ΕΤΣΙ ΠΟΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΚΟΥΦΑΛΑ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ!

ΦΙΛΟΣΟΦΗΜΕΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ ΕΚ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ

Εδώ υπάρχουν σύνδεσμοι για να διαβάσετε τις φιλοσοφημένες φιλοσοφίες...
Μέρος 1ο
Μέρος 2ο
Μέρος 3ο

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΔΙΑΝΥΕΙ ΟΝΤΩΣ ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΝΕΟΤΗΤΑΣ.

Ο λόγος για τον Βασίλη. Τον ένα και μοναδικό Βασίλη, ο οποίος από το 1974 συντροφεύει τους πάντες. Έβγαλε νέο δίσκο στις 22 Μαρτίου, από τον οποίο έχω ακούσει πέντε τραγούδια. Και τα πέντε ήταν πάρα πολύ καλά, με το "το παιχνίδι παίζεται" και το "μαμά" να ξεχωρίζουν στα δικά μου αυτιά.

Ίσως ο Βασίλης να διανύει μία δεύτερη περίοδο νεότητας και μακάρι να συμβαίνει αυτό. Για μένα ο δίσκος "μετωπική" ήταν καλούτσικος, τα "βατόμουρα" μετριότατα ως κακά, το "ουράνια τόξα κυνηγώ" είχε μέσα 3-4 καλά κομμάτια, όμως τώρα ο νέος του δίσκος περιλαμβάνει εξαιρετικά κομμάτια. Περιμένω να ακούσω και το ντουέτο του με τον Δημήτρη Μητροπάνο, το οποίο εύχομαι να μην με απογοητεύσει, καθώς περίμενα χρόνια τη συγκεκριμένη συνεργασία.

Μάλιστα, στο ομώνυμο κομμάτι, η αρχή μού θυμίζει έντονα την αρχή από τα "χαιρετίσματα", με την κιθάρα και το πιάνο (συνθεσάιζερ στο αριστούργημα τού 1987 βέβαια). Όπως και να 'χει, ο ήχος του είναι νέος και με ξεκάθαρες κατευθύνσεις, χωρίς αυτά τα μείγματα των προηγούμενων δίσκων του.

Ίσως, λοιπόν, ο Βασιλάκης προσπαθεί να επιστρέψει εκεί που ήταν κάποτε. Πριν από 25 χρόνια. Μακάρι να το καταφέρει, εξάλλου κι εμείς το θέλουμε. Άσχετα από το αν θα τα καταφέρει ή όχι, το καλοκαιρί προμηνύεται για πολλοστή χρονιά να γίνει χαμός στις συναυλίες του. Η συνέχεια επί τής σκηνής...

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

ΑΝΤΣΕΛΟΤΙ vs ΜΟΥΡΙΝΙΟ vol. 2.

Στάμφορντ Μπριτζ, Τσέλσι εναντίον Ίντερ, ώρα 21:45, Mega Channel, Αντσελότι vs Μουρίνιο vol. 2. Μέρος δεύτερο, λοιπόν, σε άλλη μία πολύ μεγάλη ευρωπαϊκή μάχη. Μεγάλη όχι τόσο λόγω ιστορίας, καθώς θεωρώ την ιστορία τής Τσέλσι μικρή, αλλά λόγω χρημάτων, λόγω προπονητών, λόγω ρόστερ, λόγω αύρας, λόγω φόρμας.

Η Ίντερ κατάφερε στον πρώτο αγώνα να πάρει τη νίκη με σκορ 2-1 στο Μεάτσα, παίρνοντας ένα μικρό προβάδισμα ενόψει τής ρεβάνς. Η Τσέλσι, απ' την άλλη, στην έδρα της είναι παντοδύναμη και χρειάζεται μόνο ένα γκολ για να προκριθεί, με την προϋπόθεση ότι η εστία τού τερματοφύλακά της θα παραμείνει απαραβίαστη. Εάν έπρεπε να ποντάρω κάπου, θα πόνταρα στην Τσέλσι, αν και προσωπικά συμβουλεύω όσους στοιχηματίζουν, να μην παίξουν το παιχνίδι αυτό. Ενδιαφέρον θα έχει και το πώς θα αγωνιστούν απόψε οι επιθετικοί των δύο ομάδων, μιας και ο Ντρογκμπά τον τελευταίο καιρό είναι σε δαιμωνιώδη φόρμα, με τον Ετό να είναι απλά ο Ετό.

Λογικά, η Τσέλσι θα πιέσει για ένα γκολ νωρίς και έπειτα θα ρίξει τους ρυθμούς του παιχνιδιού ως την επανάληψη. Εκεί θα ξαναβάλει μπρος ώστε να πετύχει ένα δεύτερο γκολ, ώστε να είναι σίγουρη ότι δε θα αποκλειστεί (τουλάχιστον στην κανονική διάρκεια). Περιμένω την Τσέλσι να καταφέρει να βάλει νωρίς γκολ και έπειτα να ταμπουρωθεί στην άμυνα, ακριβώς όπως έκανε και στον περσινό ημιτελικό με την Μπαρτσελόνα. Το πλήρωσε τότε, ίσως να το πληρώσει και σήμερα, ίσως όχι. Ελπίζω, μόνο, να μην πάρει αυτό το ρίσκο ο Αντσελότι, γιατί το ματς θα είναι μάπα και θα μας πάρει ο ύπνος. Εγώ θέλω ένα ματς "ζήτω τα παράλογα", όπως λέει κι ο Τερζής.

Η Ίντερ για μένα είναι αργή ομάδα, όμως μπορεί να παίξει στα ίσα την Τσέλσι και εντός και εκτός έδρας. Ο Μουρίνιο ποτέ δε μου φαινόταν συμπαθητική προσωπικότητα, όμως μερικές φορές οι τρέλες τού βγαίνουν. Όταν δεν του βγαίνουν, φταίει ο εκάστοτε διαιτητής ή επόπτης. Όταν του βγαίνουν, αρχίζει να διαλαλεί πως είναι ο κορυφαίος προπονητής στον κόσμο. Απόψε δε με ενδιαφέρει καθόλου αν θα περάσει ή όχι η Ίντερ, αλλά θέλω να δώσει οδηγίες στους παίχτες του για επιθετικό ποδόσφαιρο, για ποδόσφαιρο μη ιταλικό. Αν το κάνει, τότε θα τον συμπαθήσω λιγάκι.

Ο άλλος αγώνας τής βραδιάς, (21:45, Nova Sports 1) είναι το Σεβίλλη-ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Η Σεβίλλη είναι ξεκάθαρο φαβορί από την ημέρα τής κλήρωσης και με το 1-1 που απέσπασε στη Ρωσία, είναι ακόμη πιο κοντά στην πρόκριση. Αλλά επειδή ποτέ δεν ξέρεις, ας μη λέμε μεγάλα λόγια. Και σ' αυτό το ματς είμαι ουδέτερος, θέλω μονάχα καλή μπάλα.

Ες αύριον τα σπουδαία, με τον Ολυμπιακό να παίζει στη Γαλλία με την Μπορντώ και την Μπαρτσελόνα να υποδέχεται την Στουτγκάρδη στο Καμπ Νου. Τα πρώτα μας έληξαν 0-1 και 1-1 αντίστοιχα. Ο Ολυμπιακός αν αγωνιστεί όπως με τον ΠΑΣ κινδυνεύει να σπάσει το προσωπικό του ρεκόρ (7άρα από τη Γιουβέντους) αλλά και της Μπεσίκτας (8άρα από τη Λίβερπουλ) και να δεχτεί καμιά δεκαριά γκολ. Αν πάει σοβαρός, κανείς δεν ξέρει. Τέλος, όσον αφορά το Μπαρτσελόνα-Στουτγκάρδη, θα το έπαιζα στο στοίχημα και μάλιστα over. Αν καταφέρει η Μπάρτσα να μην περάσει απ' την Στουτγκάρδη, θα είναι πιο γελοία από κάθε άλλη εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ευρώπης στην ιστορία. Αν σκεφτεί κανείς ποιοι παίχτες αποτελούν την Μπαρτσελόνα, θα καταλάβει άμεσα και το γιατί...

Ε ΟΧΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΤΕ ΞΑΦΝΙΚΑ ΠΑΙΧΤΑΡΑ ΕΝΑΝ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΑΜΠΑΛΟ...

Σαν πολύ ενασχόληση με τον Βύντρα έχει πέσει τελευταία. Μία το γκολ με την Σταντάρ στο 1-3, μία το γκολ που χάρισε το διπλό κόντρα στον Αστέρα, η συζήτηση περί ΠΑΟ συχνά περιλαμβάνει και τον Βύντρα.

Ο Βύντρα εδώ και χρόνια έχει ακούσει περισσότερα απ' τον καθένα. Όλοι τον ανεβάζατε άμπαλο, τον κατεβάζατε πιο άμπαλο. Τώρα τι συνέβη και βγήκατε όλοι στα ραδιόφωνα να τον αποθεώνετε, λέγοντας ότι ματώνει τη φανέλα, ότι είναι τιμή για τον Παναθηναϊκό που αγωνίζεται εκεί και ότι είναι καλός παίχτης; Πρέπει να μάθετε κάποτε να κρίνετε σωστά και να μη μιλάτε πολλοί, ώστε να μπορείτε να τα μπαλώνετε όποτε χρειάζεται.

