Μάρμαρο, λίγο μέταλλο και πολύ μαύρο. Επτά γραμμές με λευκές λέξεις για να απαλύνουν τον πόνο της και μια φωτογραφία του για να μην ξεχάσει κανείς.
Στη διασταύρωση των οδών Μεσολογγίου και Τζαβέλλα, εκεί όπου μια σφαίρα σταμάτησε τη ζωή του Αλέξανδρου, υπάρχει από χθες μια επιτοίχια πλάκα. «Εδώ, στις 6 Δεκεμβρίου 2008, εντελώς αναίτια έσβησε το παιδικό χαμόγελο του αθώου δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τις σφαίρες αμετανόητων δολοφόνων».
Η μητέρα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου εμφανίστηκε για πρώτη φορά δημόσια στον τόπο που εκτέλεσαν τον γιο της. Με εντολή της δύο εργάτες έσκαψαν τον τοίχο και ουσιαστικά εντοίχισαν την πλάκα. Σαν να φοβόταν αυτή η μάνα ότι κάποιος θα προσπαθήσει να την ξηλώσει, όπως ο αστυνομικός ξήλωσε το νήμα της ζωής του παιδιού της.
Μέχρι τώρα στη διασταύρωση υπήρχαν οι χαρακτηριστικές ταμπέλες που είχαν τοποθετήσει οι φίλοι του Αλέξανδρου, οι οποίοι αυτοβούλως μετονόμασαν λίγες μέρες μετά την 6η Δεκεμβρίου τις οδούς σε «Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου».
Τριγύρω συνθήματα γραμμένα σε μαύρο και κόκκινο. Χιλιάδες σημειώματα κολλημένα με κάθε τρόπο φτιάχνουν ένα παζλ αγάπης, διαμαρτυρίας και οργής. Κάποια ξέβαψαν από τη βροχή, άλλα γράφτηκαν σήμερα. Δίπλα σε όλα αυτά τοποθέτησε η μάνα το δικό της σημείωμα. Που δεν θα ξεβάψει ποτέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου