ΕΤΣΙ ΠΟΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΚΟΥΦΑΛΑ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ!

ΦΙΛΟΣΟΦΗΜΕΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ ΕΚ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ

Εδώ υπάρχουν σύνδεσμοι για να διαβάσετε τις φιλοσοφημένες φιλοσοφίες...
Μέρος 1ο
Μέρος 2ο
Μέρος 3ο

Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Μ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ!

 ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΕΙ ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΑ ΠΥΡΑ ΤΟΥ.

Η κλήρωση για τα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ πραγματοποιήθηκε κι ο Παναθηναϊκός, εφόσον ξεπέρασε εύκολα το εμπόδιο της Μάδεργουελ με δύο νίκες, καλείται να προσανατολίσει τα πυρά του στην ισπανική Μάλαγα και μάλιστα με ακρίβεια, αν θέλει να πετύχει το μεγάλο στόχο της εισόδου στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.. 

Ο ΠΑΟ δεν έχει καταφέρει ποτέ ν' αποκλείσει σύλλογο από την Ισπανία σε νοκ άουτ παιχνίδια ευρωπαϊκών διοργάνωσεων τις 6 φορές που έχει κληθεί να το πραγματοποιήσει, ενώ σε σύνολο 25 αγώνων, μετά 3 νίκες, 7 ισοπαλίες και 15 ήττες. Η παράδοση προφανώς και δεν το ευνοεί, αλλά αυτό δεν αποτελεί λόγο για να προδικάσουμε κάτι. 

Ο πρώτος αγώνας έχει προγραμματιστεί για τις 22 του Αυγούστου στην Ισπανία κι η ρεβάνς αναμένεται να παιχτεί στις 28 του ίδιου μήνα στο Ο.Α.Κ.Α. Το ντεμπούτο των πρασίνων για το πρωτάθλημα θα γίνει στις 25 του μήνα, καθώς θα αντιμετωπίσουν στο Λεβαδειακό στις 21:30. 

Η Μάλαγα, πάντως, δεν είναι και στην καλύτερη κατάσταση. Ο Αμπντουλάχ Αλ Τάνι έταξε πολλά στους οπαδούς και στο προσωπικό της ομάδας και αρχικά έδειξε ότι δε θα έμενε μόνο στα λόγια. Σκόρπισε στις ποδοσφαιρικές αγορές 60.000.000 ευρώ για μεταγραφές. Έφερε ονόματα όπως ο Βαν Νίστελροϊ κι ο Καθόρλα, ενώ πριν από κάποιες εβδομάδες ισχυρίστηκε ότι δεν πρόκειται να φύγουν παίχτες από την ομάδα, προκειμένου να συνεχίσει να είναι όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστική.

Λόγια ήταν, όμως, και λόγια παρέμειναν. Τα χρέη σιγά σιγά μαζεύτηκαν, ξεπερνώντας τα 50.000.000 ευρώ και παίχτες έχουν μείνει απλήρωτοι. Σταδιακά όλο και περισσότεροι έχουν διαβεί την πόρτα της εξόδου, μεταξύ αυτών ο Βαν Νίστελροϊ, ο Καθόρλα, ο Απόνιο, ο Ροντόν και τελευταίος ο Ματάισεν. Και πέραν αυτών, δεν είναι λίγα τα έξοδα για τους εναπομείναντες παίχτες της ομάδας. Ο Χοακίν κοστίζει στα ταμεία του συλλόγου 3.500.000 ευρώ το χρόνο, ενώ ακριβώς είναι και ο Ντεμικέλις. Η έλευση του Τουλαλάν κόστισε 15.000.000 ευρώ, με φόντο ένα α λα ισπανικά "λεφτά υπάρχουν". 

Όμως, τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει αυτήν την περίοδο η Μάλαγα, χρειάζεται να μείνουν εκτός του μυαλού των παιχτών του Παναθηναϊκού, προκειμένου ν' αντιμετωπίσουν τους Ισπανούς με την πρέπουσα σοβαρότητα στα δύο παιχνίδια που πλησιάζουν. Εξάλλου, μπορεί να έφυγαν "ονόματα", αλλά κι αυτά που έχουν παραμείνει, δεν είναι σε καμία περίπτωση αμελητέες ποσότητες.

Στον πάγκο βρίσκεται ο Πελεγκρίνι, ο πιο αποτελεσματικός τεχνικός που έχει περάσει από τον πάγκο της Ρεάλ (όπως αναφέρεται στη σημερινή sport day), με ποσοστό νικών 81,58%, που δεν κατάφερε, όμως, να πανηγυρίσει ούτε ένα τρόπαιο. Έχει σημασία ν' αναφέρουμε και τ' ότι ο προκάτοχος του Πελεγκρίνι στην τεχνική ηγεσία δεν είναι άλλος από τον τωρινό προπονητή του Παναθηναϊκού, Ζεσουάλδο Φερέιρα. Ο Πορτογάλος πρώτος ανέλαβε να δρομολογήσει τις διαδικασίες για την αγωνιστική ανάσταση του συλλόγου, στην έναρξη των ημερών του Αλ Τάνι. Δεν τα κατάφερε σε καμία περίπτωση, οδηγώντας τη Μάλαγα έπειτα από 9 αγωνιστικές στη ζώνη του υποβιβασμού. Και τότε ήταν που κλήθηκε να τον αντικαταστήσει ο Χιλιανός.

Αναλυτικά το ρόστερ της Μάλαγα

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ

Καμπαγέρο
Καμενί
Βιέχο

ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ

Γάμεθ
Ουέλιτον
Ντεμικέλις
Μονρεάλ
Ελισέου
Σάντσεθ

ΜΕΣΟΙ

Καμάτσο
Χοακίν
Τουλαλάν
Μαρέσκα
Ντούντα
Μπουονανότε
Ίσκο
Γαρθία Ρέθιο

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ

Φερνάντες
Μπαπτίστα
Χουάνμι
Πορτίγιο

 Γίνεται, συνεπώς, αντιληπτό ότι ο Παναθηναϊκός θα έχει ένα αρκετά δύσκολο έργο, καθώς και τ' ότι είναι εξαναγκασμένος να πάρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στην Ισπανία, προκειμένου να 'χει να μπαλώσει όσο το δυνατόν λιγότερα, σε μια ενδεχόμενη ήττα με μικρή διαφορά τερμάτων (πχ. 1-0, 2-1). Αυτό το έχουν καταλάβει και στο στρατόπεδο των Ισπανών και στοχεύουν σε ευρεία νίκη στον πρώτο αγώνα (γνωρίζοντας, βέβαια, ότι δεν είναι και το ευκολότερο), με σκοπό να μη δυσκολευτούν τόσο στον επαναληπτικό της Αθήνας, ξέροντας κιόλας ότι το Ολυμπιακό Στάδιο θα είναι -εκτός απροόπτου - σχεδόν γεμάτο.

Μένει να δούμε κατά πόσο η ελληνική πλευρά θ' ανταποκριθεί στις προσδοκίες των φιλάθλων της, αλλά και των αγώνων.


ΦΟΥΛ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ!
Η ενίσχυση στα χαφ για τους πρωταθλητές Ελλάδας δεν περίμενε κανείς να γίνει τζάμπα. Η μεταγραφή του Πάουλο Μασάδο αναμένεται να κοστίσει ακριβά στον Ολυμπιακό, εάν ο παίχτης εξαντλήσει το συμβόλαιό του (3+1 χρόνια). Ετησίως, ο Πορτογάλος θα λαμβάνει 1.200.000 ευρώ καθαρά, με την ομάδα να πληρώνει την εφορία. Αυτό σημαίνει πως κάθε χρόνο ο σύλλογος θα καλείται να δίνει περίπου 1.800.000 ευρώ μόνο γι' αυτόν. Η τριετία θα κοστίσει στον Ολυμπιακό κοντά 5.400.000 ευρώ, ενώ μαζί με το κόστος της μεταγραφής και τα 2.700.000 που στάλθηκαν από τους Πειραιώτες στην Τουλούζ, το συνολικό κόστος θα 'χει αγγίξει τα 8.100.000 ευρώ.

Δεν αποκλείεται το ποσό αυτό να εκτιναχθεί ακόμη και στα 10.000.000 ευρώ, αν με το πέρας της τριετίας, ενεργοποιηθεί κι η οψιόν ανανέωσης του συμβολαίου γι' ακόμη ένα χρόνο. Όλα αυτά, βεβαίως, θα ειπώνονται ευκολότερα αφού περάσει ο παίχτης τις ιατρικές εξετάσεις, διότι προ ημερών με την περίπτωση του Κανού, προέκυψε έκπληξη, καθώς ο Βραζιλιάνος κρίθηκε ανέτοιμος από τους γιατρούς κι η μετακίνησή του ακυρώθηκε.

Άνευ εκπλήξεων, ο Ολυμπιακός θα προσθέσει στο ρόστερ του και τον Μασάδο, συγκεντρώνοντας, πλέον, μια λαοθάλασσα οχτών παιχτών για τρεις θέσεις (δεδομένου ότι ο Ζαρντίμ επιλέγει 4-3-3) στο χώρο του κέντρου. Θα τις διεκδικούν ο Μασάδο, ο Φέισα, ο Φουστέρ, ο Μανιάτης, ο Μοντέστο, ο Ιμπαγάσα, ο Τάτος που επέστρεψε από το δανεισμό του και ο Γκρέκο.


ΓΙΑΤΙ Η ΕΡΤ ΠΡΩΤΗ...

Το MEGA στην τελευταία μετάδοση του τσάμπιονς λιγκ που έκανε για την αγωνιστική περίοδο που πέρασε, επέλεξε να δείξει ένα βιντεάκι για να ευχαριστήσει όσους εργάστηκαν επί σειρά ετών στο κανάλι, προκειμένου να γίνεται δυνατή η προβολή του κορυφαίου αυτού αθλητικού γεγονότος στους τηλεθεατές.

Αυτό συνέβη Τετάρτη ξημερώματα. Τετάρτη βράδυ ήταν η σειρά της ΕΡΤ να δείξει αγώνα κι εκεί ξεκίνησε το παραλήρημα. Στον σπίκερ είχε δοθεί ένα χαρτί μ' ένα κείμενο, στο οποίο αναφερόταν ότι η ΕΡΤ πρώτη έφερε το τσάμπιονς λιγκ στην Ελλάδα και αγωνίζεται σκληρά για να μπορούν οι τηλεθεατές να απολαμβάνουν δωρεάν αυτό το προϊόν και μπλα μπλα μπλα. Το συγκεκριμένο κείμενο ο σπίκερ το εκφώνησε πάνω από δέκα φορές, ενώ κατέστη εμφανές ότι το διάβαζε από μέσα.

Από εκείνο το βράδυ, η ΕΡΤ ξανάγινε αντικείμενο χλευασμού και δικαίως. Μάλιστα, το "δωρεάν" σηκώνει αρκετή κουβέντα, καθώς με βάση τα τελευταία στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, η προσφορά της για την απόκτηση των δικαιωμάτων της διοργάνωσης για την τριετία 2012-2015 ήταν κοντά 30.000.000 ευρώ, ενώ η αμέσως επόμενη μη συνδρομητικού ιδιωτικού καναλιού δεν ξεπερνούσε τα 10.000.000 ευρώ. Και νομίζω πως όλοι γνωρίζουμε από πού βρίσκει χρήματα η ΕΡΤ (πέραν των διαφημίσεων). Ο ίδιος ο λαός, λοιπόν, πληρώνοντας την μέσω της Δ.Ε.Η., ακούει από τον σπίκερ πως το τσάμπιονς λιγκ το απολαμβάνει δωρεάν, τη στιγμή που η ΕΡΤ έχει προσφέρει τα τριπλάσια και πλέον χρήματα από ιδιωτικά κανάλια για να κατοχυρώσει τα δικαιώματα, χρήματα τα οποία έχει δώσει ο ίδιος ο τηλεθεατής, που ακούει περί "δώρων" από τη μεριά των κρατικών καναλιών.

Έπειτα, μπορεί να ξεκινήσει άλλη κουβέντα, στην οποία να περιλαμβάνονται συγκρίσεις μεταξύ του έμψυχου δυναμικού της ΕΡΤ και π.χ. της Nova για την κάλυψη των αγώνων. Ο νικητής μυρίζει από χιλιόμετρα, δε χρειάζεται καν να γράψω εγώ τι πιστεύω. Οπότε, καλό θα ήταν να περιορίσουν αρκετά τους τόνους εκεί στην ΕΡΤ, διότι και η κοινωνία έχει φτάσει σε σημεία να μη σηκώνει και πολλά πολλά.

Άλλο μεγάλο ρεζιλίκι... Οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Το πρώτο μετάλλιο της Ελλάδας, το χάλκινο του Ηλιάδη στο τζούντο, δε μεταδόθηκε ποτέ ζωντανά. Μεταδόθηκε σε μαγνητοσκόπηση, τη στιγμή που ο Παγδατής επικρατούσε του Μάρεϊ στο τέννις, ενώ τη στιγμή που έπρεπε να προβληθεί ο Ηλιάδης, η κρατική τηλεόραση επέλεξε να δείξει ποδηλασία και ξιφασκία.

