ΕΤΣΙ ΠΟΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΚΟΥΦΑΛΑ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ!

ΦΙΛΟΣΟΦΗΜΕΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ ΕΚ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ

Εδώ υπάρχουν σύνδεσμοι για να διαβάσετε τις φιλοσοφημένες φιλοσοφίες...
Μέρος 1ο
Μέρος 2ο
Μέρος 3ο

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ...

Έχουμε δει, ακούσει και διαβάσει πάρα πολλά τους τελευταίους μήνες, τα τελευταία χρόνια αν θέλετε, περί λύσεων για τα διάφορα αδιέξοδα στα οποία έχει καταλήξει η Ελλάδα. Αλλά αυτό το πράμα, ειλικρινά είναι απίστευτο.

Έχουν φτιάξει και σελίδα στο φάτσαμπουκ ότι ένας Παπαδόπουλος μάς σώζει. Και είναι και άτομα μεγάλας ηλικίας μέσα, τα ζήσανε δηλαδή τα της δικτατορίας. Και μάλιστα λένε ότι η σελίδα προορίζεται για όσους θέλουν ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους. Παιδί είμαι κι εγώ, έλα όμως που δε θυμάμαι να με ρώτησαν αν θέλω Παπαδόπουλο...

Πόσοι γελοίοι, ηλίθιοι και αμόρφωτοι είναι πια... Και 15χρονος να το λέει εξωφρενικό είναι, αλλά πάει στο διάολο, ακόμη και στα επόμενα χρόνια δε θα χαρακτηρίζεται από ώριμη σκέψη. Όμως, το να το λένε όσοι τα βίωσαν... Πολύ δεν πάει;

Μάλιστα, το κορυφαίο είναι ότι υπάρχουν αναφορές σε ΚΑΠΟΙΟΥΣ που έχυσαν αίμα στο όνομα τής ελευθερίας. Απλά, βέβαια, αναφέρουν τις περιπτώσεις που τους βολεύουν.

Δηλαδή είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοια άτομα; Ήταν και κοντά 12.000 οι "θαυμαστές" τής σελίδας. Έλεος πια... Δεν αντέχεται τόση βλακεία, τόση αδυναμία κρίσης...

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΕΣΑ!

Και να 'ταν μέσα στη θάλασσα, θα μας άρεσε. Είτε αφορά το πάνω κεφάλι, είτε το κάτω, είτε και τα δύο. Αλλά, δυστυχώς, η αναφορά στα κεφάλια σχετίζεται με όσα διαδραματίζονται αυτές τις μέρες και θα διαδραματίζονται λίγες ακόμη, τα οποία θα συνεχίσουν να διαδραματίζονται από τέλη Αυγούστου-αρχές Σεπτέμβρη ως τέλη Μαΐου. Ω, ναι, περί μαθημάτων και διαβασμάτων λέω.

Αλλά με τόση ζέστη που έχει όξω, βαριέμαι να γράφω, οπότε λέω ένα όμορφο ΑΝΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ σ' όλους τους υπουργούς παιδείας που έχουν περάσει και χαιρετώ.

Για λακωνικότητα δεν μας λέτε τόοοοσα χρόνια και ότι "το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν"; Ρουφάτε τώρα...

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΞΕΠΑΡΘΕΝΙΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Το ρολόι εκείνη την ώρα θα δείχνει 21:30, μερικοί θα τρέχουν να παραγγείλουν πίτσες και μπύρες, άλλοι θα τις περιμένουν και άλλοι, οι πιο προνοητικοί, θα τις έχουν προμηθευτεί και θα έχουν αράξει να απολαύσουν έναν ακόμη τελικό μεγάλης διοργάνωσης.