Ο Βύντρα ανέκαθεν ήταν ένας φιλότιμος παίχτης, ένας φιλότιμος άμπαλος για την ακρίβεια. Το παιδί δεν ξέρει μπάλα, το παιδί έτυχε να αντιμετωπίσει έναν Ροναλντίνιο σε κάκιστη μέρα και είναι μέρος μίας ομάδας η οποία δε μερίμνησε να τον αντικαταστήσει, εφόσον έκρινε ότι δεν ήταν αρκετός. Ο Βύντρα είναι πολύ καλύτερος απ' όσο λένε και πολύ χειρότερος απ' όσο θα έπρεπε, ώστε να αγωνίζεται σε μία ομάδα τού μεγέθους τού Παναθηναϊκού. Μην βγαίνετε, όμως, να λέτε ότι είναι παιχταράς, επειδή έβαλε ένα γκολ το οποίο κατά 99% έδωσε το πρωτάθλημα στον Παναθηναϊκό. Είναι το λιγότερο υπερβολικό.

Να πάψει αυτή η εμμονή με μερικούς παίχτες, για να μπορούν να εργαστούν ανενόχλητοι και να δείξουν αν αξίζουν ή όχι. Δεν μπορεί ο κάθε παίχτης να ακούει 100 κολλημένους να τον κράζουν, ούτε όμως 100 να τον συγχαίρουν. Οι παίχτες πρέπει να δουλεύουν ανενόχλητοι. Γιατί σε τελική ανάλυση, αυτό δε βοηθάει σε καμία περίπτωση την ίδια την ομάδα.

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΣΑΝ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΚΛΗΡΩΣΑΝ...

Κάνοντας μία σύντομη βόλτα στο γιουτιούμπ, για πολλοστή φορά μ' έπιασε το γνωστό δέος. Άνοιξα κατά τύχη ένα τραγούδι τού Μπιθικώτση κι αυτό έφτασε. Μετά άνοιξα άλλα αμέτρητα και ξεκίνησε η ανατριχίλα.

Ο Μπιθικώτσης δεν είναι ο μόνος, υπάρχουν κι άλλοι φυσικά. Απλά λόγω τής μεγάλης συνεργασίας του με τον Θεοδωράκη, το όνομά του περικλύεται από μία μυστηριώδη ανώτερη αύρα. Για εμένα ο μεγαλύτερος τραγουδιστής θα είναι πάντα ο Καζαντζίδης, όμως ο Μπιθικώτσης βγάζει κάτι διαφορετικό. Δεν μπορώ να το περιγράψω, αλλά αυτήν την αίσθηση έχω. Είναι πολλοί αυτοί που μας άφησαν αριστουργήματα, μεταξύ αυτών για παράδειγμα ο Βαμβακάρης κι ο Τσιτσάνης. Αριστουργήματα που μπορούν να κάνουν ένα έθνος να πάει μπροστά, αλλά δείχνουμε να μην το θέλουμε αυτό.

Τι μπορεί να περιγράψει καλύτερα την πολιτιστική κληρονομιά; Ίσως να είναι ο απόλυτος ορισμός. Όταν στους συντελεστές ενός τραγουδιού διαβάζει κανείς τα ονόματα τού Θεοδωράκη, τού Ελύτη, τού Μπιθικώτση ή άλλων μεγάλων, νιώθει απλά δέος. Τραγούδια με νόημα, τα οποία σήμερα απουσιάζουν. Τραγούδια με εκπληκτική μουσική και ενορχήστρωση, τα οποία έχουν εξαφανιστεί εδώ και χρόνια, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Τραγούδια με στίχο πραγματικό και γεμάτο δυναμισμό, κάτι που σήμερα μπορεί κανείς να βρει αν κοιτάξει χρόνια πίσω. Τραγούδια με ερμηνεία, τραγούδια με πάθος, τραγούδια που αποτελούν κατάθεση ψυχής. Καλά γι' αυτά δεν σχολιάζω, μια απ' τα ίδια.

Κι εμείς, λοιπόν, τα 'χουμε πετάξει στα σκουπίδια. Στο καλάθι των αχρήστων, βέβαια, σιγά μην κάναμε τον κόπο να τα ρίχναμε στην ανακύκλωση. Αυτοί οι τεράστιοι έφυγαν (οι περισσότεροι) απ' τη ζωή και άφησαν το έργο τους. Πού να 'ξεραν τι θα το κάναμε όταν φεύγανε... Έχουν πάει και γλεντάνε όλοι μαζί στους ουρανούς κι εμείς τρωγόμαστε μεταξύ μας, καλλιεργούμε τον εθνικισμό και μετά το παίζουμε αδικημένο κράτος. Αυτοί οι άνθρωποι μάς κληροδότησαν τα καλύτερα κι εμείς κάνουμε σαν να μας αποκλήρωσαν. Ντροπή μας, απλά ντροπή μας.

Τα παρακάτω βίντεο είναι ενδεικτικά. Ας κάτσουν όλοι να ακούνε Βανδή, Βίσση, Ρουβά και λοιπές μαλακίες. Σε μερικές δεκαετίες, όμως, στα παιδιά τους θα αναφέρουν τους παλιούς, όχι αυτούς τους σαχλαμάρες. Ε, τότε ίσως καταλάβουν...

Το γελαστό παιδί:


Ένα το χελιδόνι:


Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ:


Τέλος, δείτε την εικόνα τής ανάρτησης με τον Θεοδωράκη με σκυμμένο κεφάλι. Έτσι θα 'πρεπε να είναι σήμερα, αλλά ο άνθρωπος αυτός είναι πολύ μεγάλος. Είναι υπερήφανος και καλά κάνει. Εμείς, όμως, πρέπει να κυκλοφορούμε με σκυμμένο κεφάλι που δεν σεβαστήκαμε κανέναν αγώνα, καμία αξία, καμία ιδέα. Αν ο Θεοδωράκης δεν κυκλοφορεί με σκυμμένο κεφάλι, καλά κάνει. Αν, πάλι, βαδίζει με το κεφάλι σκυμμένο, το κάνει για να μπορεί να βλέπει εμάς που είμαστε ένα με το χώμα και πολύ μας είναι. Κατ' επέκταση, ό,τι και να κάνει, μπράβο του.

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΣΠΑΤΑΛΙΣΕΙ.

Γιουβέντους το 1999, Τσέλσι το 2008 και Μπορντώ το 2010. Είναι οι τρεις ομάδες τις οποίες αντιμετώπισε ο Ολυμπιακός σε τρεις πιο πρόσφατες προκρίσεις του στην επόμενη φάση μετά τους ομίλους στο UEFA Champions League. Πληροφοριακά, το 1999 μετά τους ομίλους ήταν η φάση των "8" κι ο Ολυμπιακός λόγω Κόντε, Ελευθερόπουλου και αέρα δεν έφτασε στις 4 καλύτερες ομάδες τής Ευρώπης.

ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ - ΦΑΣΗ ΤΩΝ "8" - ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1998-1999

Πρώτο ματς στο πανέμορφο Delle Alpi, όπου η Γιουβέντους επικράτησε με 2-1. Ο Ιντζάγκι κέρδισε σε προσωπική μονομαχία τον Ανατολάκη και με εκπληκτικό σουτ έστειλε τη μπάλα στη γωνία τού Ελευθερόπουλου. Ο Ολυμπιακός συνέχισε να μάχεται, όμως μετά μίλησε ο μαέστρος τής φιλαρμονικής. Ξεχώρισε ο παίχτης που ήταν συνώνυμος τής αρμονίας, τουλάχιστον για εμένα. Ο Ζινεντίν Ζιντάν έχοντας πλάτη τον Αμανατίδη, έπαιξε την μπάλα ανάμεσα στα πόδια του και γυρνώντας μοναδικά το κορμί του, έβγαλε την μπαλιά στον Κόντε κι εκείνος έκανε το 2-0. Ο αρχηγός τής Γιουβέντους (φορούσε το περιβραχιόνιο επειδή ο Ντελ Πιέρο ήταν απών λόγω τραυματισμού) έδωσε ξεκάθαρο προβάδισμα στην ομάδα του για την πρόκριση. Στο 95', όμως, ο Νινιάδης εκτέλεσε τον Φαν Ντερ Σααρ από τα 11 βήματα και με αυτό το εύστοχό του πέναλτυ έκανε το 2-1. Αυτό το γκολ αναπτέρωσε αμέσως τις ελπίδες τού Ολυμπιακού, γι' αυτό και πανηγυρίστηκε δεόντως.

Ρεβάνς σ' ένα φλεγόμενο Ολυμπιακό Στάδιο, ρεβάνς σ' ένα καμίνι, ρεβάνς σ' ένα ηφαίστειο 80.000 ατόμων. Ο Γκόγκιτς έβαλε τον Ολυμπιακό μπροστά στο σκορ στο 12' και το 1-0 έδινε την πρόκριση στην ομάδα τού Μπάγεβιτς. Όλα πήγαιναν καλά. Ως το 85ο λεπτό... Σέντρα από δεξιά, στη μέση τής περιοχής και ενώ ο Ελευθερόπουλος είχε κάνει λίγα βήματα μπροστά και ενώ η μπάλα φαινόταν να πηγαίνει στο δεύτερο δοκάρι (κι ακόμα παραπέρα διάολε), ο αέρας την κατέβασε σαν τούβλο, ο Ιντζάγκι πρόλαβε για ελάχιστα εκατοστά το χέρι τού Ελευθερόπουλο, η μπάλα πήγε στον Κόντε, εκείνος στόχευσε δεξιά απ' τον Ανατολάκη και το σκορ έγινε 1-1. Για όσους έβλεπαν τον αγώνα, η μπάλα οδηγήθηκε βασανιστικά αργά στα δίχτυα. Στην πραγματικότητα, όμως, το γκολ μπήκε επειδή όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Ο αναθεματισμένος αέρας, η άστοχη έξοδος τού Ελευθερόπουλου, η ευστοχία τού Κόντε και η ατυχία που έδερνε τον Ολυμπιακό εκείνο το βράδυ (ο Ρανγκούλα στο 60' έκανε την απόκρουση τής ζωής του στο 60', μετά από κεφαλιά τού Αμανατίδη) έστειλαν την Γιουβέντους στους "4". Εκεί, τουλάχιστον, την τιμώρησε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε μία εκπληκτική σειρά αγώνων. Για την ιστορία, στις 26 Μαΐου τού 1999 η Γιουνάιτεντ σήκωσε το τρόπαιο στο Καμπ Νου, κερδίζοντας με τον γνωστό σε όλους μας τρόπο την Μπάγερν Μονάχου.

