το 2008, όπου η Μπάρτσε ηττήθηκε με 1-0 από τη Γιουνάιτεντ και το γκολ του Πολ Σκόουλς. Εκεί ήταν όντως ο ηγέτης της Μπαρτσελόνα, προσπαθούσε μόνος του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Και για όσους το θυμούνται καλύτερα, προέρχονταν από ορισμένα προβλήματα.
Μήπως ο Μέσσι έπαψε να είναι αυτός που ήταν; Μήπως τελικά δεν είναι αυτός ο θεός που λέτε πολλοί πως είναι; Ο αποκλεισμός τής Αργεντινής και κυρίως η μέτρια παρουσία τού Μέσσι στο Παγκόσμιο Κύπελλο τής Ν. Αφρικής αυτά επιβεβαιώνουν.
Για τον παράγοντα κούραση, μπορώ να σας αναφέρω πολλούς ποδοσφαιριστές που στο παρελθόν έπαιξαν άπειρους αγώνες μέσα στη χρονιά και εμφανίστηκαν συνεπείς σε παγκόσμιο κύπελλο ή γιούρο. Για να μην σας πάω πολύ πίσω, αναφέρω τον Τσάβι. Καταπληκτικές συνεχόμενες χρονιές με την Μπαρτσελόνα, εξαιρετικό γιούρο το 2008 (όπως και ο Ινιέστα), σήκωσε το 2009 Τσάμπιονς Λιγκ με την Μπαρτσελόνα, φέτος έφτασε στα ημιτελικά τής διοργάνωσης και εμφανίζεται εξαιρετικός στην εθνική ομάδα σ' αυτό το παγκόσμιο κύπελλο. Ο Τόρρες επίσης καλός, φέτος είχε 22 γκολ στα 32 ματς, κάτι που βουλώνει εν μέρει τον Θεοφιλόπουλο. Παλιότερα, Κρόιφ, Βαν Μπάστεν, Ζιντάν και πάρα πολλοί άλλοι. Δεν κουράζεται μόνο ο Μέσσι σ' αυτόν τον πλανήτη, όλοι οι ποδοσφαιριστές κουράζονται.
Και τέλος, πάω στον Θεοφιλόπουλο. Μεγάλο over έκανε απόψε ο Αλέξανδρος. Αμέτρητες μαλακίες και αμέτρητα λάθη. Από πού να ξεκινήσω; Άντε ό,τι θυμάμαι πρόχειρο. Το ριπλέι στο πέναλτι τού Καρντόσο είπε ότι το έδειξαν για την αντίδραση τού Κασίγιας, είπε τη φράση "το σμήνος των βουβουζέλ... μπόρα ήταν και πέρασε", τον Νταβίντ Βίγια τον απεκάλεσε τρεις φορές Νταβίντ Σίλβα και μάλιστα οι δύο διαδοχικά, αμέσως μετά την επίτευξη τού γκολ των Ισπανών. Τον τερματοφύλακα τον είπε Βαλντέζ, ενώ τον λένε Βιγιάρ. Αυτά θυμάμαι έτσι πρόχειρα.
Αυτός ο άνθρωπος έκανε και απεργίες μέσα στη βδομάδα. Πληρώνουμε απίστευτα πολλά εξτρά στη ΔΕΗ, για να τα στέλνει στην ΕΡΤ. Η ΕΡΤ έχει και άπειρες διαφημίσεις... Στέλνουμε αυτούς τους ηλίθιους, άχρηστους και κυρίως ΑΣΧΕΤΟΥΣ, να κάνουν διακοπές ένα μήνα στη Ν. Αφρική με τα δικά μας λεφτά. Και μέσα σ' όλα, κάνουν και απεργίες εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά! Ντροπή και αίσχος!
'Η να ιδιωτικοποιηθεί η ΕΡΤ ή να κοπούν οι πόροι της ΔΕΗ, αυτό το πράμα δε γίνεται να συνεχιστεί. Ας δίνει η ΔΕΗ μέρος των εσόδων της στην ΕΡΤ χωρίς τα εξτρά, αυτά να μένουν στις τσέπες μας. Και να πληρώναμε για να ακούγαμε Σωτηρακόπουλο ή Καραλή, για παράδειγμα, άντε να δίναμε λίγα ευρώ εξτρά. Αλλά όχι κι έτσι.
Σε κάθε ματς που περιγράφει ο Θεοφιλόπουλος, λέει για τις βουβουζέλες, την καταπληκτική τηλεοπτική κάλυψη και αν περιγράφει Ισπανία, λέει για την κακή φόρμα τού Φερνάντο Τόρρες.
Άμα είναι έτσι, να στείλουν και μένα εκεί να σχολιάζω και να περιγράφω. Αυτό που κάνουν είναι άκρως προκλητικό.
Κι επιτέλους, ας κάνει η FIFA κάτι για να διορθώνονται τα διαιτητικά λάθη. Κι πιο σίγουρη λύση είναι η χρήση των μόνιτορ. Εγώ λέω πως το γκολ τής Παραγουάης έπρεπε να μετρήσει, ο Καρντόσο δεν επηρεάζει τη φάση, μαζί με τον αμυντικό είναι στην αρχή τής μπαλιάς.
Και τέλος, ρωτώ. Ποιος θεωρεί ότι ο επόπτης σήκωσε τη σημαία επειδή θεωρεί ότι ο Καρντόσο επηρεάζει τη φάση; Και πόσοι θεωρούν ότι το κάνει για άλλο λόγο; Στην εκτέλεση τής Παραγουάης έπρεπε να δοθεί επανάληψη και δε δόθηκε, στης Ισπανίας δόθηκε για να μην υπάρχουν φωνές περί δεύτερης αδικίας, ενώ το πέναλτι που έπρεπε να δοθεί υπέρ των Ισπανών, δε δόθηκε ποτέ. Κι αυτά έγιναν μόνο σε ένα ματς. Γιατί αν πιάσουμε από την αρχή το μουντιάλ αυτό, θα πάμε να πέσουμε στον γκρεμό...
Οι ημιτελικοί θα διεξαχθούν Τρίτη και Τετάρτη. Την Τρίτη έχουμε το Ολλανδία-Ουρουγουάη και την Τετάρτη το Γερμανία-Ισπανία.
Η μοναδική που αξίζει να στεφθεί παγκόσμια πρωταθλήτρια είναι η Γερμανία και αυτό δεν επιδέχεται ουδεμία αντίρρηση.