Περί Ολλανδίας, Ισπανίας και παγκοσμίου κυπέλλου ο λόγος. Ομάδες που έφτασαν εδώ αποκλείοντας μεγάλους αντιπάλους (Βραζιλία και Γερμανία αντίστοιχα), αν και δε θάμπωσαν σε κανένα ματς, όπως έκανε για παράδειγμα η Γερμανία. Πάντως, η αποτελεσματικότητα και η τύχη των Ολλανδών τους έφερε ως εδώ. Από την άλλη, η τύχη που έδερνε σε τόσα ματς τον Βίγια και οι ικανότητες των υπολοίπων έφεραν στον τελικό την Ισπανία. Καλώς ή κακώς, αυτές είναι οι ομάδες τού τελικού για το παγκόσμιο κύπελλο τού 2010.

Αρχικά, υπήρχαν ελπίδες ότι θα βλέπαμε Βραζιλία-Αργεντινή στον τελικό, με την Αργεντινή να 'χει στον πάγκο τον Μαραντόνα. Φανταστείτε τι θα γινόταν μόνο και μόνο από τον Ντιέγκο. Ολόκληρο σόου. Αλλά δεν τα κατάφεραν, αμφότερες στάλθηκαν σπίτι στους "8" από Ολλανδία και Γερμανία αντίστοιχα. Το ματς Βραζιλία-Ολλανδία το είδα μόνο στο πρώτο ημίχρονο και δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη. Για το άλλο, όμως, έχω να πω ότι η Αργεντινή ήταν ανύπαρκτη. Βέβαια, από πλευράς ονομάτων ο τελικός θα ήταν πολύ μεγάλος, αλλά με βάση την απόδοση δεν μπορώ να πω κάτι τέτοιο. Για μένα είναι προτιμότερο, λοιπόν, που οι Ισπανοί αποτελούν τη μία ομάδα τού τελικού.

Για την Ισπανία το έγραψα και πριν αρχίσει το μουντιάλ, για μένα είναι με διαφορά η πληρέστερη ομάδα. Οι Ολλανδοί δεν είναι θεαματικοί, όμως είναι αποτελεσματικοί (έστω και με δόσεις τύχης), συγκεντρωμένοι και πολύ αφοσιωμένοι στον στόχο τους. Και οι δύο έχουν αρκετά καλές γραμμές στο κέντρο και την επίθεση, αν και για μένα (και για πολλούς άλλους επίσης) η Ισπανία υπερτερεί. Αλλά όχι με τόσο μεγάλη διαφορά, όπως στην άμυνα. Εκεί πέρα η Ισπανία έχει κατακράτος καλύτερους παίχτες και κατ' εμέ εκεί θα κριθεί ο τελικός.

Πικέ, Πουγιόλ, Ράμος, Καπντεβίγια είναι σαφέστατα καλύτεροι από Χάιτιγχα, Βαν ντε Βιλ, Βαν Μπρόνκχορστ, Ματάισεν, Όιερ και Μπουλαρούζ. Στο τέρμα ο Κασίγιας δεν μπορώ να πω εύκολα ότι έχει ισάξιο του παγκοσμίως, ο Σέζαρ τελευταία έχει δείξει ότι είναι απ' τους καλύτερους. Ο Στεκέλενμπουργκ είναι καλός, αλλά μέχρι εκεί. Και η γρήγορη ανάπτυξη τής Ισπανίας στις αντεπιθέσεις μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μερικά γκολ, ειδικά άμα ανοίξει το ματς. Οι επιθετικοί τής Ισπανίας είναι πολύ ταχύτεροι από τους αμυντικούς τής Ολλανδίας και θα τους δημιουργήσουν αρκετά προβλήματα. Φυσικά, όμως, μπορεί να γίνει καμιά στραβή για τους Ισπανούς, να σκοράρουν πρώτοι οι Ολλανδοί και μετά το ματς ή να είναι απελπιστικά κλειστό ή να γίνει τραμπάλα (γιατί λογικά οι Ισπανοί θα ισοφαρίσουν). Καμία από τις δύο ομάδες δε θα μείνει πίσω άμα δεχτεί γκολ, γιατί είναι τελικός και σαφώς δεν έχει άλλη επιλογή

Όσον αφορά την ιστορία, οι Ολλανδοί έχουν δύο συμμετοχές σε τελικούς το '74 και το '78, όπου ηττήθηκαν από Δυτική Γερμανία και Αργεντινή, δηλαδή από τους διοργανωτές. Σ' αυτό το μουντιάλ, οι διοργανωτές δεν έφτασαν ψηλά και αποκλείστηκαν από τους ομίλους. Οι Ισπανοί το καλύτερο που έχουν καταφέρει ήταν να φτάσουν ως την 4άδα.