ΤΣΕΛΣΙ - ΦΑΣΗ ΤΩΝ "16" - ΠΕΡΙΟΔΟΣ 2007-2008

Τη σεζόν 2007-2008 ο Ολυμπιακός πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις στους ομίλους. Δύο διπλά με Βέρντερ και Λάτσιο, ισοπαλία, την οποία δεν άξιζε, με τη Ρεάλ στο Καραϊσκάκη και ήττα με 4-2 στο Μπερναμπέου, την οποία επίσης δεν άξιζε (άξιζε τουλάχιστον ισοπαλία - α ρε άτιμε Κασίγιας...). Τα υπόλοιπα αποτελέσματά του ήταν 1-1 με Λάτσιο στο Καραϊσκάκη και 3-0 την Βέρντερ στην τελευταία αγωνιστική. Η κλήρωση έφερε στο δρόμο του την Τσέλσι. Στον πρώτο αγώνα στο Καραϊσκάκη, ο Ολυμπιακός ήταν λίγο καλύτερος και θα μπορούσε να πετύχει κάποιο γκολ, όμως η μπάλα δεν έκανε το χατήρι. Το 0-0 για κάποιος έδινε ελπίδες, για άλλους όχι. Κατ' εμέ έδινε, όμως με την προϋπόθεση ότι ο Ολυμπιακός θα ταξίδευε στην Αγγλία για να το παλέψει. Κάτι τέτοιο δε συνέβη.

Η ρεβάνς παίχτηκε στο Στάμφορντ Μπριτζ στις 5 Μαρτίου (εκείνη την ημέρα υπήρχαν κι απεργίες, για όσους το θυμούνται) και η Τσέλσι βρέθηκε νωρίς μπροστά στο σκορ. Στο ημίχρονο το σκορ ήταν 2-0 και λίγο μετά την έναρξη τού δευτέρου ημιχρόνου, έγινε 3-0. Μόνοι διασωθέντες ο κόσμος τού Ολυμπιακού και ο Μπελούτσι, ο οποίος είχε κάνει σμπαράλια την άμυνα των Άγγλων. Ο Λεμονής λίγο καιρό μετά αποχαιρέτησε το πόστο τού προπονητή, τη θέση του πήρε ο μέγιστος Χοσέ Σεγκούρα, ο οποίος κατάφερε να φάει μία μεγαλοπρεπέσταστη και συνάμα περιποιημένη τεσσάρα από την ΑΕΚ. Να 'ναι καλά τα χαρτιά που μας έδωσαν τον τίτλο...

ΜΠΟΡΝΤΩ - ΦΑΣΗ ΤΩΝ "16" - ΠΕΡΙΟΔΟΣ 2009-2010

Και φτάνουμε στη φετινή σεζόν, 2009-2010. Ξεκίνημα με Κετσπάγια, συνέχεια για λίγο με τον Μπάντοβιτς, έπειτα με Ζίκο και τελικά, ξανά με Μπάντοβιτς. Ένας άθλιος Ολυμπιακός, στο μεγαλύτερο μέρος τής χρονιάς, ένας Ολυμπιακός χωρίς πλάνο, χωρίς δύναμη, πάθος και θέληση αλλά με πολλούς τραυματίες. Ο Ντιόγκο είναι στον κόσμο του εδώ και πολύ καιρό, Ντουντού και Γκαλέτι αντιμετωπίζουν προβλήματα κι αν κάτσω ν' ασχοληθώ με τους τραυματισμούς στη φετινή χρονιά, θα γράφω μέρες. Παρ' ολ' αυτά, όμως, ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στους "16" τού Τσάμπιονς Λιγκ, μαζί με την Άρσεναλ, στέλνοντας την Σταντάρ Λιέγης στο ΟΥΕΦΑ και την Άλκμααρ σπίτι της. Είχε το απόλυτο στο Καραϊσκάκη με τρεις νίκες, έχοντας παράλληλα μία ισοπαλία στην Ολλανδία με την Άλκμααρ και δύο ήττες με το ίδιο σκορ, 2-0, με Άρσεναλ και Σταντάρ. Αυτή τη φορά, η κληρωτίδα ανέδειξε ως αντίπαλο την Μπορντώ. Η καλύτερη ομάδα των ομίλων, χωρίς καμία ήττα, με απολογισμό 5 νίκες και μία ισοπαλία, σε όμιλο με Μακάμπι Χάιφα, Μπάγερν και Γιουβέντους! Πέραν αυτών, όμως, η Μπορντώ ως όνομα δεν μπορεί να τρομάξει. Απ' ό,τι φάνηκε, ούτε η απόδοσή της τρόμαξε. Το γκολ το πέτυχε σε κρίσιμο σημείο, στο τέλος τού ημιχρόνου, ο Ολυμπιακός ήταν εξαιρετικά άτυχος εκείνο το βράδυ και τελικά το πλήρωσε, καθώς ηττήθηκε με 0-1.

Θεωρώ πως η πρόκριση είναι ανοιχτή και μάλιστα, σε μεγάλο βαθμό. Ο Ολυμπιακός πρέπει να πάει με στόχο το διπλό, με στόχο την πρόκριση και με πολύ πάθος. Το πρωτάθλημα ίσως έχει ήδη χαθεί, δεν μπορούμε να το ξέρουμε αυτό. Ο Παναθηναϊκός, κατ' εμέ, πούλησε το ματς με την Σταντάρ για να αφοσιωθεί στο πρωτάθλημα, κάτι που δείχνει ότι δε θέλει σε καμία περίπτωση να το διακινδυνεύσει. Ε δώστε το, εξάλλου δεν το αξίζετε. Αν το αξίζατε, δε θα το έλεγα. Η Μπορντώ δεν μπορεί να συγκριθεί σε καμία περίπτωση με την Γιουβέντους τού 1999 και με την Τσέλσι τού 2008. Είναι μία μεθοδικότατη ομάδα, η οποία παίζει έξυπνα και ελέγχει τον ρυθμό εκπληκτικά. Όμως, της λείπει η αύρα τής πραγματικά μεγάλης ομάδας. Όχι πως αυτή την αύρα την είχε και σε μεγάλες ποσότητες η Τσέλσι, όμως για τη Γιουβέντους δεν το συζητάω καν. Ο Ολυμπιακός μπορεί να προκριθεί μετά από 11 χρόνια στους "8", μπορεί να κυνηγήσει μία σπουδαία ευρωπαϊκή διάκριση. Πρέπει να συνειδητοποιήσει την ευκαιρία που έχει και να μην την σπαταλίσει. Εξάλλου, δε θα είναι έκπληξη το να μην προκριθεί. Να το παλέψει, όμως. Να πάει στη Γαλλία και να παίξει σαν πρωταθλητής Ελλάδος, να πάει στη Γαλλία και να προσπαθήσει. Αυτήν την προσπάθεια θέλουμε, την οποία δε βλέπουμε παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις φέτος. Δεν περιμένει κανείς να πάει έξω και να ρίξει 5 γκολ, όπως πιθανότατα να έκανε μία Μπαρτσελόνα ή μία Γιουνάιτεντ. Αλλά απαιτούμε την προσπάθεια. Μόνο αυτό.

Κι όπως λέει ο λαός, "μπάλα είναι και γυρίζει". Αν οι παίχτες τού Ολυμπιακού την βλέπουν τετράγωνη και αδυνατούν να κατανοήσουν ότι είναι στρογγυλή και γυρίζει, καλύτερα να σταματήσουν το ποδόσφαιρο.

ΞΑΦΝΙΚΑ ΓΙΝΑΤΕ ΟΛΟΙ LARGE ΤΥΠΟΙ...

Τα όσα γίνονται τις τελευταίες μέρες σχετικά με το κλείσιμο τού gamato.info και τη σύλληψη ορισμένων διαχειριστών (οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι αλλά με περιοριστικούς όρους) τα ξέρετε λίγο πολύ οι περισσότεροι. Το ωραίο στην όλη ιστορία είναι τα όσα ειπώθηκαν αυτές τις μέρες γύρω από το θέμα.

Βγήκαν διάφοροι στα κανάλια κι άρχισαν να μονολογούν ακατάσχετα, δίχως να 'χουν συναίσθηση του τι έλεγαν και όλοι κατέληγαν στα πνευματικά δικαιώματα, στο ότι το τζάμπα δεν είναι η λύση και σ' όλα τα σχετικά. Ξαφνικά γίνατε όλοι large τύποι, ε;

Δηλαδή εσείς δεν έχετε κατεβάσει ούτε μία ταινία, ούτε ένα τραγούδι, ούτε ένα βίντεο. Αυτό μας λέτε. Μετά φταίμε εμείς που γελάμε; Δε νομίζω... Το πρόγραμμα real player επιτρέπεται το κατέβασμα από ιστοσελίδες όπως το youtube. Την εταιρεία που 'χει δημιουργήσει το πρόγραμμα πώς και δεν την κυνηγάει η Ιντερπόλ, μετά από προτροπή των δικών μας παληκαριών; Μα είστε γελοίοι, πώς να το κάνουμε...

Σαφέστατα και το gamato.info στέρησε από τη χώρα κάποια χρήματα, τα οποία νομίζω ανέρχονται στο 1 δισεκατομμύριο ευρώ τα τελευταία 7 χρόνια. Αλλά όποιος πιστεύει πως αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι καραγκιόζης. Όταν χρωστάμε πάνω από 200.000.000.000 ευρώ, δε νομίζω ότι η κατάσταση θα ήταν διαφορετική αν χρωστούσαμε ένα δισεκατομμύριο λιγότερα.

Και με τα cd και τα dvd (και τα blu-ray πια) να κάνουν από 15 ως 50 ευρώ, τι μπορούμε να κάνουμε; Θα χρησιμοποιήσω τη σειρά τού Μπάμπη από τον Nova ΣΠΟΡ. Μια μέρα πας βόλτα. Κάθεσαι σε μια καφετέρια. Πληρώνεις 4 ευρώ κοντά τον καφέ σου, άλλα τόσα ή και παραπάνω το τοστ που ενδεχομένως θα φας, άλλα τόσα τα τσιγάρα που ίσως αγοράσεις. Ας πούμε ότι το σύνολο είναι 12 ευρώ, βάλε και το πουρ μπουάρ, να το πάμε 13 ευρώ. Και μετά πας να αγοράσεις ένα cd και φτάνεις άνετα τα 30 ευρώ ή ξεπερνάς και τα 40 αν αγοράσεις ένα dvd. Τα 30 και τα 40 ευρώ είναι μεροκάματα, αν μπορείτε να το συνειδητοποιήσετε.

Και αν είμαστε όλοι κολλημένοι με τον κινηματογράφο και θέλουμε να 'χουμε κάθε μήνα 5-6 νέες ταινίες στη συλλογή μας; Με τη μία να κάνει 30 ευρώ, μιλάμε για τιμές από 150 ως 180 ευρώ. Με τους μισθούς στα 800-900-1000 ευρώ, δε δίνεις τόσο εύκολα το 1/5 του μισθού σου...

Παρ' όλ' αυτά, οι δισκογραφικές και τα κωλομάγαζα επιμένουν στις υψηλές τιμές, επιμένουν να ξεβρακώνουν τους καταναλωτές. Τα λεφτά από μαγαζιά τύπου metropolis πού πάνε άραγε; Τα δίνουν στην εφορία ή μπα; Γιατί βγάζουν τα κέρατά τους κάθε μέρα, κάθε βδομάδα, κάθε μήνα, κάθε χρόνο. Και ως κακός άνθρωπος, θεωρώ ότι όχι, διάολε, τα λεφτά δεν πάνε στην εφορία. Σε τσέπες πάνε.

Και σας πειράζει τόσο πολύ πια αυτό το gamato. Για πάμε σε κάτι ακόμη... Ας πάρουμε το American Pie 7 : Book of love. Προβλήθηκε σε κανέναν κινηματογράφο και δεν το ξέρω; Μπα... Όλες αυτές οι νεανικές ταινίες, οι οποίες στην πλειοψηφία τους βγάζουν άφθονο γέλιο, δεν προβάλλονται στους κινηματογράφους. Βίντεο κλαμπ δεν βρίσκεις εύκολα πια για να τις νοικιάσεις να τις δεις, το να πληρώσεις 20 ευρώ για να τις αγοράσεις χωρίς να ξέρεις άμα θα αξίζουν, είναι κάπως χαζό. Γιατί, λοιπόν, να μην μπορούμε να την κατεβάσουμε και να τη δούμε σαν άνθρωποι;

Εγώ πιστεύω πως όλος ο χαμός έγινε λόγω Τζούλιας, επειδή η περίφημη αυτή βλακώδης τσόντα ανέβηκε στο gamato και την κατέβασαν χιλιάδες. Δεν ξέρω αν οι υπεύθυνοι τής Sirina το γνωρίζουν, αλλά υπάρχει ΠΑΝΤΟΥ. Από gamato ως το rapidshare, το hotifle, το megaupload, το pirate bay...

Κι η Τζούλια επιμένει ότι η κυκλοφορία έγινε χωρίς την άδειά της. Μπλέκουμε μία "παράνομη" (κατά Τζούλιαν πάντα) κυκλοφορία με τα πνευματικά δικαιώματα και λοιπές σαχλαμάρες. Ούτε οι ίδιοι τής ΕΠΟΕ δεν ξέρουν τι κάνουν, αλλά το κάνουν για να διαφημιστούν.

Με τις ατάκες περί σαμποτάζ στα γερμανικά προϊόντα μετά το δημοσίευμα τού Focus δεν συμφωνώ, με το σαμποτάζ, όμως, σε δισκογραφικές και λοιπές εταιρείες συμφωνώ με τα χίλια. Έτσι κι αλλιώς, εγώ γουστάρω τα LP. Ας μου βρουν LP από Led Zeppelin ή Pink Floyd, για παράδειγμα, να πάω να το αγοράσω. Ας μου βρουν το περίφημο άλμπουμ των Rolling Stones με το φερμουάρ, μη μου πλασάρουν όμως ένα cd τής κάθε άφωνης Βανδή ή Βίσση με 18 ευρώ. Ε όχι διάολεεεεεε!

Και επαναλαμβάνω, ξαφνικά γίνατε όλοι large τύποι...

Υ.Γ. Εμείς δεν έχουμε και είμαστε τσιγκούνηδες, προτιμάμε το τζάμπα, θέλουμε να κατεβάσουμε ένα τραγούδι από ολόκληρο σιντί γιατί το υπόλοιπο είναι χάλια, θέλουμε τζάμπα ταινίες γιατί δεν μπορούμε κάθε βδομάδα να πληρώνουμε 10 ευρώ εισιτήριο στο σινεμά κι άλλα τόσα για ποπ κορν, δε γίνεται να κυκλοφορούμε στο δρόμο με 500άρικα όπως εσείς. Όταν τα κάνετε όλα έτσι ώστε να 'χουμε να δίνουμε αβέρτα για σινεμάδες και λοιπά, χωρίς να δημιουργείται οικονομική δυσκολία αργότερα, τότε ευχαρίστως να τα δώσουμε τα φραγκάκια που θέλετε. Ως τότε, adios.

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

ΔΕ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΤΑΜΠΛΟ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΡΕΡ ΤΗ ΛΕΞΗ "MONEY".

Ρεάλ Μαδρίτης και Μάντσεστερ Σίτυ για αρχή. Πάρα πολλές ομάδες για συνέχεια. Αποκλεισμός-αναποτελεσματικότητα για το τέλος. Το φωνάζουμε και δεν ακούνε. Τα λεφτά δεν παίζουν μπάλα...

Ανήμερα των 84ων γενεθλίων τού Ολυμπιακού (10/3/2009), η Λίβερπουλ διέλυσε με μεγαλοπρεπή τρόπο τη Ρεάλ στο Άνφιλντ, ρίχνοντας μία περιποιημένη τεσσάρα. Το 4-0 θα μπορούσε να ήταν άνετα 5-0 ή 6-0, όμως ο Κασίγιας δεν παρέδωσε τα όπλα, σ' αντίθεση με ΟΛΗ την υπόλοιπη ομάδα.

Ανήμερα των 85ων γενεθλίων τού Ολυμπιακού (10/3/2010), η Λυόν πήρε την ισοπαλία στο Μπερναμπέου με σκορ 1-1 και παράλληλα προκρίθηκε στους "8" τού Τσάμπιονς Λιγκ. Τι κι αν η Ρεάλ στο πρώτο ημίχρονο ήταν σαφώς καλύτερη, τι κι αν είχε μέσα Κριστιάνο Ρονάλντο, Κακά και λοιπούς, τι κι αν είχε και δοκάρι στη φάση τού Ιγκουαΐν... Τελικά έφαγε το γκολ έπειτα από πανέμορφη συνεργασία τής Λυόν και είπε αντίο στη διοργάνωση και πάλι απ' τους "16". Μάλιστα, αυτό συνέβη στη χρονιά στην οποία ο τελικός θα διεξαχθεί στο γήπεδό της, στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, στις 22 τού Μάη (για πρώτη φορά θα παιχτεί Σάββατο).

Ας καθιερωθεί, λοιπόν, η 10η Μαρτίου και ως ημέρα αποκλεισμού τής Ρεάλ. Κρίμα που του χρόνου η 10η Μαρτίου θα πέσει Πέμπτη, γιατί τις Πέμπτες δεν έχει Τσάμπιονς Λιγκ. Επειδή, όμως, είμαστε... παραδοσιακοί τύποι, ευχόμαστε η Ρεάλ να αποκλειστεί απ' τους ομίλους και να συνεχίσει στο Europa League, ώστε να παίξει 10 Μαρτίου τού 2011 και να χάσει (θα είναι ο πρώτος αγώνας τής φάσης των "16" και δε θα μπορεί να αποκλειστεί, δυστυχώς).

Ο χθεσινός αποκλεισμός (τον οποίο περίμενα) απέδειξε για εκατομμυριοστή φορά ότι, διάολε, τα λεφτά δεν παίζουν μπάλα. Εσείς που νομίζετε ότι παίζουν, να 'στε σίγουροι ότι δε θα δείτε ποτέ το ταμπλό να γράφει στη θέση τού σκόρερ τη λέξη "money". Η φετινή Ρεάλ τού Φλορεντίνο Πέρεθ, ο οποίος το καλοκαίρι ξόδεψε πάνω από 200.000.000 ευρώ σε μεταγραφές, έχει αποτύχει παταγωδώς. Αποκλείστηκε από το κύπελλο Ισπανίας (το οποία λείπει από τη συλλογή τού τεράστιου Ραούλ) από την Αλκορκόν, η οποία στον πρώτο αγώνα την σκόρπισε με 4-0. Αποκλείστηκε από το Τσάμπιονς Λιγκ από τη Λυόν και μάλιστα μέσα στο Μπερναμπέου. Και είναι πιθανό να χάσει και το πρωτάθλημα, μιας και η Μπαρτσελόνα δε μασάει και δεν το 'χει σε τίποτα να πάει στο Μπερναμπέου και να πάρει το διπλό. Πριν λίγους μήνες διάβασα πως το καλοκαίρι, το μπάτζετ τής Ρεάλ θα αγγίξει τα 400.000.000. Αν δεν συμβεί αυτό, θα ξέρουμε όλοι το γιατί. Αν συμβεί, θα καταλάβουμε πόσο ανίδεοι είναι.

Άλλη μια ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι αυτή τής Μάντσεστερ Σίτυ. Οι Άραβες έχουν δώσει και αυτοί εκατοντάδες εκατομμύρια για την ομάδα, όμως η Σίτυ προκοπή δεν είδε ακόμα. Αποκλείστηκε από το Λιγκ Καπ, για Ευρώπη ούτε λόγος, ενώ στο πρωτάθλημα είναι 5η (ισοβαθμεί με την 4η Τότεναμ). Για εμένα αυτό δεν θεωρείται επιτυχία. Μπορεί να μου πείτε ότι έχει να αντιμετωπίσει μεγαθήρια όπως η Γιουνάιτεντ, όμως αν το πίστευαν οι Άραβες ότι δεν μπορεί η ομάδα να κοντράρει τις άλλες μεγάλες αγγλικές ομάδες, ποιος ο λόγος να δώσουν τόσα λεφτά; Άρα, θεωρώ πως και αυτοί είναι βέβαιοι ότι τα λεφτά παίζουν μπάλα.

Και δεν διαφωνώ με το ξόδεμα εκατομμυρίων ευρώ. Το υποστηρίζω, γιατί μόνο αν φέρεις καλούς παίχτες μπορείς να πας μπροστά. Όμως, καλούς σε ουσιαστικούς τομείς και όχι σε φωτογραφήσεις. Δε χρειάζεται ένας παίχτης να κοστίζει π.χ. 5.000.000 και να δίνεις 20.000.000 για κάνεις μία κίνηση εντυπωσιασμού. Γιατί προφανώς, πιο πολύ ενθουσιάζει η εικόνα μίας ομάδας (π.χ. της Ρεάλ) να σηκώνει το τρόπαιο τού πρωταθλήματος ή τού Τσάμπιονς Λιγκ, παρά η εικόνα τής επιταγής των πολλών εκατομμυρίων για παίχτες όπως π.χ. ο Μπενζεμά ή ο Αλόνσο. Αυτό πρέπει να καταλάβουν όσοι έχουν μεγάλες οικονομικές δυνατότητες, να ξοδεύουν πολλά αλλά μόνο όταν πρέπει. Να ξοδεύουν όσα είναι απαραίτητα, άντε 1-2 εκατομμύρια παραπάνω. Αλλά το να δίνει 3πλάσια παραπάνω χρήματα για να γίνεις πρώτο θέμα από τα Μ.Μ.Ε. είναι εντελώς ηλίθιο.

Αυτά για ομάδες όπως η Ρεάλ, η Σίτυ και άλλες που ξοδεύουν περισσότερα απ' όσα πρέπει και, καμιά φορά, περισσότερα απ' όσα μπορούν και μετά τις πνίγουν τα χρέη. Πληροφοριακά, για τους ελάχιστους που δεν το γνωρίζουν, στην επόμενη φάση τού Τσάμπιονς Λιγκ βρίσκονται -μέχρι στιγμής- η Άρσεναλ, η Μπάγερν, η Λυόν κι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, οι οποίες πέρασαν τα εμπόδια των Πόρτο, Φιορεντίνα, Ρεάλ και Μίλαν αντίστοιχα.

Τέλος, έχω να γράψω κάτι λίγα για ένα άρθρο τού Λάμπρου Γκαραγκάνη, το οποίο δημοσίευσε στο site τού Nova ΣΠΟΡ FM (πατήστε στο λινκ για να το διαβάσετε). Σ' αυτό εξηγεί τους λόγους για τους οποίους θα πόνταρε τα χρήματά του στη Ρεάλ. Εγώ, αντιθέτως, θα τα πόνταρα στην Μάντσεστερ και το λέω εδώ και λίγες μέρες. Αν η Γιουνάιτεντ δεν κέρδιζε με 4-0 αλλά με 1-0 ή 2-0, θα το θεωρούσα ακόμα πιο πιθανό να το σηκώσει. Επειδή έγινε ομάδα, μιας κι έφυγε ο Κριστιάνο. Επειδή ο Ρούνεϋ είναι σε δαιμονιώδη φόρμα, επειδή στον πάγκο βρίσκεται ο μεγάλος Σερ Άλεξ "Δε Τσίχλας" Φέργκιουσον, επειδή μπορεί να ανατρέπει τα σκορ ακόμα κι αν είναι στη χειρότερή της μέρα, επειδή την ακολουθεί ατελείωτη τύχη (πείτε τη και κωλοφαρδία) και επειδή, πάνω απ' όλα, δεν τρομάζει τόσο πολύ πια τους αντιπάλους της και μπαίνουν στον αγώνα λιγότερο υποψιασμένοι. Και εκεί ακριβώς χτυπάει η αρμάδα τού Φέργκιουσον, στην χαλαρότητα των αντιπάλων. Όλοι περίμεναν να βυθιστεί σε άβυσσο μετά τη φυγή τού Κριστιάνο, κάτι που φυσικά και δεν έγινε. Όμως, πόσοι από σας έχουν συνειδητοποιήσει ότι και φέτος είναι πολύ κοντά στην κατάκτηση τού πρωταθλήματος; Πόσοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι κατέκτησε ήδη έναν τίτλο και ότι είναι στους "8" τού Τσάμπιονς Λιγκ, σκορπίζοντας την Μίλαν των 7 κυπέλλων πρωταθλητριών στο Σαν Σίρο και στο Ολντ Τράφορντ;

Είναι η πρώτη χρονιά μετά από πάρα πολλά χρόνια που η Γιουνάιτεντ δουλεύει τόσο αποτελεσματικά και, κυρίως, τόσο αθόρυβα. Και αν σκεφτεί κανείς πως τα προβλήματα με την... ηχορρύπανση είναι πολλά, τότε ίσως μπορέσει να καταλάβει γιατί θεωρώ τη Γιουνάιτεντ ως το μεγαλύτερο φαβορί για το φετινό Τσάμπιονς Λιγκ. Η Γιουνάιτεντ μπορεί να βασιστεί στον Σερ Άλεξ και ο Σερ Άλεξ μπορεί να βασιστεί στην ομάδα του.

Κλείνω με μία πρόταση που έχω να κάνω στους διοικούντες τής Γιουνάιτεντ. Όποτε πραγματοποιηθεί η επέκταση τού Ολντ Τράφορντ, να ονομάσετε το νέο τμήμα τού γηπέδου "Sir Alex Ferguson". Μπορεί όποτε μιλάει να λέει απίστευτες μπούρδες, αλλά ως προπονητής χαρακτηρίζεται άνετα μεγαλοφυΐα.

Υ.Γ. Κι αυτά τα λέει ένας φανατικός οπαδός τής Λίβερπουλ.

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

ΔΕΝ ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ ΣΤΟ MEGA...

Ρε σεις πάτε καθόλου καλά στο Mega; Διακόπτετε τον αγώνα τού UEFA Champions League για να δείξετε τις δηλώσεις τού Παπανδρέου;;;;;;;;;; Δεν μπορείτε να τις δείξετε στο μεταμεσονύκτιο δελτίο ή έστω στο ημίχρονο; Πάτε καθόλου καλά; ΑΙΣΧΟΣ!!! Εδώ δεν διέκοψε ο Λαζόπουλος για να δείξει τις δηλώσεις και διακόψατε εσείς; Στέκετε ρε καθόλου; Ντροπή και πάλι ντροπή. Αυτό που κάνατε είναι το λιγότερο απαράδεκτο και πρέπει να ζητήσετε άμεσα συγγνώμη.

Υ.Γ. Μετά σου λένε ότι στο Mega σέβονται τα αθλητικά. ΕΙΣΤΕ ΡΕΖΙΛΗΔΕΣ!


Karolos27

Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ, ΕΝΑ ΠΡΩΙ, ΘΑ ΠΕΤΑΞΕΙ ΤΟ ΠΟΥΛΙ...

Είστε βαρετοί, άθλιοι, γελοίοι και πάνω απ' όλα προβλέψιμοι. Ναι, πάει για όλους σας. Πάει και για σας που επί μήνες γκρινιάζατε ότι δεν παίρνονται τα κατάλληλα μέτρα για μείωση τού ελλείματος και με το που πάρθηκαν, αρχίσατε την γκρίνια. Πάει και για σας που τα λέτε βάναυσα, ενώ θα έπρεπε να πράξετε ακριβώς τα ίδια εάν ήσασταν στην εξουσία. Αλλά στην Ελλαδίτσα (για δεκαετίες θα είναι Ελλαδίτσα, μπορεί σε 100 χρόνια να ξαναγίνει Ελλάδα) έτσι είναι τα πράματα.

