ΜΟΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ Η ΕΞΟΥΣΙΑ

ΑΝΑΜΕΣΑ στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη προσπαθεί να ισορροπήσει η κυβέρνηση, με την ελπίδα ότι θα κατορθώσει εν τέλει να διασωθεί, έστω και προσωρινά. Οι γιορτές είναι μια κάποια ελπίδα να σταματήσουν οι διαδηλώσεις και τα επεισόδια, να εκτονωθεί η τεταμένη ατμόσφαιρα και να μπουν οι πολίτες στο κλίμα των εορτών- στο μέτρο του δυνατού. Είναι η λεγόμενη «επιχείρηση γαλοπούλα», που πιστεύεται ότι θα ανακουφίσει και τον πρωθυπουργό και το κυβερνητικό επιτελείο.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, υπάρχει και η οικονομική δυσανεξία. Ο προϋπολογισμός που ψηφίζεται αύριο είναι, εξ όσων φαίνεται, παντελώς ανεφάρμοστος. Κινείται στη σφαίρα της κυβερνητικής φαντασίας και είναι σχεδόν δεδομένο, ότι σύντομα θα αναγκασθεί ο νυν ή ο επόμενος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών να επιφέρει αλλαγές, ώστε να τον προσαρμόσει στα πραγματικά δεδομένα της ελληνικής οικονομίας. Στα δυο στενά κινείται πλέον και η κυβέρνηση και η χώρα.

ΑΔΥΝΑΜΟΣ ο πρωθυπουργός να αντιμετωπίσει τα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά προβλήματα, επιχειρεί για άλλη μια φορά να επιρρίψει την ευθύνη στα κόμματα της αντιπολίτευσης, κυρίως στο ΠΑΣΟΚ, στο οποίο, εδώ και πέντε χρόνια, φορτώνει κάθε στραβό που συμβαίνει στη χώρα. Αδυνατεί ακόμη το κυβερνών κόμμα να αντιληφθεί ότι τιμωρήθηκε δις στις εκλογές το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ότι εδώ και μία πενταετία τη χώρα κυβερνά η Ν. Δημοκρατία.

Η ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ κατάσταση στην κοινωνική και οικονομική ζωή, που προκλήθηκε από τον φόνο του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και τα όσα ακολούθησαν, επιτείνεται και από τη διαλυτική επίδραση που φαίνεται ότι έχει ο αναμενόμενος (αναπόφευκτος;) ανασχηματισμός. Εμφανή είναι τα σημάδια παράλυσης του οικονομικού επιτελείου, που είναι υποχρεωμένο να μηχανευθεί λύσεις για πάμπολλα ζητήματα, αφού πρέπει να συντάξει νέες δέσμες μέτρων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Οι εξαγγελίες για τους ξενοδόχους δεν λύνουν το πρόβλημα!

ΒΡΑΧΝΑΣ για την οικονομία είναι ο εξωτερικός δανεισμός, με την ενδεχομένως και κερδοσκοπική επίθεση σε βάρος των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου και παρ' όλο που η κυβέρνηση μιλά για κινδυνολογία, φαντάζει αναπόφευκτη η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, καθώς οι 250 μονάδες βάσης στον δανεισμό αποτελούν το τελευταίο οχυρό, που όπου να 'ναι θα πέσει.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ είναι ανίσχυρη να εξασφαλίσει την ομαλότητα στην κοινωνική ζωή του τόπου και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την έξοδο από την οικονομική κρίση. Περιορίζεται σε ευχολόγια και φρούδες ελπίδες, ότι κάποιο θαύμα θα γίνει. Περισσότερο, βέβαια, στηρίζεται στην ισχνή μεν πλειοψηφία της, αλλά και στην ισχυρή βούλησή της να παραμείνει στην εξουσία.