Για τους τζογαδόρους, το χταπόδι έδειξε Ισπανία και ο παπαγάλος Ολλανδία. Αν έπαιζα στοίχημα, θα πόνταρα τα λεφτά μου σε Τόρρες και Αλόνσο (γιατί ο ένας χρωστά γκολ κι ο άλλος παίρνει τα σουτ άμα δεν βρεθεί κάθετη πάσα με το τσούκου-τσούκου). Απ' την Ολλανδία δεν έχω να προτείνω σκόρερ, μάλλον οι γνωστοί θα δράσουν, άμα βάλουν γκολ οι "οράνιε".

Η Ολλανδία έχει λοιπόν μία μικρή εμπειρία από τελικούς, ενώ η Ισπανία όχι. Η Ολλανδία είναι κάτι σαν την Καίτη Κολεσίδου Γκιούλμπαμπα, έχει φτάσει κοντά αλλά δεν τα 'χει καταφέρει. Οπότε, λίγο πριν ή λίγο μετά την αλλαγή τής μέρας (ανάλογα άμα θα τελειώσει στην κανονική του διάρκεια ο αγώνας ή όχι), θα μάθουμε ποια ομάδα θα 'χει κατακτήσει το τρόπαιο. Θα ξέρουμε, δηλαδή, ποια ομάδα θα έχει βιώσει το πιο γλυκό ξεπαρθένιασμα στην ιστορία...

ΟΛΛΑΝΔΙΑ - ΙΣΠΑΝΙΑ @ SOCCER CITY STADIUM, 21:30 ΝΕΤ.

Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

ΠΕΡΙ ΓΚΟΒΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΜΕΤΑΓΡΑΦΩΝ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.

Τελευταία αρκετοί με ρώτησαν τι πιστεύω για τον Γκοβού και τα μεταγραφικά στον Ολυμπιακό, οπότε για να μην τα λέω συνέχεια και στον καθένα ξεχωριστά, γράφω τις απόψεις μου εδώ πέρα.

Ο Γκοβού αναμφισβήτητα αποτελεί μία πολύ καλή ως εξαιρετική μεταγραφή για τον Παναθηναϊκό, αλλά σαφέστατα υπό προϋποθέσεις. Να μην παρασυρθεί ο παίχτης από τη νυχτερινή ζωή τής Αθήνας, όπως άλλοι, να μην ψωνιστεί και αρχίζει να το παίζει ανώτερος στα αποδυτήρια και στις προπονήσεις, να δέσει με τον Σισσέ και να προσαρμοστεί. Σχετικά με την προσαρμογή του, πιστεύω ότι θα αργήσει λίγους μήνες, δηλαδή από Νοέμβριο-Δεκέμβριο θεωρώ ότι θα αρχίσει να παίζει πραγματικά καλά. Πάντως, η παρουσία τού Σισσέ θα τον βοηθήσει μιας και μιλούν την ίδια γλώσσα και η παρουσία τού Ζιλμπέρτο Σίλβα θα βοηθήσει κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι ώστε να αποφευχθούν εντάσεις, μιας και ο Σίλβα καλώς ή κακώς αποτελεί όνομα και ο Γκοβού θα τον σέβεται.