Όσον αφορά τώρα αυτούς που κυβερνούν, ντροπή και σε σας. Χαίρεστε και το παίζετε μάγκες επειδή κάνατε τα απαραίτητα. Έχουμε φτάσει σε σημείο να κάνουμε απαραίτητα τα αυτονόητα, γιατί είναι αυτονόητο να θες να μειωθεί το έλλειμα τής χώρας σου. Όμως, αντί να πάρεις τα κατάλληλα μέτρα (άλλο αυτονόητο τούτο 'δω), πρέπει να πάρεις τα απαραίτητα μέτρα, αλλιώς θα σου κόψει το πωπουδέλι η Ε.Ε. Ώπα ρε σεις του ΠΑΣΟΚ, μεγάλη μαγκιά κάνατε πάλι. Θα φροντίζω κι εγώ από 'δω και μπρος να προσέχω πολύ που πατάω, μην τυχών πατήσω πάνω στην μαγκιά σας που ξεχειλίζει και γλιστρήσω. Κι άμα σπαστώ, πού λεφτά για πληρωμές νοσοκομείων και λοιπών...

Είστε υπερβολικά προβλέψιμοι όμως. Γεια σου ρε Τσίπρα παιδί τού λαού! Εσύ ακόμα κι αν ακούσεις για ΔΩΡΕΑ πχ 100 δισεκατομμυρίων στην Ελλάδα, θα αρνηθείς για να το παίξεις έξυπνος. Όχι ρε φίλε, δεν είσαι έξυπνος. Ένας συνηθισμένος μαλάκας είσαι, τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο. Άντε να χαρείς τώρα και να πεις στον Αλαβάνο ότι είμαι βαλτός από κάποιο άλλο κόμμα και κάνω προπαγάνδα και συκοφαντία. Πες μας κι εμάς τι διάολο θέλεις να καταλάβουμε. Ουστ από 'δω ρεεε (με φωνή 4 αυτό).

Να κάνω μια απλή ερώτηση; Ας την κάνω... Γιατί εδώ και τόοοσα χρόνια δεν έχω ακούσει από κανέναν πρόταση για δημιουργία υπουργείου αθλητισμού; Με γενικές γραμματείες κι αυτά θέλετε να πάμε μπροστά ε; Ναι κι εγώ θέλω να κόψω το χέρι μου και να βγουν άλλα τρία μετά, σαν την Λερναία Ύδρα ένα πράμα. Θέλετε να πάει μπροστά ο αθλητισμός, να εκλείψουν τα φαινόμενα βίας, να έρθουν διεθνείς διακρίσεις και λοιπά. Με μία απλή γενική γραμματεία θα γίνει αυτό; Και στην τελική, αν ήταν σοβαροί εκεί πέρα μπορεί να γινόταν και κάτι. Όταν κάθονται και τα ξύνουν όλη μέρα, μετά να μη θέλουν προκοπή, απλά να βγάζουν τον σκασμό.

Κι ο άλλος ο Βολταίρος τι ήθελε και μίλαγε... Καραμέλα έχει γίνει η φράση του από όλους. Όποιος θέλει να πει μία μέγιστη μαλακία, επικαλείται αρχικά τον Βολταίρο και μετά πετάει την κοτσάνα. Συγγνώμη παιδιά, αλλά ο Βολταίρος δεν είπε πως έχουμε κι εμείς υποχρέωση να ακούμε τις κοτσάνες που εκσφενδονίζετε δεξιά κι αριστερά. Αλλά και να το 'λεγε, σιγά μην το ξέραμε. Ένα μάτσο ανιστόρητοι είμαστε.

Μιας κι είπα για ιστορία, πάμε και στο δημοσίευμα τού Focus. Σας πείραξε τόσο πολύ η Αφροδίτη τής Μήλου με το κωλοδάχτυλο; Εμένα μ' άρεσε και μάλιστα αφιέρωσα τη χειρονομία αυτή σ' όλα τα λαμόγια τής Βουλής. Δεν ξέρετε τίποτα από ιστορία.... Παρ' όλ' αυτά, έχετε την απαίτηση να ξέρουν οι ξένοι και να τη σέβονται κιόλας. Αφού δεν τη σέβεστε εσείς ρε, θα την σεβαστούν αυτοί; Καλά κάνουν και μας κοροϊδεύουν, αφού αυτό μας αξίζει. Ας αλλάξουμε ρότα, να αλλάξουν στάση κι αυτοί. Κι αν δεν αλλάξουν, πολύ που μας ένοιαξε. Λες και καθορίζει τη ζωούλα μας ένα δημοσίευμα ενός ξένους περιοδικού. Να πάτε στο δωματιάκι να απαιτήσετε, όπως είπε κι ο Τσουκαλάς κάποτε. Να απαιτείτε πρώτα απ' τον εαυτούλη σας και μετά βλέπουμε... Ως τότε έχουμε κάποια εκατομμύρια χρόνια μπροστά μας...

Πού θα πάει όμως... Θα τα βρείτε κάααποτε μπροστά σας. Σήμερα, αύριο, μεθαύριο ή σε λίγα χρόνια, δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία. Το θέμα είναι ότι θα τα βρείτε. Δε με νοιάζει αν όλοι είστε γενιά τού Πολυτεχνείου και λέτε ότι περάσατε δύσκολα. Αλλά επειδή μάλλον ισχύει αυτό, δε νομίζω ότι όποιος περνάει κάποτε δύσκολα, μετά πρέπει να διαλύσει τη χώρα, αυξάνοντας ελλείματα, διανέμοντας με πανηλίθιο τρόπο τα φράγκα και κάνοντας διάφορες "ομορφιές", όπως κάνατε πολλοί από εσάς. Μπορείτε να ανοίξετε ένα λεξικό και να κοιτάξετε τη λέξη "αποποίηση" και μετά τη λέξη "ευθύνη".

Αυτά τα λίγα για τώρα, τα 'γραψα γιατί δεν είχα τι να κάνω.

Κάποια μέρα, ένα πρωί, θα πετάξει το πουλί
και οι μάγκες θα το παίζουν λούφα και παραλλαγή...

Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ

Όταν τα πράγματα φτάνουν στα όριά τους, φυσικό είναι κάποια στιγμή και εσύ ο ίδιος να νιώθεις μέσα σου οργή...Τα τελευταία χρόνια η Ελληνική Αστυνομία έχει δείξει το χειρότερό της πρόσωπο στην Ελλάδα που υποτίθεται ότι υπηρετεί, στους έλληνες πολίτες που υποτίθεται ότι προστατεύει.
17 Νοέμβρη του 2006,ο Κύπριος σπουδαστής Αυγουστίνος Δημητρίου δέχεται άγρια επίθεση από 6-7 αστυνομικούς με πολιτική περιβολή στη Θεσσαλονίκη.Ο λόγος;Για τους αστυνομικούς προφανής...αλλά για τον Αυγουστίνο κανένας.Τον πλησιάζουν,χωρίς να δηλώσουν καν την ταυτότητά τους,και το αποτέλεσμα ήταν ο σοβαρός τραυματισμός του.Μιλάω φυσικά για την υπόθεση ¨ζαρντινιέρα¨.Το βίντεο που αποδεικνύει την αναίτια επίθεση των αστυνομικών το έχουν παρακολουθήσει πάνω από 60.000 άνθρωποι στο διαδίκτυο,επιβεβαιώνοντας έτσι το διαφαινόμενο-οι εν λόγω ¨κύριοι¨ επιτίθενται στον Κύπριο σπουδαστή χωρίς προφανή αιτία,χωρίς να έχουν συμβεί προηγούμενα,χωρίς να τους έχει προκαλέσει ο ίδιος.Η αστυνομία δείχνει το σκληρό της πρόσωπο ακόμη μια φορά.Η ποινή που δέχτηκαν;;Φυλάκιση από 15 έως 39 μήνες, ορισμένες εξ αυτών με αναστολή.Όλες τους εξαγοράστηκαν προς πέντε ευρώ την ημέρα(!!!).Η αστυνομική βία έχει σε αυτήν την περίπτωση στόχο έναν ανήμπορο φοιτητή,η ελληνική δικαιοσύνη αποτυγχάνει παταγωδώς να δικαιολογήσει τουλάχιστον την ύπαρξη της,ενώ ο Αυγουστίνος Δημητρίου ζει ακόμα με το σημάδι της αστυνομικής ωμότητας αποτυπωμένο στις ουλές που απόκτησε στο σώμα του εκείνο το μοιραίο βράδυ.
6 Δεκέμβρη 2008.Ο δεκαπεντάχρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από πυρά ειδικού φρουρού στην περιοχή των Εξαρχείων,περίπου στις 9 μμ, στη συμβολή των οδών Τζαβέλα & Μεσολογγίου.Σύμφωνα με την αρχική μαρτυρία του ειδικού φρουρού, το περιστατικό συνέβη έπειτα από επίθεση που δέχθηκαν ο ίδιος και ο συνάδελφός του από παρέα 30 κουκουλοφόρων, που ανήκαν κατά πάσα πιθανότητα στον αντιεξουσιαστικό χώρο και είχε ως αποτέλεσμα να πυροβολήσει τρεις φορές, δύο στον αέρα και μια στο έδαφος. Η τελευταία από τις βολές σύμφωνα με τον ειδικό φρουρό εξοστρακίστηκε στο έδαφος και χτύπησε το νεαρό στο στήθος.Όμως,σύμφωνα με μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, όπως μεταδόθηκαν από τα μέσα ενημέρωσης, η αντιπαράθεση περιορίστηκε σε φραστική διένεξη των δύο αστυνομικών με μία ομάδα 4-5 ατόμων, που είχε ως αποτέλεσμα να πυροβολήσει ο ειδικός φρουρός σε ευθεία βολή το πλήθος και να πετύχει το νεαρό μαθητή στο θώρακα.Σε ευθεία βολή...Αυτή η κατάθεση των μαρτύρων,¨ακυρώνει¨ στην ουσία την κατάθεση του ειδικού φρουρού περί εξοστρακισμού.Εκείνο το βράδυ τα θεμέλια του ¨δημοκρατικού¨ πολιτεύματος στην Ελλάδα σείστηκαν, και δημιούργησαν ρωγμές στην ιδέα περι ¨προστασίας του πολίτη¨ που υπηρετεί η ΕΛ.ΑΣ. ενώ παράλληλα στους Έλληνες πολίτες επανήλθε στη μνήμη τους η υπόθεση ¨Καλτεζά¨ το 1985.Νέοι και μη,βγήκαν στους δρόμους εκφράζοντας την αγανάκτηση τους για το γεγονός αυτό,ενώ τα Μ.Μ.Ε. απέδωσαν το χαρακτηρισμό της ¨εξέγερσης¨ σε αυτό το ξέσπασμα οργής.