Τα περίφημα διαδικτυακά κανάλια της (websport 1,2,3) δεν αποτελούν αυτόνομα κανάλια. Απλώς αναπαράγουν το πρόγραμμα της ΕΤ1, ΝΕΤ και ΕΤ3 αντίστοιχα, κάτι που εξυπηρετεί μονάχα όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν τα κανάλια αυτά μέσω τηλεόρασης. Ούτε κι εδώ, βέβαια, δύναται να τεθεί θέμα σύγκρισης με τις μεταδόσεις της EBU (European Broadcasting Union) ή το BBC, αν θέλετε, που έδιναν στον κόσμο τη δυνατότητα επιλογής του αθλήματος που ήθελε να παρακολουθήσει εκείνη τη στιγμή, καθώς και καλύτερη εικόνα. Κι αυτά, με τη σειρά τους, είναι μόλις μερικά από τα πολλά που έγιναν αντιληπτά κατά τη διάρκεια των αγώνων. Περιττό ν' αναφερθούν σαρδάμ, λάθη ή υπερβολές όσο γίνονταν μεταδόσεις, όπως επίσης κρίνεται περιττό να σχολιάσει κάποιος το γεγονός πως κάποτε ο Κώστας Βερνίκος πληρωνόταν 65.000 ευρώ περίπου το χρόνο (με βάση κάποια δημοσιεύματα) για να κάνει μεταδόσεις... επιπέδου ή ότι Λυριτζής και Οικονόμου έπαιρναν έκαστος άνω των 300.000 ευρώ ετησίως για την "πρώτη γραμμή". 

Αυτή είναι η ΕΡΤ. Γιατί η ΕΡΤ πρώτη έφερε τους ανίκανους δημοσιογραφίσκους στο εθνικό προσκήνιο, γιατί η ΕΡΤ πρώτη έπρηξε τα χλεχλένια των τηλεθεατών της, γιατί η ΕΡΤ πρώτη έκανε κατάχρηση των δοσμένων από το λαό χρημάτων, γιατί η ΕΡΤ πρώτη κατάντησε σχεδόν αδιάφορους τους Ολυμπιακούς Αγώνες, γιατί η ΕΡΤ πρώτη επέλεξε να προβληθεί η ποδηλασία έναντι ενός τελικού με τη συμμετοχή Έλληνα αθλητή που συνέβαινε την ίδια στιγμή, γιατί η ΕΡΤ πρώτη έχει καταφέρει να εξοργίσει τόσο πολύ τον κόσμο εναντίον της, γιατί η ΕΡΤ πρώτη θα είναι αυτή που όλη την υπόλοιπη τριετία θα δέχεται ορδές καντηλιών από τους τηλεθεατές του Τσάμπιονς Λιγκ για τη συνολική ποιότητα των μεταδόσεών της, εφόσον εκείνοι έχουν παρακολουθήσει έστω λίγο αυτές της Nova (που, μιας και το 'φερε η κουβέντα, ετοιμάζεται για τρισδιάστατες μεταδόσεις).


Συνοπτικά, ο Παναθηναϊκός στρέφει το ενδιαφέρον του στη Μάλαγα. Ο Ολυμπιακός, με τη σειρά του, στον Μασάδο και καλό θα ήταν αυτοί στην ΕΡΤ να το στρέψουν στις μαλακίες που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν. Μάλαγα, Μασάδο, μαλακίες. Μ στην τρίτη, λοιπόν, όπως αναφέρεται και στον τίτλο της ανάρτησης.

Τρίτη 15 Μαΐου 2012

''Τι ήταν αυτό θεέ μου''

 

Ήταν ίσως για πολλούς από εμάς η απορία με το περίεργο χούκ του Πρίντεζη που έστειλε τον Ολυμπιακό, το ελληνικό μπάσκετ αλλά και όλους τους αντικειμενικούς Έλληνες στον έβδομο ουρανό.
Πρόκειται για μια ακόμη επιτυχία, μια από τις πολλές επιτυχίες που μας προσφέρουν οι ελληνικές ομάδες τα τελευταία χρόνια σε διασυλλογικό και ευρωπαϊκό επίπεδο στο μπάσκετ αλλά κατά προσωπική μου άποψη η φετινή είναι μια από τις πιο ένδοξες επιτυχίες και ίσως η μία που σε κάνει να κλαίς μετά το eurobasket του 87' και το euro του 2004.
Η υπερπροσπάθεια, η εξαιρετική ενέργεια που έβγαινε στο παρκέ από τους παίκτες του Ολυμπιακού αλλά και το πάθος για  μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές σε τελικό Euroleague είναι τα στοιχεία που κάνουν την επιτυχία του Ολυμπιακού να διαφέρει από αυτές του Παναθηναϊκού χωρίς βέβαια να υποβαθμίζουμε τις επιτυχίες του Παναθηναϊκού σε κανένα βαθμό.
Είδαμε νέους παίχτες με τεράστια θέληση για μια ανατροπή υπό το εξαιρετικό κοουτσάρισμα ενός μεγάλου προπονητή που κατάφερε αυτή την ομάδα να την δέσει εξαιρετικά και να αποδείξει ότι τιποτα δεν είναι αδύνατον.
Είδαμε έναν Ολυμπιακό που μετά από όσα έγιναν το καλοκαίρι, χωρίς μπάτζετ, χωρίς τους μεγάλους σταρ αλλά με το ταλέντο και την όρεξη  των νέων του παικτών να απάντά σε όσους τον θεωρούσαν τελειωμένο (ευρωπαϊκά) κατακτώντας τη Euroleague για 2η φορά στην ιστορία του.
Το ελληνικό μπάσκετ ζει, η Ελλάδα έχει νέους και ταλαντούχους παίκτες και πρέπει και μπορεί να τους εκμεταλευτεί. Συγχαρητήρια στον Ολυμπιακό και στο Ελληνικό μπάσκετ για τα ''μωρά'' που αναδεικνύει με την πάροδο των χρόνων και εύχομαι στο μέλλον να ζήσουμε και άλλες τέτοιες αθλητικές συγκινήσεις.

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΧΡΕΩΚΟΠΗΜΕΝΟΥ

  Καθώς απέχουμε μόλις 12 μέρες από τις εθνικές εκλογές θέλω να παραθέσω μερικές σκέψεις μου γύρω απ'όλα αυτά που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια.

  Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Λίγο πριν τις εκλογές 2009, το ΠΑΣΟΚ έταζε "λαγούς με πετραχίλια" στο λαό με σύνθημα "Λεφτά υπάρχουν" (εμπνεύστρια η σημερινή πρόεδρος της "Κοινωνικής Συμφωνίας"). Αντ'αυτού,ο ΓΑΠ μετεκλογικά μίλησε για την κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος και την ολιγκώδη αύξηση του χρέους από τις κυβερνήσεις Καραμανλή (2004-2009) για την ελληνική οικονομία που είναι έτοιμη να βουλιάξει σαν τον "Titanic" καθώς και ότι το ΔΝΤ είναι ένα τόξο στην φαρέτρα μας.