Ακόμη ένα θετικό είναι η τιμή του, καθώς με 4,5 εκατομμύρια θα καλυφθούν τα τρία χρόνια τού συμβολαίου του, εάν δεν υπάρχει κάποια τροποποίηση βέβαια. Όσον αφορά το φημολογούμενο ενδιαφέρον τού Ολυμπιακού για τον ίδιο παίχτη, θεωρώ ότι δεν ίσχυε. Κατ' εμέ έγινε με σκοπό να πληρώσουν όσα πιο πολλά μπορούν οι "πράσινοι", για να αποκτήσουν τον Γάλλο. Σόρρυ, κιόλας, αλλά όταν διαβάζω για Νενέ, Ροναλντίνιο, Ρικέλμε, Σένα, Κάλστρομ, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ο Ολυμπιακός δεν κυνήγησε τον Γκοβού με τις οικονομικές απολαβές που ζητούσε ο ίδιος και τελικά βρήκε στον Παναθηναϊκό.

Σχετικά με τον Ολυμπιακό, υπάρχει ήλιος με πολύ συννεφιά. Ο ήλιος συμβολίζει την όρεξη για ενίσχυση, την οποία θεωρώ δεδομένη μιας και το τιμόνι κρατά πλέον νέος μεγαλομέτοχος και πραγματικός Ολυμπιακός (όπως και ο Σωκράτης), ενώ οι συννεφιές σχετίζονται με το απροσδιόριστο που περιβάλλει τις (σκέψεις για υποψήφιες) μεταγραφές. Για Μπούκσεβιτς διαβάσαμε διάφορα, ότι είχε κλείσει και τελικά τίποτα. Για Ροναλντίνιο πριν λίγο διάβασα στο σάιτ τού Nova ΣΠΟΡ FM 94,6 ότι δεν πωλείται, ενώ ως το απόγευμα διάβαζα για προσφορά τού Ολυμπιακού που άγγιζε τα 10.000.000 (!!!!!!!!!!!!!!!) ως ετήσιες απολαβές με τριετές συμβόλαιο.

Περίεργο δεν είναι; Ο Μπαπτίστα σύμφωνα με όσα διαβάζω κοστίζει 7 εκατομμύρια, δεν τα δίνει ο Ολυμπιακός. Ο Νενέ 5 κι ο Ολυμπιακός λέει μέχρι 4 μπορεί να δώσει. Ο Ροναλντίνιο είναι όντως το μεγαλύτερο διαθέσιμο όνομα για να προωθήσουν το μάρκετινγκ, αλλά κάπως κολλημένοι μοιάζουν με το συγκεκριμένο θέμα.

Τα ονόματα τού Σένα και τού Κάλστρομ είναι με διαφορά τα καλύτερα που ακούστηκαν, από άποψη μπάλας πάντα. Μία τριπλέτα Σένα-Κάλστρομ-Μπαπτίστα θα ήταν καταπληκτική. Ας ξοδευτούν σε αυτούς τα εκατομμύρια και ας προσπαθήσει ο Ολυμπιακός να αποκτήσει τον Ρόνι μετά τη λήξη τού συμβολαίου τού με τη Μίλαν το 2011, σε ένα χρόνο δηλαδή. Παίχτες υπάρχουν πάρα πολλή, μυαλό δε βλέπω να υπάρχει τόσο. Ο Ραούλ και ο Ελ Ζαρ θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν καλές μεταγραφές, δε νομίζω να διαφωνεί κανείς.

Ο Γκούτι είναι όνομα, μόνο και μόνο επειδή φόρεσα τη βαριά φανέλα τής Ρεάλ, όμως αγωνιστικά ποτέ δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Δεν είναι τόσο μεγάλη μεταγραφή, δεν είναι αεροδρομίου όπως τού Ζιοβάννι ή τού Ριβάλντο ας πούμε, όμως ίσως να είναι ουσιώδης μεταγραφή. Για Ελλάδα, βέβαια, κι αυτός καλός είναι.

Το απαράδεκτο είναι η φυγή τού Κυριάκου Παπαδόπουλου, τέτοιους παίχτες ή τους δίνει για πολλά λεφτά ή καθόλου, τόσο ξεφτίλες είναι πια στον Ολυμπιακό; Ένας από τους καλύτερους νέους αμυντικούς στην Ευρώπη και η ομάδα των έδωσε. Η Ίντερ έδωσε πουθενά τον Νταβίντε Σαντόν και έπρεπε να ενεργήσει ανάλογα ο Ολυμπιακός; Μέγιστο λάθος αυτό που έγινε. Μακάρι το παιδί να φτάσει ψηλά, γιατί με τα όσα μας έχει δείξει το αξίζει χωρίς αμφιβολία.