<<Εάν έπρεπε ή όχι να πυροβολήσει ο αστυνομικός, το εάν τελικώς έπρεπε να χαθεί αυτό το παιδί και ποιο αδίκημα θα πρέπει αποδοθεί στους αστυνομικούς θα το κρίνει η Δικαιοσύνη.>>
— Αλέξης Κούγιας, δήλωση στα ΜΜΕ 10/12/2008

Ο ¨κύριος¨ Κούγιας ανέλαβε την υπεράσπιση των 2 ειδικών φρουρών προσπαθώντας με γελοία,κατά τη γνώμη μου, επιχειρήματα να δικαιώσει στην ουσία τους δράστες της δολοφονίας.Οι δηλώσεις του είχαν ως αντικείμενο το ότι ο Αλέξης σύχναζε στα Εξάρχεια,ήταν γόνος εύπορης οικογένειας,και το ότι είχε αποβληθεί από το σχολείο που φοιτούσε.Το εν λόγω σχολείο με ανακοίνωσή του,διαψέυδει τον ισχυρισμό αυτό,ενώ εγώ ακόμα προσπαθώ να καταλάβω για ποιον λόγο το να βγαίνει ένας νέος στα Εξάρχεια ή το να έχει μια οικονομική άνεση αποτελεί κάτι μεμπτό. Οι οριστικές ποινές στους ειδικούς φρουρούς δεν έχουν υποβληθεί ακόμα. Γεννιούνται όμως πολλά και καίρια ερωτήματα...Αυτός είναι ο ρόλος της ελληνικής αστυνομίας;Η δολοφονία δεκαπεντάχρονων;Σε τι εποχές ζούμε εν τέλει;;;¨Το κράτος δολοφονεί¨ είναι το πιο επίκαιρο σύνθημα στα χείλη των νέων εκείνη την περίοδο,η οργή πηγάζει μέσα από τα στήθη μας και απελευθερώνεται στους δρόμους.¨Στο δρόμο,στο δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο¨.Κάποια πράγματα δεν περιγράφονται με λέξεις,είναι δύσκολο να περιγράψεις τα συναισθήματα σου εκείνες τις μέρες.Σίγουρα οργή όπως προανέφερα,μίσος μερικές φορές,θλίψη,απόγνωση,θυμός,ένταση...Ένας νέος νεκρός,μία φωνή που έσβησε νωρίς. Νιώσαμε βαθιά στο πετσί μας τι σημαίνει τρομοκρατία εκείνη την περίοδο.Η αστυνομία δεν υφίσταται,υπάρχει μόνο η σφαίρα που καρφώθηκε στο σώμα του Αλέξη για να υπενθυμίζει το ρόλο της σε αυτήν την κοινωνία.Να φοβίζει,να βιαιοπραγεί, να δολοφονεί.
5 Μαρτίου 2010.Ένα ακόμη γεγονός που θίγει την Ελληνική Αστυνομία είναι η επίθεση με δακρυγόνα στον Μανώλη Γλέζο.Ο Μανώλης Γλέζος είναι δημοσιογράφος και αποτελεί εξέχουσα προσωπικότητα της Αριστεράς.Στις 30 Μαίου 1941,ο Γλέζος μαζί με τον Απόστολο Σάντα υπέστειλαν τη γερμανική σημαία με τον φερόμενο αγκυλωτό σταυρό (του Γ' Ράιχ) που βρισκόταν στην Ακρόπολη.Το εγχείρημα αυτό,είχε ως αποτέλεσμα την σύλληψη τους στις 24 Μαρτίου του 1942 από γερμανικό κλιμάκιο και τον φυλακισμό τους στις φυλάκές Αβέρωφ όπου βασανίστηκαν απάνθρωπα.Αφέθηκε ελεύθερος καθώς είχε προσβληθεί από φυματίωση βαριάς μορφής.Έπειτα συνελλήφθη άλλες 5 φορές, το 1943 από τους Ιταλούς κατακτητές,το 1944 απο συνεργάτες των κατακτητών,το 1948 για τις πολιτικές του πεποιθήσεις ενώ συνάμα καταδικάστηκε σε θάνατο,το 1958 ως κατάσκοπος της ΕΣΣΔ,πράγμα το οποίο δεν αποδείχτηκε ποτέ,και το 1967 την ημέρα του πραξικοπήματος στις 2 τα ξημερώματα ενώ παρέμεινε στη εξορία μέχρι το 1971.Αναγκάστηκα να γράψω συνοπτικά τι υπέστη ο Μανώλης Γλέζος λόγω της αντίστασής του κατά του Ναζισμού και των αριστερών πολιτικών του πεποιθήσεων,ώστε να γίνει σε όλους κατανοητό ποιος είναι ο άνθρωπος που οι δυνάμεις των ΜΑΤ ψέκασαν στο πρόσωπο με δακρυγόνα,σε ποιον συμπεριφέρθηκαν με αυτόν τον τρόπο που δηλώνει τουλάχιστον ασέβεια στο πρόσωπο ενός,θα μου επιτρέψετε,σύγχρονου ήρωα.Μία τέτοια μορφή της ελληνικής σύγχρονης ιστορίας,υφίσταται τέτοιου είδους επιθέσεις απο τις ομάδες ΜΑΤ.Και ρωτώ...Δεν ξέρουν αυτοί οι ¨άνθρωποι¨ ποιον έχουν απέναντί τους;Δεν γνωρίζουν το ποιόν του;Τους αγώνες του;Τις θυσίες του;Τι έχει κάνει,στο κάτω κάτω,ώστε να μπορούν εκείνοι ελεύθερα να δέρνουν φοιτητές,έφηβους και συνταξιούχους;Δεν μπορώ να καταλάβω με ποιο κριτήριο κάποιοι άνθρωποι γίνονται αστυνομικοί όταν δεν γνωρίζουν την ιστορία της χώρας στην οποία βρίσκονται και υποτίθεται πως έχουν ως κύριο μέλημά τους την ασφάλεια των πολιτών της.
Τα παραπάνω γεγονότα χαρακτηρίστηκαν ως ¨ατυχή¨.Έχουν όμως κοινό παρονομαστή το βίαιο πρόσωπο της αστυνομίας στις μέρες μας.Μία αστυνομία που έχει κερδίσει με το σπαθί της τον χαρακτηρισμό των μελών της ως ¨μπάτσους¨.Σίγουρα με τα λεγόμενά μου δε θίγω ολόκληρο το αστυνομικό σώμα.Αλλά τόσα πολλά ατυχή γεγονότα μαζεμένα σε διάστημα λίγο μόνο χρόνων,μόνο συμπτώσεις δεν είναι.Έχουν άραγε παιδεία οι αστυνομικοί αυτοί;Έχουν πρώτα απ'όλα σώας τας φρένας;Είναι δυνατόν στην εποχή μας να γινόμαστε μάρτυρες ξυλοδαρμών, δολοφονιών και επιθέσεων από αστυνομικούς σε α(o)πλούς πολίτες;Και όμως γίνεται αλλά όσο δεν εκφράζουμε την αντίθεσή μας με πάθος,θα συμβαίνουν τα ίδια!!Όσο σκύβουμε,τόσο θα κορδώνονται εκείνοι...Είναι απαραίτητο να ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ τι έχει συμβεί!!Να μην μένουμε στο ¨έλα μωρέ, πριν 2 χρόνια έγινε¨ όπως συνηθίζουμε άλλωστε.Είναι χρέος μας να φωνάζουμε γι'αυτό που μας ανήκει και το στερούμαστε αλλά και να διεκδικούμε συνεχώς αυτά τα οποία δεν έχουμε κατακτήσει ακόμα,διότι ο εφησυχασμός οδηγεί στην αδράνεια,η αδράνεια στην απάθεια και η απάθεια στο να χάσουμε αυτά για τα οποία παλέψαμε.Σαν πολίτες δικαιούμαστε να έχουμε μια αστυνομία που θα προστατεύει και δεν θα τρομοκρατεί,δεν θα σκοτώνει,δεν θα ξυλοκοπεί.Μία αστυνομία που να σέβεται και δεν θα επιβάλλεται μέσω του γκλοπ,των δακρυγόνων,του περίστροφου και των χημικών ουσιών.Δεν ξέρω αν ζητάω πολλά,αλλά σίγουρα δεν είμαι ο μόνος...

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΧΑΖΟΙ ΡΕ ΤΖΟΥΛΙΑ...