Όπως όλοι ξέρουμε το ΔΝΤ κατέφθασε στη χώρα μας, τον Ιούνιο 2010, μετά από πρόσκληση της κυβέρνησης και η χώρα μπήκε σε διεθνή οικονομική επιτήρηση από τη λεγόμενη τρόικα (ΕΕ,ΕΚΤ,ΔΝΤ). Οι προεκλογικές υποσχέσεις, ως είθισται, στην Μεταπολίτευση πήγαν περίπατο, με αποτέλεσμα οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και η κυβέρνηση συνεργασίας Παπαδήμου στη συνέχεια να πάρουν αντιλαϊκά νεοφιλελεύθερα μέτρα (όπως οριζόντια περικοπή μισθών και συντάξεων, αύξηση ΦΠΑ, επιβολή νέων δημοσιονομικών μέτρων σχεδόν κάθε εβδομάδα (!) που είχαν ως αποτέλεσμα την ραγδαία αύξηση της ανεργίας κυρίως στους νέους). Ο λαός βυθίστηκε στην φτώχεια και την ανασφάλεια χωρίς να'χει ελπίδα για 1 καλύτερο αύριο!

  Ο χειμαζόμενος ελληνικός λαός αντίδραση σε όλα αυτά που βίωνε στο πετσί του με πορείες και διαδηλώσεις που κατέληξαν σε βίαια καταστολή από την αστυνομία, χωρίς να έχουν προκαλέσει οι διαδηλωτές αλλά προβοκάτορες και παρακρατικά στοιχεία (30-31/6 διάλυση των "Αγανακτισμένων" στην Πλ.Συντάγματος και 20/10 θάνατος διαδηλωτή του Π.Α.ΜΕ. από την ακατάσχετη ρίψη χημικών που είχε ως αποτέλεσμα ο διαδηλωτής να πεθάνει από ασφυξία!).

  Πολλοί είχαν μια λογική πορεία "Ποιος φταίει που φτάσαμε έως εδώ;" ο αντιπρόεδρος Θ.Πάγκαλος απάντησε "Τα φάγαμε όλοι μαζί, πολίτες και πολιτικοί" που εν μέρει ήταν αλήθεια αλλά αυτό προκαλεί εντονότατες αντιδράσεις ιδιαίτερα όταν ακούγεται από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης που είναι αποδέκτης τόσων προνομίων, όπως κι όλη η πολιτική ελίτ στην Ελλάδα. Το "φιάσκο" της Μεταπολίτευσης, μέσα από τα κόμματα της εξουσίας που έκαναν κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος, (διορισμοί στο Δημόσιο,μίζες,υπεξαιρέσεις δημοσίου χρήματος,σκάνδαλα διαφθοράς) έσκασε εν μια νυκτί και έκανε την ελληνική οικονομία από παχιά (περίοδος Σημίτη με SWAPS και ανάμειξη της Goldman Sachs την διαχείριση του χρέους) σε ισχνή αγελάδα (Μάιος 2010-σήμερα). Ο χλευασμός που δέχθηκε η Ελλάδα από τα ξένα ΜΜΕ δεν είχε προηγούμενο. Αποκορύφωμα αποτέλεσε το εξώφυλλο του γερμανικού περιοδικού Focus τον Φεβρουάριο 2010 με την υβριστική χειρονομία της Αφροδίτης της Μήλου. Μεγάλο μερίδιο γι'αυτό τον χλευασμό και ευθύνης της σημερινής κατάστασης φέρνει και ο ελληνικός λαός που με μνήμη χρυσόψαρου ψήφιζε τους ίδιους κλέφτες και λαμόγια οι οποίοι έκλεβαν την ψήφο του πουλώντας του για χρυσό τον άνθρακα στις μεγαλειώδεις σκηνοθετικά προεκλογικές συγκεντρώσεις.

  Στις εκλογές της 6ης Μαΐου καλούμαστε να ψηφίσουμε. Το τέλος της Μεταπολίτευσης έχει παρέλθει με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η λογική λέει ότι πρέπει να μείνουμε στη Ε.Ε. και στην ευρωζώνη για να μην υπάρξει χάος,αναταραχή ακόμα και εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των μελών της ελληνικής κοινωνίας! Πρέπει με την ψήφο μας να στείλουμε ένα μήνυμα ότι έχουμε "ξυπνήσει" πολιτικά χωρίς να είμαστε δογματικοί και να φοράμε τις παρωπίδες του παρελθόντος.

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

ΠΙΑΣΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΓΥΡΑ ΣΦΗΝΑΚΙΑ ΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ...

Ουφ... έφυγε...

Πάει το 2011. Έτος γεμάτο προβλήματα, οικονομικά, κοινωνικά, ηθικά, πάσης φύσεως δηλαδή, έτος που απέδειξε ότι, ακόμη κι αν ευχόμαστε χίλια δυο πράματα τις πρωτοχρονιές, δύσκολα πιάνουν οι ευχές.

Μπήκε και το '12. Και τι καταλάβαμε; Μάλλον τίποτα. Πλέον ακόμη κι η "γιορτή" της παραμονής της πρωτοχρονιάς έχει ξεθωριάσει, δεν την αντιμετωπίζουμε όπως παλιά. Κι όχι άδικα, ίσως να 'χουμε και δίκιο. Με τόσες δυσκολίες στην καθημερινότητα, το μυαλό, όσο κι αν το θες, δύσκολα ξεφεύγει, έστω αυτές τις λίγες ώρες. Καλό είναι να ξεφύγει, γιατί χαίρεσαι το γλέντι, αλλά η επαναφορά δεν είναι καθόλου ευχάριστη.

Για τους συνομήλικούς μου, η χρονιά που πέρασε αποτέλεσε ορόσημο. Από τον Ιανουάριο μέχρι τα τέλη του Μάη σκυλοβρίσαμε το "εκπαιδευτικό" σύστημα και δώσαμε και τις περίφημες πανελλαδικές, ενώ από το Μάη μέχρι και την 31η Δεκέμβρη το γλεντήσαμε με την ψυχή μας. Χρονιά μεγάλης αντίφασης, με το πρώτο, ουσιαστικά, εξάμηνο να φεύγει με ένταση, νεύρα, κούραση κι όλα τα σχετικά και το δεύτερο με χαμόγελα, βόλτες, ταξίδια, πολύμηνες διακοπές, καθώς και με μια πρώτη γεύση από το τι εστί φοιτητική ζωή.

Ναι, κυρίες και κύριοι, είδαμε και λίγο τι γίνεται στις σχολές, εντός αυτών των πολυδιαφημισμένων σχολών που "θα ανοίξουν το μυαλό" μας, από τις οποίες θα βγούμε καλύτεροι άνθρωποι και άλλα τόσα κουραφέξαλα. Μπάχαλο επικρατεί, μπουρδέλο έχει καταντήσει. Μέσα στα σκατά βουτήξαμε πάλι, άντε καταλάβετέ το... Και δεν είναι η φύση των όσων μας διδάσκουν, αλλά όλα τα υπόλοιπα, που, είτε σας αρέσει, είτε όχι, πάνε πακέτο με τις γνώσεις που λαμβάνουμε.