Συμπερασματικά, ο Παναθηναϊκός έκανε μεγάλο μπαμ με τον απόκτηση τού Γάλλου και από το κέντρο και μπροστά είναι (ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ) εξαιρετικός. Πίσω, βέβαια, μπάζει αρκετά, όπως και άλλες ομάδες με τέτοια διαμόρφωση ρόστερ, όπως η Ρεάλ. Πάντως για την Ελλάδα, το ρόστερ του είναι από πολύ καλό ως εξαιρετικό.

Από την άλλη, ο Ολυμπιακός βλέπει αλλά λιγάκι θολά, δεν έχει 100% ξεκάθαρες σκέψεις για την πορεία στο σύντομο μέλλον. Ας μην ξεχνάμε ότι φέτος ο Ολυμπιακός δεν έχει χρονικά περιθώρια για καθυστερήσεις σε τέτοια καίρια θέματα και θα στερηθεί τα υπερπολύτιμα 20 και πλέον εκατομμύρια που προσφέρουν απλόχερα οι όμιλοι τού Τσάμπιονς Λιγκ. Γι' αυτό, λοιπόν, ας κοιτάξουν οι διοικούντες να κάνουν μεταγραφές ουσίας και όχι τόσο για ενίσχυση τού μάρκετινγκ. Εξάλλου, η καλή μπάλα κερδίζει πάντα το καλό μάρκετινγκ. Και για τους αντιρρησίες, έχω να πω δύο λεξούλες... Ρεάλ Μαδρίτης.

Χαιρετώ σας μέχρι νεοτέρας.

Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

UNDER ΓΙΑ ΙΣΠΑΝΙΑ, OVER ΓΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΘΕΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟ.

Ακόμη ένα φαβορί παρουσιάστηκε άθλιο σ' αυτό το μουντιάλ. Η διαφορά είναι ότι πέρασε, κατ' εμέ λόγω διαιτησίας και τύχης. Το γκολ τής Παραγουάης έπρεπε να μετρήσει, οφσάιντ στον σκόρερ δεν υπάρχει, ούτε κοντρόλ με το χέρι. Το ότι επηρεάζει τη φάση ο Καρντόσο είναι στην κρίση τού επόπτη. Αλλά είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως δεν το ακύρωσε επειδή θεώρησε ότι ο Καρντόσο επηρεάζει τη φάση, αλλά για άλλο λόγο.

Η Παραγουάη άξιζε γκολ, λοιπόν, και είχε την ευκαιρία να το πετύχει με πέναλτι. Ο Καρντόσο, όμως, δεν μπόρεσε να σκοράρει, μιας και ο Κασίγιας μάντεψε σωστά. Το ριπλέι το οποίο έδειξε η παραγωγή δεν το έδειξε για να πει ο Θεοφιλόπουλος τη μέγιστη μαλακία ότι η κάμερα δείχνει την κίνηση τού Κασίγιας, αλλά το ότι κάμποσοι Ισπανοί πάτησαν περιοχή πριν την εκτέλεση τού πέναλτι. Αλλά όταν είσαι ηλίθιος και άσχετο με το άθλημα, αυτά λες.

Στην αμέσως επόμενη φάση, οι Ισπανοί κέρδισαν πέναλτι μετά από καλό μακροβούτι τού Βίγια. Πρόκειται για φάση απ' αυτές που λες πως πιο πολύ το παίρνει ο επιτιθέμενος, παρά το κάνει αμυνόμενος. Την εκτέλεση ανέλαβε ο Αλόνσο και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα, όμως ο διαιτητής διέταξε σωστά επανάληψη. Στη δεύτερη εκτέλεση, ο τερματοφύλακας τής Παραγουάης απέκρουσε το σουτ τού Αλόνσο από τα 11 βήματα και έτσι το σκορ παρέμεινε 0-0.