Όταν κάνεις κάτι, πρέπει να παραδέχεσαι ότι το 'κανες. Ειδικά όταν αυτό ενοχλεί άλλους ή ακόμα και σένα. Κι η Τζούλια φαίνεται ότι αυτό δεν το καταλαβαίνει με τίποτα.

Βγάζει το dvd στα περίπτερα, όπου το πουλάει 20 ευρώ. Παραγωγή τής Sirina, η οποία κανονικά θα έπρεπε να έχει τιμή 10 ευρώ και διάρκεια πάνω από 2 ώρες (όπως π.χ. στο dvd "ο ταξιτζής"). Κάτι τέτοιο δε συνέβη. Το όνομα "Τζούλια Αλεξανδράτου" πουλάει τρελά, γι' αυτό και η μικρής διάρκειας παραγωγή πουλήθηκε με τιμή 20 ευρώ. Μία ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ παραγωγή, με κάμποσο κόσμο πίσω απ' τις κάμερες. Αν πούμε ότι πουλήθηκαν κοντά στα 200.000 dvd, τότε τα έσοδα άγγιξαν τα 4.000.000 ευρώ!

Η Τζούλια, σύμφωνα με όσα λέγονται, πήρε 200.000 ως αμοιβή και το 1/3 των εσόδων. Πάνω από ένα εκατομμύριο δηλαδή. Το άλλο 1/3 η Sirina και το άλλο 1/3 ο Ian Scott. Το ότι η Τζούλια λέει ότι ο επιβήτορας ονομάζεται Γιώργος είναι τρίχες κατσαρές, ας το ψάξει κάποιος να δει ότι το πουλάκι τού επιβήτορα είναι ίδιο με αυτό του Ian Scott, στην σκηνή που κερνάει την Clara Morgane. Για να μη νομίζει η Τζούλια ότι είμαστε και τίποτα άσχετοι, ξέρουμε πολλά περισσότερα απ' αυτήν.

Στις περισσότερες ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΕΣ παραγωγές για ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ, η κάμερα ήταν σε θέση POV (Point of view). Αυτό, άλλωστε, μπορεί να το τσεκάρει κανείς παρακολουθώντας βίντεο άλλων διασημοτήτων, όπως τής Πάμελα Άντερσον στις περιπέτειές της με Tommy Lee και Brett Michaels, για να καταλάβει ότι όντως έτσι είναι. Ε δε θα 'ρθει τώρα μία άκυρη Τζούλια Αλεξανδράτου να πάει κόντρα στην ιστορία τής τσόντας!

Ας το παραδεχτεί ότι έγινε επαγγελματική δουλειά, ώστε να της αναγνωρίσουμε το ήθος μέσα στην ανηθικότητα. Θα ήταν μεγάλη μαγκιά, κατ' εμέ, να έβγαινε και να δήλωνε ότι όντως έγινε ό,τι έγινε γιατί ήταν καλή η αμοιβή ή επειδή ήθελε κλπ., παρά να βγαίνει και να το παίζει μυξοπαρθένα και εξαπατημένη. Όπως είπα και στην πρώτη πρόταση, πρέπει να παραδέχεσαι ό,τι κάνεις και να μην αποποιείσαι των ευθυνών σου.

Πέραν αυτών, έχω να κάνω και μία πολύ καλή πρόταση στην Τζούλια. Την επόμενη φορά, να χώσει μέσα το 5λιτρο βαρελάκι τής Heineken! Όχι ότι περιμένω να καταλάβει τίποτα τότε, απλά έτσι για το γαμώτο ρε σεις... Δε θα 'χαμε και δυσκολία να καταλάβουμε την μάρκα, σ' αντίθεση με την περίπτωση της σαμπάνια...

Υ.Γ. Κρίμα για τους γονείς της, οι οποίοι βλέπουν την κόρη τους να γίνεται καθημερινά πιο ρεζίλι απ' το ρεζίλι, πιο γελοία κι απ' την ίδια την γελοιότητα. Αν η Τζούλια ήθελε τόσο πολύ την... αναγνώριση, ας περίμενε να φύγουν πρώτα αυτοί απ' τη ζωή και μετά ας έκανε ό,τι σκατά ήθελε. Τώρα τους έκανε την καρδιά περιβόλι και βγαίνει στα κανάλια και κλαίει. Ντροπή της.

Υ.Γ. 2: Στηρίζω το "Ράδιο Αρβύλα" στο θέμα με την προβολή των σκηνών το βράδυ τής Τετάρτης, γιατί εφόσον δεν έχει πρόβλημα η Τζούλια με την τσόντα (λέει ότι έχει, αλλά αν είχε δε θα την έβγαζε), δεν μπορεί να έχει το ΕΣΡ. Κι όσα λένε οι αρμόδιοι περί υποβάθμισης τής γυναίκας και τής ανθρώπινης αξίας είναι πίπες, λες κι είναι το μόνο που υποβαθμίζει το επίπεδο τής ελληνικής τηλεόρασης. Οι ίδιες οι κατίνες που υπάρχουν στην τηλεόραση δε σας πειράζουν, η προβολή μερικών σκηνών από δουλειά μιας άλλης κατίνας, όμως, σας πείραξε...

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

ΟΧΙ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣΕ ΤΟ ΕΣΡ...

Ράδιο Αρβύλα και προβολή σκηνών από το εκπαιδευτικό dvd τής Τζούλιας. Αυτή είναι μία πρόσθεση. Το άθροισμά της ακούει στο όνομα ΕΣΡ. Γιατί, όπως ήταν αναμενόμενο από την πρώτη κιόλας στιγμή, τα παιδιά τού "Ράδιο Αρβύλα" πρέπει να απολογηθούν και πάλι.

Λες κι η Τζούλια έβγαλε το dvd για να το βλέπει ως ρομαντική κομεντί ή για να το δουν οι συγγενείς της. Το 'βγαλε στα περίπτερα ρε σεις, πότε θα πάρετε χαμπάρι τι γίνεται; Εδώ δεν ενοχλείται η ίδια που παίζει σε τσόντα, ενοχλείστε εσείς; Γιατί; Επειδή είναι καλό το επίπεδο τής ελληνικής τηλεόρασης και το υποβαθμίζει το "Ράδιο Αρβύλα"; Επειδή κάνουν ρεζίλι τους ήδη ρεζιλεμένους; Εξηγήστε τι σας πείραξε, μπας και συμφωνήσει κανένας μαζί σας.

Έγινε νούμερο ένα θέμα η έκδοση μίας απλής τσόντας, εκτός αν σε εσάς φάνηκε έργο τέχνης ή τίποτα τέτοιο. Για μένα ήταν, είναι και θα είναι μία απλή τσόντα. Οι Αμερικάνοι έχουν δει πολλές αξιόλογες ηθοποιούς σε γυμνές σκηνές, εκτός αν δεν το 'χετε συνειδητοποιήσει. Η Τζολί, η Χάγιεκ, η Μιλάνο και πολλές άλλες έχουν γυρίσει σκηνές με γυμνό, κάτι που δε νομίζω να σας χάλασε κιόλας. Κλασσικό παράδειγμα η "απόλυτη αμαρτία" και το "Desperado". Κι όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν...

Όταν σε καιρούς οικονομικής κρίσης 200.000 άτομα δίνουν απλόχερα 20 (!!) ευρώ για ένα dvd, τι να πεις... Η Sirina σε 24 ώρες κατάφερε να βγάλει 4 εκατομμύρια, με μία απλή κάμερα και 2 άτομα. Μπορείτε να το συνειδητοποιήσετε αυτό ή μπα; Άλλα προβλήματα δεν είχε ο κόσμος, το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να προλάβει να αγοράσει το dvd τής Τζούλια ή όχι. Το "εδώ ο κόσμος καίγεται και το ... χτενίζεται" ταιριάζει απόλυτα.

Αντί να κάθεστε να ψάχνετε στο ίντερνετ το dvd, πηγαίντε στο περίπτερο, αγοράστε το και μετά πηγαίντε και για ένα καφεδάκι. Ε αμάν πια, μας τα πρήξατε!

Υ.Γ. Κι αυτός ο Ian Scott... από 'κει που κέρναγε μία θεά (όταν θυμηθώ όνομα θα το προσθέσω), κατέληξε με την σκυλομούρα την Τζούλια!! Έλεοοοοος!

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΚΑΝΤΗΛΑΚΙΑ...

Δε χρειάζεται πρόλογος γιατί δεν κάνουμε έκθεση. Απλά να πω ότι είναι μεγάλη ευχαρίστηση να βγάζουν μερικοί κομπλεξικοί καθηγητές τον σκασμό. Κι αν στο σχολείο τους τσούζει και μπορούν να τρέχουν τον κάθε... αντιδραστήρα (α ρε Φατσέααα) σε λυκειάρχεις και λοιπούς, για το μπλογκ απλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, η ελευθερία λόγου είναι δικαίωμα και η φίμωση των ιστολογίων (μπλογκ για όσους κατάγονται απ' το χωριό τού Βαϊμάκη) ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ.

ΓΙ' ΑΥΤΟ ΒΓΑΛΤΕ ΤΟ ΣΚΑΣΜΟ ΜΕΡΙΚΟΙ ΚΙ ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΚΟΡΟΪΔΑΑΑΑΑΑ!

Υ.Γ. ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ, ΚΥΡΙΟΙ, ΝΑ ΚΑΛΕΣΕΤΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ, ΝΑ ΤΗΣ ΠΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΝΤΑ. ΟΥΣΤ ΑΠΟ 'ΔΩ ΡΕΖΙΛΗΔΕΕΕΕΕΣ (με φωνή 4 το τελευταίο)...