Όπως και να 'χει, αυτά αφορούν λίγους. Όλους, όμως, μας αφορά το 2012, όπως θα μας αφορά σε 12 μήνες και το 2013, σε 24 το 2014 και πάει λέγοντας. Εγώ εύχομαι τη χρονιά που μπήκε να αντιμετωπίσουμε λιγότερα προβλήματα, να ζήσουμε περισσότερες στιγμές χαράς, οπωσδήποτε να 'χουμε τύχη, καθώς και υγεία, αν και έτσι όπως έχουμε καταντήσει, η τελευταία εξαρτάται περισσότερο από το πώς θα κυμανθούν τα τρία προηγούμενα, παρά από τις ικανότητες των φοβερών και τρομερών γιατρών τούτης της χώρας.

Ας προσπαθήσουμε (ξανά) για το καλύτερο δυνατό κι ό,τι καταφέρουμε, θα νιώθουμε αξιοπρεπείς μετά και θα τα 'χουμε καλά με τον εαυτό μας. Πρόκειται για τεράστια υπόθεση, για υπόθεση που εύκολα μπορεί να αποτελέσει κινητήριο ή αποτρεπτικό παράγοντα για πολλά από τα όμορφα και άσχημα, αντίστοιχα, που διακρίνουμε καθημερινά στους κόλπους του χάους, όπου και ζούμε. Ένα χάος που προκαλούν κάποιοι, προορίζοντας το για τρίτους, οι οποίοι, τελικά, την πληρώνουν, και μεταφορικά, αλλά, πλέον, και κυριολεκτικά.

Είναι σαν τα σφηνάκια στα μπαρ. Κάθε τόσο λες στον μπάρμαν να πιάσει άλλη μια γύρα. Το ίδιο κι οι χρονιές. Κάθε τόσο, ας πούμε κάθε 12 μήνες για μας τους "πολιτισμένους ανθρώπους", η μια χρονιά διαδέχεται την άλλη. Κάθε ένα χρόνο πιάνουμε στα χέρια μας τα νέα σφηνοπότηρα. Τα σηκώνουμε για να πιούμε και να γευτούμε κάτι που μας αρέσει, και με το που θα τα πλησιάσουμε στο στόμα μας, μυρίζουμε υποχρεώσεις, προβλήματα, τρέξιμο... Άλλοι δε πίνουν καθόλου, άλλοι λίγο, άλλοι είναι μεθυσμένοι και τα κατεβάζουν σα νερό, άλλοι πίνουν ένα "για το καλό", άλλοι το βλέπουν ως εμπειρία και απλά πίνουν για να δοκιμάσουν. Ουσιαστικά, όμως, γεύση παίρνουν όλοι. Εν τέλει, οι μεθυσμένοι δεν καταλαβαίνουν τη γεύση, ενώ οι υπόλοιποι δεν το ευχαριστιούνται καθόλου. Αλλά είναι σαν τα δώρα που δε γίνεται να μην τα δεχθείς από ευγένεια, σαν το ένα ποτό που σε κερνάει ο φίλος σου ή κάποιος του μαγαζιού και υποχωρείς για να μη νιώσει άσχημα.

Οι υποχρεώσεις και τα υπόλοιπα υπάρχουν στις κοινωνίες. Δεν είναι απαραίτητα κακά. Συχνά, όμως, γίνονται και το χειρότερο είναι πως γίνονται από τους ίδιους τους ανθρώπους. Και αυτόματα, η υποχρέωση μεταλλάσσεται σε πρόβλημα, σε αγγαρεία κι αρχίζει η κατρακύλα...

Επειδή άρχισα το περιττό μπλα μπλα, το σταματώ, καθώς είναι θέματα πάνω στα οποία θα εκφράσω κάποιες απόψεις σε μεταγενέστερο στάδιο. Είναι μαθηματικά βέβαιο πως το 2012 θα 'ναι δύσκολη χρονιά. Από το βράχο της κρίσης του ήθους πολύ εύκολα γλιστράς και πέφτεις στους βράχους της οικονομικής (και κάθε άλλης) κρίσης. Κι όταν στον πρώτο βράχο έχει αυτό το γλιστερό πράσινο πράγμα κι εσύ δεν προσέξεις, είναι σχεδόν σίγουρη η κατάληξη. Και ως χώρα δεν κάναμε την έκπληξη.

Αυτό έγινε κι έχει περάσει καιρός. Κακώς οι κουβέντες περί αυτών των θεμάτων περιλαμβάνουν το "αν" και ρήματα τοποθετημένα σε παρατατικό ή αόριστο. Δεν μπορεί να γυρίσει κανένας πίσω να τα διορθώσει όλα. Το θέμα είναι τι θα γίνει τώρα. Η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί, ακόμη και να ανατραπεί. Χρειάζεται αισιοδοξία, όσο δύσκολο κι αν είναι το εγχείρημα. Δεν έχει καμία σημασία πια αν το ημερολόγιο γράφει 2012 ή 3629. Δεν αξίζει να κολλά κανείς στη χρονική σήμανση. Όσοι έχετε προσπαθήσει για κάτι, ξανακάντε το, όσοι δεν το 'χετε κάνει, αποκτήστε μια νέα εμπειρία και δοκιμάστε το.

Φύγαμε, λοιπόν, για τις επόμενες, φετινές για τους χρονοεξαρτημένους, αυγές και δύσεις του ηλίου και μακάρι να μας πάνε καλά όσο το δυνατόν περισσότερα.

Κι αν το μυαλό σας δεν ξέφυγε με τις παραπάνω παπαριές, ας ξεφύγει με αυτό.

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Janus Bifrons ή χαρισματικός ηγέτης;

Παρομοιάστηκε με Joker, θεωρεί τον εαυτό του όμως μάλλον Batman… Μήπως τελικά πρόκειται απλά για άλλον ένα Two-face???