Στην επόμενη φάση, υπάρχει καθαρό πέναλτι στον Φάμπρεγκας, το οποίο δε δόθηκε.

Τελικά το γκολ το πέτυχαν οι Ισπανοί, χάρη σε ενέργεια τού Αντρές Ινιέστα και χάρη στην κωλοφαρδία που δέρνει τον Νταβίντ Σίλβα. Εεεεε... Βίγια. Νταβίντ Βίγια τον λένε Θεοφιλόπουλε, όχι Σίλβα. Βίγια τον είπε μία φορά, Σίλβα τρεις. Ο Σιλβοβίγια, λοιπόν, πήρε το "ριμπάουντ" μετά το σουτ τού συμπαίχτη του στο δοκάρι, σουτάροντας και πετυχαίνοντας και τα δύο δοκάρια και, εν τέλει, σκοράροντας. Μ' αυτό το γκολ ο Σιλβοβίγια ισοφάρισε το ρεκόρ των 44 τερμάτων τού Ραούλ. Ξεφτίλα να το ισοφαρίζει αυτός, αλλά τι να κάνουμε...

Από την επίτευξη τού γκολ στο 82' και ως το τέλος τού αγώνα, δεν υπάρχει κάτι το αξισημείωτο.

Το πιο απρόσμενο γεγονός τής βραδιάς για μένα ήταν τα δύο (!) σουτ που έκανε ο Τσάβι. Δε θυμάμαι άλλο ματς στο οποίο να σούταρε δύο φορές, όποιος θυμάται κάποιο ας μου το υπενθυμίσει με σχόλιο.

Η Γερμανία συνέχισε στα γνώριμα γι' αυτήν μονοπάτια σ' αυτό το μουντιάλ και διέσυρε με τεσσάρα την Αργεντινή. Μίλερ, Κλόζε επί δύο και Φρίντριχ σκόραραν, με τους Αργεντίνους να είναι ανύπαρκτοι από τον αγωνιστικό χώρο. Μεγάλο over για τους Γερμανούς, οι οποίοι αξίζουν με μεγάλη διαφορά τη στέψη. Οι υπόλοιπες ομάδες των ημιτελικών είναι η Ισπανία, η Ολλανδία και η Ουρουγουάη, οι οποίες -σε σύκγριση με τους Γερμανούς- δεν έχουν παρουσιάσει κάτι το ξεχωριστό.

Ξεχωριστή αναφορά στον Μέσσι, όπως συνηθίζεται άλλωστε από τους περισσότερους. Τι έκανε ο Μέσσι σ' αυτό το μουντιάλ; Έβγαλε μερικές καλές πάσες. Κάτι παραπάνω έκανε; Για μένα όχι. Κανένα γκολ, καμία παρουσία του που να μπορεί να χαρακτηριστεί ηγετική, κανένα δείγμα μεγάλου (μεγάλου, όχι καλού ή ταλαντούχου) παίχτη, κανένα πειστήριο ότι ανήκει στην ελίτ τής παγκόσμιας ποδοσφαιρικής ιστορίας. Το φωνάζω πάρα πολλούς μήνες ότι για την απόδοσή του στην Μπαρτσελόνα ευθύνονται οι συμπαίχτες του. Με Τσάβι, Ινιέστα, Πέδρο, Μπούσκετς στο κέντρο είναι λογικό να παίρνεις καλές πάσες και να διευθύνουν εκείνοι το κέντρο και όχι οι αντίπαλοι. Με Άλβες, Πικέ, Πουγιόλ, ή ακόμη και Μιλίτο και Μάρκεζ στην άμυνα, υπάρχει μία δικαιολογημένη σιγουριά και, κυρίως, η ομάδα δε δέχεται πολλά γκολ. Η κατάσταση, δηλαδή, είναι αναστρέψιμη, ακόμη κι αν βρεθεί πίσω στο σκορ η Μπάρτσα.

Ένας πραγματικός ηγέτης, ένας σαν τον προπονητή του στην εθνική Αργεντινής, θα έπαιρνε την ομάδα απ' το χέρι και θα προσπαθούσε ακόμη και μόνος του. Δεν έχει κανείς την απαίτηση ο Μέσσι να αρχίσει να παίζει χωρίς να δίνει καμία πάσα ή να πάει να βάλει 5 γκολ μόνος του στους Γερμανούς. Όμως, για να τον χαρακτηρίζουν τόσοι εκατοντάδες χιλιάδες μεγάλο παίχτη, ηγέτη και όλα τα λοιπά, πρέπει να προσπαθήσει πιο πολύ από όλους τους υπόλοιπους μαζί και να πάρει πάνω του τις δύσκολες φάσεις. Να φάει κλωτσιές και να σταθεί όρθιος, να καταπιεί γρασίδι και χώμα αμάσητα, να παίζει άμυνα, να κάνει γενικά τα πάντα. Έτσι πράττουν οι ηγέτες, τουλάχιστον έτσι έπρατταν οι πραγματικοί ηγέτες, αυτοί της παλιάς σχολής που είναι άξιοι να μνημονεύονται ως μεγάλοι.

Ο Μέσσι φαίνεται ότι χωρίς εξαιρετικούς συμπαίχτες, δεν μππορεί να κάνει και πολλά. Ηγετική -σχετικά- παρουσία του ήταν αυτή στον ημιτελικό στο Ολντ Τράφορντ το 2008, όπου η Μπάρτσε ηττήθηκε με 1-0 από τη Γιουνάιτεντ και το γκολ του Πολ Σκόουλς. Εκεί ήταν όντως ο ηγέτης της Μπαρτσελόνα, προσπαθούσε μόνος του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Και για όσους το θυμούνται καλύτερα, προέρχονταν από ορισμένα προβλήματα.

Μήπως ο Μέσσι έπαψε να είναι αυτός που ήταν; Μήπως τελικά δεν είναι αυτός ο θεός που λέτε πολλοί πως είναι; Ο αποκλεισμός τής Αργεντινής και κυρίως η μέτρια παρουσία τού Μέσσι στο Παγκόσμιο Κύπελλο τής Ν. Αφρικής αυτά επιβεβαιώνουν.

Για τον παράγοντα κούραση, μπορώ να σας αναφέρω πολλούς ποδοσφαιριστές που στο παρελθόν έπαιξαν άπειρους αγώνες μέσα στη χρονιά και εμφανίστηκαν συνεπείς σε παγκόσμιο κύπελλο ή γιούρο. Για να μην σας πάω πολύ πίσω, αναφέρω τον Τσάβι. Καταπληκτικές συνεχόμενες χρονιές με την Μπαρτσελόνα, εξαιρετικό γιούρο το 2008 (όπως και ο Ινιέστα), σήκωσε το 2009 Τσάμπιονς Λιγκ με την Μπαρτσελόνα, φέτος έφτασε στα ημιτελικά τής διοργάνωσης και εμφανίζεται εξαιρετικός στην εθνική ομάδα σ' αυτό το παγκόσμιο κύπελλο. Ο Τόρρες επίσης καλός, φέτος είχε 22 γκολ στα 32 ματς, κάτι που βουλώνει εν μέρει τον Θεοφιλόπουλο. Παλιότερα, Κρόιφ, Βαν Μπάστεν, Ζιντάν και πάρα πολλοί άλλοι. Δεν κουράζεται μόνο ο Μέσσι σ' αυτόν τον πλανήτη, όλοι οι ποδοσφαιριστές κουράζονται.

Και τέλος, πάω στον Θεοφιλόπουλο. Μεγάλο over έκανε απόψε ο Αλέξανδρος. Αμέτρητες μαλακίες και αμέτρητα λάθη. Από πού να ξεκινήσω; Άντε ό,τι θυμάμαι πρόχειρο. Το ριπλέι στο πέναλτι τού Καρντόσο είπε ότι το έδειξαν για την αντίδραση τού Κασίγιας, είπε τη φράση "το σμήνος των βουβουζέλ... μπόρα ήταν και πέρασε", τον Νταβίντ Βίγια τον απεκάλεσε τρεις φορές Νταβίντ Σίλβα και μάλιστα οι δύο διαδοχικά, αμέσως μετά την επίτευξη τού γκολ των Ισπανών. Τον τερματοφύλακα τον είπε Βαλντέζ, ενώ τον λένε Βιγιάρ. Αυτά θυμάμαι έτσι πρόχειρα.

Αυτός ο άνθρωπος έκανε και απεργίες μέσα στη βδομάδα. Πληρώνουμε απίστευτα πολλά εξτρά στη ΔΕΗ, για να τα στέλνει στην ΕΡΤ. Η ΕΡΤ έχει και άπειρες διαφημίσεις... Στέλνουμε αυτούς τους ηλίθιους, άχρηστους και κυρίως ΑΣΧΕΤΟΥΣ, να κάνουν διακοπές ένα μήνα στη Ν. Αφρική με τα δικά μας λεφτά. Και μέσα σ' όλα, κάνουν και απεργίες εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά! Ντροπή και αίσχος!

'Η να ιδιωτικοποιηθεί η ΕΡΤ ή να κοπούν οι πόροι της ΔΕΗ, αυτό το πράμα δε γίνεται να συνεχιστεί. Ας δίνει η ΔΕΗ μέρος των εσόδων της στην ΕΡΤ χωρίς τα εξτρά, αυτά να μένουν στις τσέπες μας. Και να πληρώναμε για να ακούγαμε Σωτηρακόπουλο ή Καραλή, για παράδειγμα, άντε να δίναμε λίγα ευρώ εξτρά. Αλλά όχι κι έτσι.

Σε κάθε ματς που περιγράφει ο Θεοφιλόπουλος, λέει για τις βουβουζέλες, την καταπληκτική τηλεοπτική κάλυψη και αν περιγράφει Ισπανία, λέει για την κακή φόρμα τού Φερνάντο Τόρρες.

Άμα είναι έτσι, να στείλουν και μένα εκεί να σχολιάζω και να περιγράφω. Αυτό που κάνουν είναι άκρως προκλητικό.

Κι επιτέλους, ας κάνει η FIFA κάτι για να διορθώνονται τα διαιτητικά λάθη. Κι πιο σίγουρη λύση είναι η χρήση των μόνιτορ. Εγώ λέω πως το γκολ τής Παραγουάης έπρεπε να μετρήσει, ο Καρντόσο δεν επηρεάζει τη φάση, μαζί με τον αμυντικό είναι στην αρχή τής μπαλιάς.

Και τέλος, ρωτώ. Ποιος θεωρεί ότι ο επόπτης σήκωσε τη σημαία επειδή θεωρεί ότι ο Καρντόσο επηρεάζει τη φάση; Και πόσοι θεωρούν ότι το κάνει για άλλο λόγο; Στην εκτέλεση τής Παραγουάης έπρεπε να δοθεί επανάληψη και δε δόθηκε, στης Ισπανίας δόθηκε για να μην υπάρχουν φωνές περί δεύτερης αδικίας, ενώ το πέναλτι που έπρεπε να δοθεί υπέρ των Ισπανών, δε δόθηκε ποτέ. Κι αυτά έγιναν μόνο σε ένα ματς. Γιατί αν πιάσουμε από την αρχή το μουντιάλ αυτό, θα πάμε να πέσουμε στον γκρεμό...

Οι ημιτελικοί θα διεξαχθούν Τρίτη και Τετάρτη. Την Τρίτη έχουμε το Ολλανδία-Ουρουγουάη και την Τετάρτη το Γερμανία-Ισπανία.

Η μοναδική που αξίζει να στεφθεί παγκόσμια πρωταθλήτρια είναι η Γερμανία και αυτό δεν επιδέχεται ουδεμία αντίρρηση.