Ποιος είναι τελικά ο άνθρωπος που κατάφερε το αδιανόητο; Να αναδειχτεί δηλαδή το περισσότερο και το λιγότερο δημοφιλές πρόσωπο του κόσμου την ΙΔΙΑ χρονιά από τους αναγνώστες του ΙΔΙΟΥ περιοδικού;
Η προσωπικότητα του Τούρκου Πρωθυπουργού διχάζει. Ένας Τούρκος σκιτσογράφος προκαλεί στη γείτονα χώρα καθώς παρουσιάζει τον Ταγίπ Ερντογάν σαν τον Τζόκερ και τον Ατατούρκ σαν Μπάτμαν, με τίτλο της σκιτσογραφίας "Ατατούρκ δεν υπάρχει και ο Ερντογάν είναι ψέμα", ενώ στη δημοσκόπηση του περιοδικού πέρασε μπροστά σε ψήφους στο ερώτημα «ποιο είναι το πρόσωπο που επηρέασε περισσότερο τον κόσμο το 2011;» ο Ερντογάν πήρε και τις περισσότερες αρνητικές ψήφους, καθώς περισσότεροι από 180.000 έχουν αρνητική εικόνα για τις πολιτικές που ακολουθεί ο Τούρκος πρωθυπουργός κυρίως σε θέματα εξωτερικής πολιτικής…
Ο Ταγίπ Ερντογάν ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του '90 είχε δώσει το (πρώτο) πολιτικό του στίγμα σε διάφορες ομιλίες και συνεντεύξεις του. Στην πρόταση "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα", η δημοκρατία για τον ίδιο ήταν περισσότερο "τα μέσα". Ξεκάθαρος Ισλαμιστής, υπέρμαχος της σαρίας και φανατικός του δόγματος "η Τουρκία δεν έχει καμία δουλειά στην Ευρωπαϊκή Ένωση".
Μια βδομάδα πριν ψηφιστεί από τους αναγνώστες του TIME ως το πιο δημοφιλές πρόσωπο του 2011 (οι συντάκτες θα πάρουν θέση τις επόμενες μέρες), ο Ερντογάν είχε απαντήσει στις 10 ερωτήσεις της τελευταίας σελίδας του περιοδικού, σημειώνοντας ότι η Ευρώπη του μέλλοντος δεν μπορεί να μην έχει την Τουρκία στις τάξεις της.
Πριν τη μετάλλαξή του σε εμπνευστή του τουρκικού κοσμικού κράτους, ο Ερντογάν πέρασε 4 μήνες στη φυλακή για υπόθαλψη θρησκευτικού μίσους μέσα από μια "διασκευή" του στο ποίημα του ιστορικού Τούρκου συγγραφέα και πολιτικού ακτιβιστή, Ziya Gökalp. Ο τέως(;) φανατικός ισλαμιστής και νυν Τούρκος πρωθυπουργός έχασε το δικαίωμα του εκλέγεσθαι μέχρι τον Ιούλιο του 1999.Μέχρι το 2001, ο Ερντογάν πρόλαβε να κάνει στροφή 360 μοιρών, στροφή ιδιαίτερα εντυπωσιακή για τα δεδομένα ενός Τούρκου πολιτικού που εφορμά αρχικά από τον σκληρό, εσωστρεφή πυρήνα της μεσοχώρας. Μαλάκωσε τον πολιτικό του λόγο και ίδρυσε το κόμμα ΑΡΚ. Η προσέγγισή του για Τουρκία της Ανατολής έγινε γρήγορα παρελθόν. Η Τουρκία έπρεπε να πάρει άμεσα τον "κοσμικό" δρόμο.
Οι Η.Π.Α. μπερδεύονται με τις στροφές του Τούρκου. Οι Αμερικάνοι πιστεύουν ότι κάπου πίσω από το κοσμικό προφίλ που προωθεί υπάρχει μια κρυφή, σκληρή ισλαμική ατζέντα. Μετά τη νίκη στις εκλογές του 2007, Αμερικανός διπλωμάτης συνομιλεί με στενό συνεργάτη του Τούρκου πρωθυπουργού και αναφέρει στην πρεσβεία του για έναν "βαθιά ισχυρογνώμονα και υπερδραστήριο πολιτικό που θέλει να διοικήσει τη χώρα του με αυταρχικούς τόνους".Η τελική εικόνα των Αμερικανών διπλωματών είναι πως "ο Ερντογάν διευθύνει ένα συντηρητικό κίνημα με ισλαμικές ρίζες, το οποίο προωθεί τις ίδιες ιδέες με τον Κεμάλ για τον εκσυγχρονισμό της χώρας". Ο Ερντογάν συγκρίνεται (ή μήπως ταυτίζεται) με τον Κεμάλ.Μιας και ο "εκσυγχρονισμός" μπήκε στην κουβέντα, η αλήθεια (δηλαδή οι αριθμοί) είναι ότι τα τελευταία 8 χρόνια που βρίσκεται στην πρωθυπουργία, η Τουρκία έχει δει το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της να αυξάνεται κατά 288% όντας η δεύτερη σε ρυθμούς ανάπτυξης χώρα στον κόσμο μετά την Κίνα, με ένα ιλιγγιώδες 8,2%. Η Τουρκία επιχειρεί να εμφανιστεί ως η σύμμαχος χώρα των μουσουλμανικών κρατών, «γέφυρα Ανατολής και Δύσης». Επί της ουσίας, η αστική τάξη της Τουρκίας που εκπροσωπεί ο Ερντογάν συμμαχεί τόσο με τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που τη χαρακτηρίζουν πολύτιμο σύμμαχο, όσο και με τη Ρωσία, αραβικές χώρες και χώρες της Λατινικής Αμερικής. Σε αυτό το πλαίσιο η Τουρκία επιχειρεί να ενισχύσει το ρόλο της και στο ενεργειακό παιχνίδι, εκμεταλλευόμενη τις εξελίξεις. Εμφανίζεται ως μία ταχύτατα αναπτυσσόμενη οικονομία που εφαρμόζει σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, κρατικών επιχειρήσεων και του φυσικού πλούτου, ποταμών, ακτών, κλπ. και όλα αυτά με ένταση της εκμετάλλευσης των εργατών, επιδείνωσή της ζωής των λαϊκών στρωμάτων για να εξασφαλίζει η πλουτοκρατία την υψηλή κερδοφορία της. Σε αυτό έχει συμβάλλει τα μάλα το κόμμα του Ερντογάν «Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης».
Ο ίδιος είναι ίσως ο μοναδικός τόσο "ροκ σταρ" πολιτικός επί της Γης, με τις επισκέψεις του σε γείτονες αραβικές χώρες να προκαλούν παροξυσμό, ενώ η γυναίκα του συνεχίζει να φοράει τη σαρία, την ισλαμική μαντίλα, πράγμα το οποίο δημιουργεί συχνά αντιπαραθέσεις στην Τουρκία και την αντίδραση του στρατού και του λεγόμενου «κεμαλικού κατεστημένου», και εντυπωσιακά κακόγουστα παπούτσια που πιάνουν εξ απίνης ακόμη και την Βασίλισσα της Αγγλίας. Θυμηθείτε τι έγινε στην άφιξη του Ερντογάν στο αεροδρόμιο του Καϊρου τον Σεπτέμβριο. Με πολιτικό, παραλληλισμό, η άφιξη θύμιζε εκείνη του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Ελλάδα στη μεταπολίτευση. Οι δε αμφιβολίες και οι ψίθυροι για την κατάσταση της υγείας του έχουν άμεση σχέση με το παρόν και το μέλλον της χώρας του, με αποτέλεσμα, σε μια χώρα σαν την Τουρκία, με σύνθετες δομές και ακόμη πιο ευαίσθητες ισορροπίες σε επίπεδο εξουσίας, η πρόσφατη περιπέτεια υγείας του ισλαμιστή πολιτικού, ο οποίος κατάφερε να παραμερίσει το στρατιωτικό κατεστημένο, να εξελίσσεται σε θρίλερ διαρκείας. Ο ίδιος, κατάφερε να εμπεδωθεί ως ο μάλλον σημαντικότερος πολιτικός ηγέτης στην ιστορία της γειτονικής χώρας, μετά τον Κεμάλ Ατατούρκ. Και φυσικά, κατάφερε να επικρατήσει του άλλοτε και διαχρονικά πανίσχυρου τουρκικού κατεστημένου. Από τη δική του καλή υγεία, εξαρτάται εν πολλοίς η βιωσιμότητα του νέου συστήματος εξουσίας που δόμησε στην Τουρκία. Διάδοχος άλλωστε, με τα δικά του χαρισματικά γνωρίσματα, δεν φαίνεται να υπάρχει. Και αυτή η απουσία, καθιστά ακόμη πιο επικίνδυνη την αβεβαιότητα για τους Τούρκους.
Αξίζει να αναφερθεί, επίσης, ότι ένα από τα εξαγώγιμα προϊόντα του Ερντογάν αποδεικνύονται πως είναι οι τούρκικες σειρές που εξάγουν και τον πολιτισμό αλλά και τον τρόπο ζωής των Τούρκων. Ιάπωνες δημοσιογράφοι έφτασαν στην Τουρκία για να ερευνήσουν την επιτυχία των τουρκικών σειρών και τόνισαν πως οι τουρκικές σειρές είναι το μυστικό όπλο του Ερντογάν, καθώς έχουν μεγαλύτερη επιρροή από τις δαπάνες που κάνει η Κίνα σε προπαγάνδα: Έγινε εξαγωγή 100 τουρκικών σειρών σε 20 χώρες του κόσμου και τα έσοδα από αυτές τις εξαγωγές ξεπέρασαν τα 60 εκατομμύρια δολάρια. Χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμα και στην Ελλάδα ένας στους δυο Έλληνες παρακολουθεί έστω μια τουρκική σειρά…
Όσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις εν καιρώ Ταγίπ, δείχνουν να έχουν σταθεροποιηθεί μόνο σε ένα πρώτο, λεκτικό επίπεδο (βλέπε φιλίες και "κουμπαριές" με Καραμανλή), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν σταματήσει και οι προκλήσεις των Τούρκων από θαλάσσης και αέρος.
Όσον αφορά την τουρκική ενδοχώρα, οι στρατηγοί έχουν βγει από το προσκήνιο (τρόπον τινά δρουν πλέον από το παρασκήνιο), ο Ερντογάν πήρε το μεγάλο "Ναι" στο περσινό δημοψήφισμα για τη συνταγματική μεταρρύθμιση που ζήτησε και η "κοσμική", η secular(!) Τουρκία κοιτάζει με μισό μάτι τους Ισλαμιστές. Χωρίς να φοβάται τίποτα.
Μία είναι η ερώτηση σχετικά με την γείτονα χώρα. Θα αντέξει η Ευρωπαϊκή Ένωση των συνεχόμενων οικονομικών εφιαλτών να μην αγκαλιάσει τη δεύτερη σε ανάπτυξη χώρα παγκοσμίως που μεταμορφώνεται σε κολοσσό μέσα στα πόδια της; (Όπου δεύτερη σε ανάπτυξη χώρα παγκοσμίως, βάλτε "Τουρκία του Ερντογάν"…)

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Η ΑΕΚ στα ''μεγαλεία'' της...


Μπορεί αυτή η ομάδα τα τελευταία 10 χρόνια να μην βγάζει μάτια όμως φέτος δείχνει ότι θα τα δώσει όλα για όλα για ένα υποσχόμενο δυνατό comeback μετά από 18 χρόνια.
Ως γνωστόν η ΑΕΚ κατάφερε να βρεθεί κοντά στη κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2002 (όπου έχασε στα μπαράζ από τον Ολυμπιακό)το 2004 (όπου 2 αγωνιστικές πριν το τέλος αυτοκτόνησε χάνοντας από τον Ιωνικό 0-1 μέσα στο ΟΑΚΑ) και το 2008 όπου στην πράξη κατέκτησε το τίτλο ωστόσο τον κέρδισε ο Ολυμπιακός στα χαρτιά με την υπόθεση Βάλνερ.
Ωστόσο μετά από αυτές τις χρονιές η ΑΕΚ βγαίνει εκτός στόχου από τις πρώτες κιόλας αγωνιστικές του πρωταθλήματος και σε συνδυασμό βέβαια με τα οικονομικά προβλήματα ,που πλήττουν αυτή την ομάδα έχει τεθεί η ομάδα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης θέτοντας σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα της.
Σε αντίθεση λοιπόν αυτών των προβλημάτων η ομάδα φέτος με πολύ χαμηλό μπάτζετ και πολλούς τραυματισμούς διεκδικεί έως έναν βαθμό το τίτλο του πρωταθλήματος.Κάνοντας σταθερές-καλές εμφανίσεις ,χωρίς βέβαια να προσφέρει μεγάλο θέαμα,η ΑΕΚ καταφέρνει προς το παρόν να είναι στη κορυφή του πρωταθλήματος έχοντας και ένα πολύ καλό σερί νικών.Ο κόσμος απέδειξε ότι στηρίζει αυτή την ομάδα πηγαίνοντας σε μια δύσκολη όπως όλοι γνωρίζουμε οικονομικά εποχή στο γήπεδο (κοντά στις 16-17 χιλιάδες ο κόσμος με τον ΠΑΣ Γιάννενα).
Όμως σε αντίθεση με το εξαίσιο κλίμα που έχει δημιουργήσει η διαχείριση της ομάδας από τον Νίκο Κωστένογλου και τα καλά αποτελέσματα οι μέτοχοι-αμέτοχοι αυτής της ομάδας δεν κάνουν μια προσπάθεια να βάλουν τα χέρια τους βαθιά στις τσέπες για να πληρώσουν αυτούς τους έως τώρα φιλότιμους ποδοσφαιριστές.
Ελπίζουμε πάντα σε κάτι καλό αλλά όσα ακούγονται το τελευταίο καιρό για άραβες-εταιρίες-κολοσσούς δεν έχει βγεί κάποιο αποτέλεσμα..Προς το παρόν.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

ΕΝΤΟΣ, ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΕΝΑΛΛΑΞ.

Το βράδυ της Τετάρτης, μετά το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή στο Μαρσέιγ-Ολυμπιακός, ο πίνακας έγραφε 0-1, με σκόρερ τον Φετφατζίδη στο 82', μετά την ασίστ του Γιέστε. Λίγες μέρες μετά, συγκεκριμένα την Κυριακή, μετά το τέλος του αγώνα Αστέρας Τρίπολης-Ολυμπιακός, ο πίνακας έγραφε 2-0. Με λίγα λόγια, από τον παράδεισο του διπλού στη Γαλλία, στην κόλαση της σούπας που συνηθίζουμε να αποκαλούμε πρωτάθλημα σ' αυτή τη χώρα.

Ο Ολυμπιακός κατάφερε να ανταποκριθεί πολύ καλύτερα απ' ό,τι περίμενε κι ο πιο αισιόδοξος κόντρα στη Μαρσέιγ, όντας άριστα στημένος, με σαφέστατο αγωνιστικό πλάνο, όρεξη και δυνάμεις. Τρέξιμο σε όλες τις άκρες του γηπέδου κι επιτέλους μια ομάδα ανοιχτή στο κέντρο, που έδωσε και πήρε χώρους, ανέβασε και κατέβασε ταχύτητα ανάλογα με τις ανάγκες του παιχνιδιού κι απείλησε πολλές φορές, αν και το 0-1 δεν το μαρτυρά. Ο Μανταντά ήταν σ' εξαιρετική μέρα, αλλιώς δεν αποκλείεται το κοντέρ να 'χε σταματήσει ψηλότερα. Απ' την άλλη, όμως, η φάση του Μιραλάς προς το τέλος του ματς εμένα μου φάνηκε να γίνεται εντός περιοχής, άρα έπρεπε να καταλογιστεί πέναλτυ, ενώ για το γκολ του Φέτφα, ακούστηκε πως ήταν οφσάιντ. Δεν έχω δει το ριπλέι και δεν εκφέρω γνώμη, πάντως ακούστηκε σχετικά έντονα και αυτό.

Και μετά, λοιπόν, τον άθλο της Μασσαλίας, ο Ολυμπιακός πήγε χωρίς να 'χει να φοβηθεί τίποτα, παρά τις πολλές και σημαντικές απουσίες, στην Τρίπολη για να πάρει ένα διπλό ρουτίνας, όπως είχε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, και να επιστρέψει στο Φάληρο. Εν τέλει, όμως, κατάφερε να πάρει απ' τα τρία το μακρύτερο. Δεν έκατσα να δω το ματς παρά μόνο ένα εικοσάλεπτο, περίπου, από το 12' ως το 32'. Απογοητευτική η ομάδα, δε βλεπόταν, όση όρεξη κι αν είχες για να παρακολουθήσεις ποδόσφαιρο. Μάλιστα, όταν ούτε ένα δύωρο πριν είχε ξεκινήσει το Λίβερπουλ-Μάντσεστερ Σίτυ κι είχες παρακολουθήσει έστω λίγο, μετά πού να σου πάει η καρδιά να παρακολουθήσεις ελληνικό πρωτάθλημα. Θες, αλλά σου φαίνεται τόσο διαολεμένα αντιαισθητικό... Η ουσία είναι πως με την ήττα απ' τον Αστέρα, παράλληλα με τη νίκη του Παναθηναϊκού επί του ΟΦΗ, οι αιώνιοι έχουν, πλέον, διαφορά πέντε βαθμών, κάτι που σημαίνει πως ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να αυτοκτονήσει πάνω από μια φορά.

Όσον αφορά στην Ευρώπη, η ιστορία είναι ακόμη πιο περίπλοκη. Ο Ολυμπιακός μπορεί να συνεχίσει στους "16" του Τσάμπιονς Λιγκ, στο Γιουρόπα Λιγκ ή, ακόμη, και να τερματίσει τέταρτος. Η Άρσεναλ έχει ήδη προκριθεί και μάλιστα έχει στα χέρια της το εισιτήριο της πρώτης θέσης του ομίλου. Από 'κει και πέρα, επικρατεί κάτι ανάλογο με την πολιτικοοικονομική κατάσταση της Ελλάδας, δηλαδή ένα μπάχαλο. Μαρσέιγ με 7, Ολυμπιακός με 6 και Ντόρτμουντ με 4 διεκδικούν πρωτίστως την πρόκριση στους "16" και δευτερευόντως την έξοδο στο διόλου ασήμαντο Γιουρόπα Λιγκ.,

Ο Ολυμπιακός για να προκριθεί στους "16" πρέπει να μην κερδίσει η Μαρσέιγ. Αυτή είναι η βασική προϋπόθεση και η πρόκριση βρίσκεται στα χέρια των Γάλλων. Πέραν τούτου, αν δεν κερδίσουν οι Γάλλοι και στο Φάληρο το παιχνίδι κόντρα στην Άρσεναλ έρθει άσσος, τότε ο Ολυμπιακός πανηγυρίζει την πρόκριση, όπως πριν από δύο χρόνια, και πάλι κόντρα στην Άρσεναλ.

Σε περίπτωση που ο Ολυμπιακός φέρει Χ και δεν κερδίσει η Μαρσέιγ, τίθεται θέμα ισοβαθμίας, ακόμη και τριπλής. Σ' αυτήν την περίπτωση ισχύουν τα κριτήρια της UEFA για το ποια ομάδα συνεχίζει στη διοργάνωση, περνώντας ως δεύτερη από τον όμιλο, καθώς και ποια συνεχίζει στην αμέσως μικρότερη διοργάνωση.

Αν ο Ολυμπιακός δεν κερδίσει, αλλά δεν κερδίσει ούτε η Ντόρτμουντ, η ευρωπαϊκή πορεία έχει συνέχεια.

Δεν αποκλείεται, όμως, για παράδειγμα, με νίκη της Ντόρτμουντ και ήττα του Ολυμπιακού, η ομάδα του Πειραιά να βρεθεί εκτός Ευρώπης.

Τα σενάρια είναι πάρα πολλά και γίνεται λόγος για έναν εξαιρετικά αμφίρροπο όμιλο. Φαινόταν από την αρχή και επιβεβαίωσε τις όποιες προβλέψεις, καθώς ακόμη και ως το τελευταίο λεπτό, η πρόκριση δε θα έχει κριθεί.

Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, μπορεί να βρεθεί εντός Τσάμπιονς Λιγκ, εντός ευρωπαϊκής διοργάνωσης γενικά ή εκτός Ευρώπης, ενώ οι εναλλάξ, από πλευράς ποιότητας και αποτελεσματικότητας, εμφανίσεις του δημιουργούν ερωτηματικά και αμφιβολίες, για το κατά πόσο θα μπορέσει να αγωνιστεί και τους χρόνους στα σαλόνια είτε του Τσάμπιονς, είτε του Γιουρόπα Λιγκ. Μένει να δούμε τι θ' ακολουθήσει κι όπως πάντα, η συνέχεια επί του γηπέδου και της οθόνης...